Chapter 69
Keen's POV
Pina-lipad namin ang mga puting lobo sa langit simbolo ng pagmamahal namin kay Lee. Hindi mawala ang mga tingin ko kay Psycho dahil naawa ako sa kanya at gusto ko siyang yakapin. Wala kasi siyang karamay ngayon, yung papa niya hindi um-attend nang libing, nakakahiya siya.
Ilang minuto at pupunta kami sa bahay nina Lee sa konting pagsasalo, syempre hindi pwedeng hindi kami pumunta ni Rob. Sa ngayon nasa grave pa rin kami ni Lee. Kinakausap ni Rob si Lee
"Promise ko Lee, ikaw pa rin ang Lee ng buhay ko" sambit ni Rob sabay flying kiss sa lupa kung saan nilibing si Lee.
"Promise ko naman Lee, na iingatan ko tong asawa mo" sambit ko sabay smile. Tumayo na si Rob sa kinauupuan niya at pumunta na kami sa bahay nina Psycho.
Pagkarating namin doon ay agad na kaming pumasok sa loob. Pero iba yung hinahanap ng mga mata ko ehh, hindi ko pa nakikita si Psycho.
"Mauna ka na Rob, may titingnan lang ako" saad ko at nauna na nga tong si Rob. Hinanap ko si Psycho kung saan-saan hanggang sa mahanap ko siya sa likod ng bahay nila na ang daming bulaklak.
Umiiyak si Psycho at may hawak-hawak siyang puting bulaklak habang nakaupo. Naaawa ako sa kanya...
Psycho's POV
Nagpunta muna ako sa tambayan namin ni Lee sa likod ng bahay, hindi ko kayang harapin yung mga tao specially yung ex ko na ganito ako at umiiyak. Yung bulaklak kanina na dapat itapon sa puntod ni Lee ay hindi ko tinapon, ito yung magiging ala-ala ko kay Lee.
Wala pa ring tigil ang mga luhang to sa pagpatak, sobra akong nawalan. Pero bigla na lang gumaan ang pakiramdam ko ng may yumakap sa akin sa likod.
"Iiyak mo lang yan..." Bulong ni Keen sa akin. Namiss ko ang taong to.
Umiyak naman ako at hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. Tumayo ako sa kinauupuan ko at niyakap si Keen. "Dito ka muna" bulong ko sa kanya
"Pangako" sambit niya. Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya, nawawala ang sakit dito sa puso ko habang umiiyak ako.
Ilang oras ay kumalas na ako. "Salamat, Keen"
"Wala yon. Kung.... May kailangan ka nandito lang ako, bilang kaibigan mo Psycho" sambit niya at niyakap niya ako muli bago pa siya tuluyang umalis.
Hmm, nakakatawa lang. As a friend, feeling ko wala mang nangyari sa aming dalawa. Pero 'di ko na siya mapipilit pa, hindi na niya ako mahal ehh. Kasi nung natulog siya ako ang mahal niya pero ng nagising siya napalitan na ng iba.
Keen's PoV
Umalis na kami pagkatapos naming kumain st makipag-usap sa mga taong dumalo ng libing ni Lee. Sa ngayon ang tahimik ng kotse nakakabingi na nga ehh.
"2 days na lang ako sa campus, mami-miss kita" sambit ko kay Rob
"Nu ka ba? Pag-kauwi ko daretso ako sa office mo para makakakain naman ako ng libre" pagbibiro naman ni Rob
"Haha, walang ganyanan!" Sigaw ko sa kotse sabay tawa. Namiss ko tuloy ang pag-tawa ng lalaking 'to.
Hanggang sa makarating ako sa bahay. "Kita tayo bukas, Rob" saad ko at bumaba na ng kotse. Pumasok na ako ng bahay at doon ko nakita sina mama at papa pati na rin yung dalawa kong kuya na nagb-bake ng cookies.
"Bat di niyo ko hinintay.??" Pagmamaktol ko
"Surprise nga dapat to ehh. Kaso lang nandyan ka na, so sama ka ng gumawa" sambit naman ni kuya James
"Balak rin naming manood ng movie mamaya ehh" sambit naman ni kuya Hanse
"Sige na nga. Sama niyo na ako" saad ko at sumali sa kanila.
Sana palagi na lang ganito. Masaya kamin pamilya..
YOU ARE READING
The Play Boy's Good Girl (COMPLETED)
Teen Fiction"I don't love her" "I fell in love with him"
