Şeytan - Aşk - Oyun

Yara

-+5 isterim gençler. Resimde ki Kadın Baş Nemfil. MultiMEdia'daki şarkıyı mutlaka dinleyin bölümle beraber dinlerseniz çok güzel olur. :D iyi okumalar :DD:D:DD-

Üzerimize doğru gelen kişi bir erkekti ve elinde ki keskin şeyi bana doğru salladı. Omuzlarımda hissettiğim ellerle geri doğru düştüm ve önümde ki gölgenin benim için kalkın oluşunu izledim. Az önce gördüğüm şey bıçak değildi. Kocaman bir baaltaydı ve şimdi Darren'ın omzunun içinde kaybolmuştu. Ne olmuştu?! Ayağa kalktım ve şok içinde Darren'nın önüne geçtim. Karşımda ki çocuk banaa şok olmuş bir şekilde bakıyordu. 

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!" Dedim ve kendimi tutamayarak karşımda ki esmer iri çocuğa bir tane tokat attım. Attığım tokat sadece elimin kızarmasına neden olmuştu. Bu vücudta ne biçim bişi ya işine gelince çelik gibi işin gelmedimi çöp tenekesi. Acıyan elimi düşünmeyerek Darren' döndüm. Omzunda ki saplanmış baltanın olduğu yerden kanlar akıyordu. Yüzünü çok hafif buruşturmuştu. Darren'la gözlerimiz buluştuğunda siyahlık kayboldu ve mavi gözleri açığa çıktı.  Bana acı acı gülümsediği sırada aniden üstüme doğru düşüşe geçti. 

"Darren! Darren!" Kısık kısık nefes alıyordu. Omzunun altına girdim. Herkez bizi izliyordu. Onlara döndüm.

"Yardım edin!" Hiç kimse adım dahi atmadı. Gözlerimden yaşlar boşalıyordu ve gücüm giderek azalıyordu.  "Lütfen yardım edin." Nuni'ni bağıran sesi ile yanında ki Korbin harekete geçti.

"Onu göle götürün nelflerden bir kaçını çağıracağım. Korbin götür." Korbin yüzüne bozmasına rağmen sağdık bir köpek gibi geldi ve Darren'ın kolunun altına girdi. Korbin Darren'dan uzundu. Ve ben ikisinin yanına yerden bitmeydim. Darren'ın bütün yükünü o aldı ve kolunda ki baltaya baktı. Evin etrafından dolanırken arkamızda kırmızı bir iz bırakıyorduk. 

"Köprücük ve kürek kemiğini kesmiş." Büyük ihtimalle atar damarda kesildi. Yanlarında kosarken ağlıyordum. 

"Yaşayacak."

"Tabiki ki yaşayacak bu p*ç kuruları kolay ölmez." Ona baktığımda aslında özünde kötü biri olmadığını anladım. Beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Evin arka tarafında ki iskeleye çıktık. Darren'ı gölün ortasında ki alana bıraktı.  Onun yanına oturdum ve elini tuttum. Bana gülümsedi ve elimi sıktı. 

"Eliz onu sabit tut." Dedi bana Korbin. Baltanın sopasını tuttu.

"Darren beni dinle. Şimdi canın çok acıyacak tamam mı? Yanındayım bunu sakın unutma. Sık dişini." Darren zorlukla başını salladı. Elini sıktım ve diğer elimlede göğsüne bastırdım. Korbin kavradığı sopayı çıkrırken etin bıçağa sürtünme sesi beni aaskalsın kendimden geçirecekti. Ama bayılamazdım Darren'ın bana ihtiyacı vardı. Balta omzunda çıkarken Darren bağırdı ve can acısıyla ayaklanmaya çalıştı . Onun üstüne kapandım ve sabit tuttum. Baltanın tamamının çıkmasına az kalmıştı. Korbin son kez çekti ve balta ettinden tamamen çıktı. Darren kendini bıraktı ve güm diye yere yığıldı. 

"Darren! Darren!" Başını sallamaya başladım. Kan heryer kan olmuştu. "Aman tanrım çok fazla kan var. Elimle yaraya baskı yaptım. Haklıydı damarlardan biri kesilmişti. Korbin omuzlarımdan tuttup beni ondan çekip aldı. "Ne yapıyorsun bırak beni!" Diye hırladım ona ama bei kollarıyla sararak tamamen etkisiz hale getirdi.

Demek yardm etmesinin tek nedeni onu öldürmekti. Darren'a baktım. Tahtaların üzerinde öylece yatıyordu. Suya damlayan kırmızı kanı her damlayışında aklıma kazınıyordu.

"Darren ölme!" Dedim.

