Şeytan - Aşk - Oyun

Son Anılar...

-Her son yeni bir başlangıçtır...  Her ölüm yeni bir yaşamdır... Bu bölüm pek güzl bitmedi... KArakter öldü mü gerçekten mi?... Gelecek bölümlerde... Sizi seviyorum voteları esirgemeyin. ŞArkıyı dediğim yerden başlayarak okuyun.-

BİR SANİYE BEN ONUN ÜSTÜNDE MİYDİM?!

Başımı aniden kaldırınca kafam onun çenesine vurdu. Darren bir kere kafasını sallayıp bana baksada benim beynim hala daha çarpışmanın etkisinden kurtulamamıştı. Kanama falan var mı diye kafamı yokladım. Öfkeyle yakasına yapıştım.

"Benim burda ne işim var?!" Darren bana aklı karışmış bir şekilde bakıyordu. Bunu ilk defa onun yüzünde görüyordum. Tamamen afallamıştı ve ne yapacağını bilmiyordu, dur bir saniye burnumu pembeleşiyor bunun? Karanlıkta daha net görebilmek için yaklaştım. Harbiden burnu kızarmıştı. ve elmacıklarına doğru yayılıyordu. Ama bu kızarıklık beni engellemezdi. Kızgınlıkla ona baktım ve sessiz gürlemelerimden birini yaptım.

"Ben neden senin üstündeyim?!"

"Aslında şuanda inersen benim içinde senin içinde daha hayırlı olur." Ne dediğini anlamam bir kaç saniyemi aldı. Şuan Darren'ın üstünde oturuyordum! Aniden kendimi yatağın boş kısmına fırlattım ve bacaklarımı kendime çekip kollarımla sardım. Kafamıda göme bildiğim kadar derine gömdüm. Aaaa bu gerçekten utanç vericiydi. Tanrım çok utanıyordum. Aptal kafam ne diye onun üzerinde oturmuştum ki! Terbiyesiz, ahlaksız Eliz! Tüh sana, tüh! KEndi iç sesim beni azarlarken. Ne olduğunu da tek başıma anlamaya çalışıyordum.

"Ya ama ben kötü amaçlı yapmamıştım. Yüzün o kadar can çekişiyordu ki seni kaldırıp yanıma yatırmak istedim. Amaa bir bedeni tek elle kıpırdamadan kaldırmak benim için bile zor. Yaram olduğu çinde çabuk yoruldum. Sen uyandığın sıradada seni tam yanıma itecektim."  Gözlerim dolmuştu. Benim neyim vardı? Neden bu kadar duygusallaşmıştım. "Ne diye ağlıyorsun ki?! Seni iyi niyetle üstüme aldım. İyi niyetimi sabotaj eden sendin!" Ağlayan gözlerle ona baktım.

"Ya bu ne biçim iyi niyet?"

"Sana tatlı dille yanıma gel dedim."

"Israr etseydin zaten kabul edecektim!"

"Ya bana bağırma! Ben birine bir şeyi bir kez söylerim. Kimseye yalvarcak değilim."

"Tamam Darren." Ayaklanmak için ayaklarımı altıma aldım. Tam o sırada belimden yatağa çivilendim. Darren bana kızgınlıkla bakıyordu.

"Nereye gidiyorsun?"

"Aşağıda ki kanapede uyuyacağım. O halde..." Kollarından kurtulmak için çırpındım ama bir santim bile oynamamıştı. Beton desem ağır değil, yapışkan desem yumuşak değil. Öyle kaldım yatakta.

"Burda uyu."

"İstemiyorum." Nah istemiyorsun.

"Yat işte." Israr etti, ısrar etti.

"Hayır." Benimde bir gururum var bildiğin bana sapık dedi.

"Burada yatmazsan başına kötü şeyler gelir demedi deme."  Kolunu kaldırınca içimde bir boşluk oluştu ama kalktım. Kapıya doğru yürürken anide köşede oluşan kıpırdanmayı farkettim. Gölgelerin arasında bir şey vardı. Aniden olduğum yerde dondum kaldım. 

"Darren?" Ses yok. Adımlarım artık ileri değil geri doğru gidiyordu. Gölgede açılan ani beyazlıkla kendimi yatağa attım ve Darren'a yapıştım. Darren'ın omzundan kendimi yastığa bastırıyordum. Darren aniden kıkırdamaya başlayınca başımı kaldırdım. Beni esir almıştı. Yavaşçaa dönerek iki koluyla  beni sardı ve göğsüne doğru bastırdı. Tabi ben hiç birinin kucağında yatmadığımdan boğulma tehlikesi yaşadıktan sonra kafamı oksijenin çok olduğu tarafa çevirdim.