TEMMUZ |Texting

36🌈

🍒

"Nasıl olur Temmuz, kafayı yiyeceğim ya!" Elif bağırmaya devam ederken, ben sessiz bir şekilde dudağımı kemiriyordum. "Sap değilim dedi, duydun değil mi? Eren Bey, partiye gideceği bir eşi olduğunu söyledi, sen de duydun! Ay çıldıracağım."

"Bir sakin olsana sen." 

"Gitmeyeceğim." dedi kaşlarını çatıp yanıma otururken. "Gidip onu başka biriyle görmeyi kaldırabileceğimden emin değilim."

Renklerindenarınankadın: Eren yanında mı?

Belkileresıgınanadam: Evet, neden?

Renklerindenarınankadın: Partiye kiminle gidecek?

Belkileresıgınanadam: Bilmiyorum.

Belkileresıgınanadam: Neden soruyorsun?

Renklerindenarınankadın: Yalan söyleme, biliyorsun.

Belkileresıgınanadam: Bunu ona sormalısın, bana değil.

Belkileresıgınanadam: Ama sorsan da cevap alamayacaksın, o yüzden boş ver.

Renklerindenarınankadın: Gerçekten, hayatımdaki en anlamsız günü yaşıyorum.

Renklerindenarınankadın: Eren'in biriyle çıktığını bilmiyordum. Sen biliyorsun, ben bilmiyorum, hatta işin garibi Elif bile, her gün yanında olmasına rağmen bilmiyor...

Renklerindenarınankadın: Senin kim olduğun ise koca bir meçhul...

Renklerindenarınankadın: Bir şey söylemek zorundasın, yoksa kafayı yiyeceğim. Herkesin bir eşi varsa sen kimsin?

Belkileresıgınanadam: Birincisi, Eren ile ilgili konuları Eren ile konuşmalısın. Bu konu hakkında hiçbir şey söyleyemem, ağzıma tükürür.

Belkileresıgınanadam: İkincisi ise, herkesin eşi yok. Bu bir ipucu değil tabii ki ama yanlış bilmeni istemem. :)

Belkileresıgınanadam: Kim olduğumu öğreneceksin yakında merak etme, az kaldı.

Renklerindenarınankadın: Ah, ne merak etmesi? Asla merak etmem...

Belkileresıgınanadam: :)

Renklerindenarınankadın: Şunu yapmaktan vazgeç, sinirlerimi bozuyorsun.

Belkileresıgınanadam: O zaman şey yapayım ben, Eren'in yanına gideyim. Çocuklar toplanmış, oyun oynayacaklarmış, ben de eksik kalmayayım...

Belkileresıgınanadam: Seni seviyorum, biliyorsun.

Telefonumu cebime sıkıştırıp hâlâ söylenmekte olan Elif'e döndüm yeniden. "Gölge de bilgi vermedi..." 

"Sıçayım ona da!" Elif'i ilk defa bu kadar sinirli görüyordum. Aynı zamanda ciddi anlamda üzgün olduğunu da ilk defa görüyordum. "Eren'in ve partiye gideceği kızın da ağzına!"

"Elif, sakinleş." 

"Temmuz, sakinleşemiyorum." 

Aklıma ben sinirliyken Elif'in önüme abur cubur yığdığı gün gelince hızla ayaklandım. "Tamam, sen burada kudurmaya devam et, ben seni sakinleştirecek bir şeyler almaya gidiyorum."