SEN OLMALIYDIN

İnsanın, sevdiği insanın nefesine ihtiyaç duyduğu geceler vardır. Onsuz nasıl yaşayacağını düşünmekten uyuyamadığı geceler. Sanki onunla birlikte yaşamaya başlaması ve onunla birlikte ölmesi gerekiyormuş gibi hissetmekten kendini alamadığı geceler.

İşte böyle bir gecede, yıldızları kucaklayan ay ışığı altında onu düşlüyor, aldığım her nefeste onu özlüyorum. Onunla yaşadığım onlarca anının tam ortasında, çaresizce, onsuz hayatımın ilk gecesinin sona ermesini bekliyorum.

Odamda, tam yanımda, onun nefesinden doğmuş başka bir nefesin yüzüme vurduğunu hissediyorum. İşte bu yüzden her şeyi arkamda bırakıp onun yanına gidemiyorum.

Bir kez ölüp kurtulmak yerine, onsuz her gün öleceğim bir hayatın ilk gecesinin karanlığında sürüklenip duruyorum. Ve bekliyorum, ona kavuşacağım günü. Hayatta hiçbir şeyi beklemediğim kadar sabırsızlıkla bekliyorum...