my friend ana [ yoonmin ] REWRITE

thirty four

aktualna waga; 62.3 kg

Siedziałem przy stoliku na przeciw Jeona, który z nerwów wystukiwał palcami o drewniany blat. Zdjęliśmy z siebie zbędne odzienie od razu po wejściu do galerii i skierowaliśmy się w stronę z przeróżnymi restauracjami zaczynając od tych z typowo koreańskimi daniami kończąc na fast foodach, których Tae sobie nie potrafi odmówić. Niech je za nas dwóch. Jedyne co mi nie pasowało to fakt, że zostawili mnie sam na sam z tym chłopakiem pod wymówką kupienia jedzenia. Bardzo ciekawe Min, zobaczymy który z nas pierwszy się popłacze jak Taehyung wepchnie nam pełną oleju, kaloryczną frytkę do buzi.

fragilesuga: widzę Cię Jiminie

fragilesuga: nie gap się w ten telefon tylko porozmawiaj z nim skoro masz okazję, przecież nie bez przyczyny tu jest

chimb0nes: nie jestem skory do rozmowy z moim oprawcą, poza tym gdyby chciał mówić to by mówił

fragilesuga: może po prostu chce Ci powiedzieć to prosto w oczy a nie, że Ty się gapisz w ekran????

fragilesuga: obiecuje Ci, że kupię Ci najbardziej kaloryczne jedzenie jakie znajdę jeżeli w tej chwili z nim nie pogadasz

fragilesuga: :)

Westchnąłem i zablokowałem telefon po czym odsunąłem go na bok, spoglądając na Jungkooka. Patrzył się na mnie zaszklonymi oczami, ale nie wiem, czy to od zimna, czy chciało mu się płakać. Ta, też mi się chcę płakać jak na siebie patrzę.

- J-ja nawet nie wiem jak zacząć.. - odezwał się cicho, uciekając wzrokiem na bok - Ja tak ogromnie Cię przepraszam Jimin.. Razem z Minhyukiem na początku robiliśmy to pod publikę, chcieliśmy być fajni.. Potem mój przyrodni brat się o tym dowiedział i zaczął mi płacić żebym to robił a jak i ja to chłopaki.. Boże, patrząc na Ciebie teraz, widząc jak niezdrowo wyglądasz i słysząc o tym, że wylądowałeś w szpitalu zrobiło mi się tak okropnie źle. Mógłbym przepraszać Cię do upadłego, ale to już nic nie zmieni..

- Dobrze, że chociaż masz świadomość tego jak bardzo mnie zniszczyliście. Każdy mój dzień w szkole przez was był katorgą i zacząłem nienawidzić siebie jeszcze bardziej  - mruknąłem, wciąż patrząc na zestresowanego Jeona a w tym czasie przyszli chłopcy, kładąc przed nami tace z przeróżnym jedzeniem. Yoongi wyczuwając napiętą atmosferę, usiadł naprawdę blisko mnie i położył swoją dłoń na moim udzie, ściskając mnie za nie. Zarumieniłem się na ten gest co oczywiście nie uszło uwadze Taehyunga, który puścił mi oczko.

- Chcę żebyś tylko wiedział, że ogromnie Cię przepraszam i żałuje tego wszystkiego, bardzo mi wstyd.. - powiedział cicho, łapiąc za kimbap i na tym postanowiłem zakończyć tę krótką a jakże ciężką rozmowę. 

Yoongi podsunął mi pod usta kawałek ryżowego ciastka a ja pokręciłem przecząco głową, zaciskając usta w cienką linię. Mój przyjaciel próbował zająć myśli Jungkooka opowiadając mu o nowym filmie akcji i o dziwo chłopak wiedział o co chodzi, coraz bardziej angażując się w rozmowę. Min jednak nie dawał za wygraną i przycisnął usta do mojej skroni a następnie musnął mój policzek, szepcząc na ucho 'proszę'. Oczywiście, że uległem, wciskając do ust całe ciasteczko co wywołało na jego twarzy uśmiech. 

Czas mijał nam zaskakująco miło i byłem naprawdę poruszony tym, że osoba, która niszczyła mi życie jest tak miłym nastolatkiem, który ukrywa się pod maską złego, by mieć przyjaciół, byleby tylko nie zostać samotnym. Wciąż jednak miałem obawy przed Jeonem i myślę, że muszę z nim jeszcze porozmawiać. Oparłem głowę na ramieniu starszego a ten objął mnie w pasie na co poczułem jak żołądek robi mi fikołki i to raczej nie od jedzenia. Spojrzałem się na niego, zastanawiając się jak to możliwe, że tak się w nim zauroczyłem? Jak to możliwe, że ktoś, kto praktycznie mnie zabijał poprzez Anę jest teraz dla mnie tak ważny i wpycha we mnie różnego rodzaju ciastka, żebym stał się kluchą? 

Kiedy również się na mnie spojrzał, zauważyłem w jego ślicznych oczkach pewien błysk. W tym momencie wiedziałem, że on też to czuje. Że też się zakochał. 

(a/n dropam rozdział to teraz dropnę siebie z mostu. pijcie dużo i serio uważajcie na klimatyzacje. kocham was i dziękuję)