"O ölmeyecek, yani sanırım. Nemfiller şu sıralar biraz kızgın, sahipsiz olduklarından dolayı." Ne diyordu bu ya? Darren orda ölüyordu ve ben burda öylece dikiliyordum. Bana sarılı olan kolundan birini ısırınca can havliyle beni bıraktı ve bende Darren'a doğru koştum ama tam o sırada donup kaldım. İskelenin kuru yüzeyi ıslanmıştı ve su tahtaların arasından akmak yerine bir araya toplanıp yükseliyordu. Hepsi birer insan biçimi alınca ağzım açık kaldı. Hepsi birbirinden güzel birer genç kıza dönüştü. Yüzleri o kadar güzel ve pürüssüzdü ki resmen ışık saçılıyordu etrafa. Darren'ın etrafında üç kız dikiliyordu artık ve iki taneside bellerinin yarısı suyun içinde ellerini çenesinin altına koymuş onu izliyordu. Bunlar Nemfillerdi. Nereden bildiğimi bilmiyordum ama biliyordum işte.

"Ona yardım edin, lütfen." Diye hıçkırdım. Ve dizlerimin bağı çözülerek yere düştüm. "YALVARIYORUM:" Başımı öne eğip yere kapandım. Yardım etmeleri lazımdı. Omzumda hissetiğim soğuk ıslaklıkla başımı kaldırdım.  O güzel kızlardan birinin eli omzumdaydı ve bana bakarak gülümsüyordu. Zihnimin içinde duyduğum su akışı kadar narin bir ses beni rahatlattı. 

Benim gibi birinin önünde başınızı eğmemelisiniz efendim. Yıllardır sizi bekliyoruz. Sizin dileğiniz bizim için emirdir. 

Geri kalan kızlara baktı ve başını salladı. Kızlar hareket etti ve Darren'nın etrafını çevirdiler. Kollarını birleştirince Darren'nın vücudun etrafında sudan bir koza oluştu. Nemfiller birşeyler söylerleken su giderek bulanıklaştı ve kırmızı renk aldı. Aman Tanrım bu Darren'ın kanıydı. Ayağa kalktım ve yanımda ki nemfille baktım.

Yaşayacak efendim. Ama bir gece boyunca kesintisiz yatmalı. Buraya gerekli olanları getirin, efendim. 

Yavaşça Nemfillerin yanına baktım ve kıpkırmızı olmuş kalkana baktım. 

Etrafında ki ilahi su kalktığı zaman çok üsüyecektir o yüzden bataniye ve giysi getirirseniz onun için çok iyi olur LEYDİM: 

Tamam manasında başımı salladım ve koşarak evin göl verandasına girdim. Herkez olup bitenleri izliyordu. İçri girer girmez evin hiç değişmediğini fark ettim hala daha bataniyeler şöminenin yanında ki rafta rengarenk dizilmişti. Kucağıma sığdırabildiğim kadar bataniyeyi kavradım ve dışarı koştum. Kalabalığı yararak geri geldim. Ve Nemfillerin en büyüğü olduğunu düşündüğüm kadının yanına geldim. Bana bakıp gülümsedi. 

Az kaldı Leydim. 

Su yavaşça dağılmaya başladı ve Darren'ın etrfını saran kızların ayakları trafından emilmeye başladı. Yanımda ki Baş Nefile baklenti içinde bakıyordum. Nefil sonunda başını salladı  ve ben Darren'ın yanına nemfillerin kollarının altından koşarak geçtim. Battaniyeyle onu sarmaya başladım. Bütün battaniyeleri etrafına doluyordum. Bütün nefiiler suya atlarken aniden suya dönüştüler ve yağmur gibi suya döküldüler. Geriye karşımda parlayan Baş Nefil kalmıştı. Bana tekrar sımsıcak gülümsedi.

Ölüm senin sandığın kadar kolay değil Eliz. Senin yaşaman bizim yaşamamız demek. Kaderin çoktan yazıldı.Tanrının gülücüğünün neden sana emanet ettiğini şimdi daha iyi anladım. Dünya senin onu korumalısın Eliz. Sen bizim tek çözüm yolumuzsun. Darrena baktı. Kendin için değil umursadıkların için savaş. Doğan güneş gibi bir gülüşle suya dönüştü göle döküldü. 

Ne demek istediğini o an anlamamıştım. Bir dünya bana nasıl emanet edilirdi. Bensiz daha iyi olacağına inandığım dünya artık sadece benim yaşımıma bağlıymış meğerse. Kendimi bunu unutturmak için o zamanlar ne kadar çok çaba sarf ettirmiştim. Ama şimdi anlıyordum, her zaman bir karanlık yan olacak ancak önemli olan karanlığı sadece adıyla bırakabilmekte. Güçsüz ve çaresiz. Cansız ve yaşamayan. Sadece bir renk olarak; SİYAH.

-Devam Edecek-