Dayo

Kabanata 2

2

Masakit na ulo.

Iyan ang gumising sa akin. Naitaas ko ang isang kamay ko papunta doon para mabawasan ang sakit.

Nabasa iyon at ng tignan ko ay nababalot na ng dugo ang mga daliri ko.

Anong--?

Napabangon ako. Napaungol dahil sa sakit ng katawan. Saka ko lang napansin na sa gilid ako ng ilog nakahiga. Basang-basa ang suot kong damit at pantalon.

Anong nangyari?

Napalingon ako sa paligid papadilim na.

Asan ako?

Dahan-dahan ako tumayo . Hindi pa man ako nakakalakad natigilan ako.

Bakit parang may kulang?

Pinakiramamdaman ko ang katawan ko.

Para talaga may kulang pero hindi ko malaman kung ano.

Dahan-dahan ako naglakad. Napatingin sa paligid. Nasa gubat ako, base narin sa mga puno nagkalat at mga ligaw na bulaklak. Dinig ko din ang mga tunog na likha ng mga insekto at hayop gubat.

Medyo nahihilo pa ako. Bumuway ang tayo ko at napasandal sa isang puno. Noon ako nakarinig ng kaluskos kasunod ng mga tinig.

"Sigurado ako na dito sya bumagsak, Drigo." Tinig iyon ng isang lalaki.

Napasiksik ako sa puno. Ayoko makita nila ako. Hindi ko alam kung nasaan ako. Hindi ko alam kung may pagkakatiwalaan ba ako rito.

Dahan-dahan ako umatras bago tumakbo palayo kung saan nanggagaling ang mga tinig.

"Ayun!"

Shit.

Mas binilisan ko ang pagtakbo. Kaso muli ako napahinto ng makasalubong ko naman ang grupo ng mga sundalo.

Nang ituro ako ng isa kumaripas ulit ako ng takbo pabalik sa direksyon na pinanggalingan ko kanina.

Bakit ba nila ako hinahabol?

Lalong tumindi ang sakit ng ulo ko. Lumalabo narin ang paningin ko.

Malas. Malas. Malas.

Hanggang sa sumabit ang mga paa ko sa isang batong nakausli. Nakaramdam ako ng sakit sa kaliwa kong sakong na mahapdi na kanina. Tuluyan na sana ako babagsak kung hindi lang sa mga braso pumulupot sa bewang ko.

Suminghap ako at sinalubong ng isang pares na itim na itim na mga mata ang mga mata ko.

"Sino-- ump!" Mabilis nya tinakpan ang bibig ko bago pakaladkad na hinila sa kung saan.

Nagtago kami sa isang kweba na natatakpan ng makakapal na baging at halaman.

"Nasaan na?"

"Nawala bigla Kapitan."

"Hindi pwede mawala iyon. Nakita sya ni Komander kailangan maiharap natin sa kanya ang kakaiba babaeng iyon. "

Sabi ng mga sundalo nakatayo kung saan kami nakapwesto kanina.

Sinubukan ko gumalaw pero nakapulupot parin sa akin ang braso ng lalaki. Mas humigpit pa nga pagkahawak nya sa akin.

"Ump... "

Nag-iba ang tibok ng puso ko habang nagtitigan kami. Saka rin ako naging aware sa kakaibang pakiramdam na dulot ng pagkakadikit ng aming mga balat.