Part ( 25 )

1K 50 3
                                    

ဒီေန႔ညအိပ္ရတာဘယ္လိုမွန္းမသိ။ ေခါင္းထဲမူးေနသလိုလိုပင္။ သူအၿမဲဖက္အိပ္ေနက် ပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ကလည္းမ႐ွိတာမို႔ အိပ္ယာေဘးလက္ဆန္႔ကာေလွ်ာက္႐ွာမိသည္။ ပီကာက်ဴးႏွင့္တူေသာအရာ တစ္ခုဆို တစ္ခုေတာင္မစမ္းမိတာမို႔ အိပ္ေနရာမွ ထထိုင္လိုက္မိသည္။

သူ႕ပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။

ေစာင္ေအာက္မ်ားေရာက္ေနမလားလို႔ ေစာင္ကိုမ၍ၾကည့္ေတာ့လည္းမေတြ႕။ ေခါင္းအုန္းေအာက္မ်ားေရာက္ေနမလားဆိုကာ ႐ွာၾကည့္ေတာ့လည္းမေတြ႕တာမို႔ စိတ္႐ႈပ္႐ႈပ္နဲ႔ေခါင္းကုတ္လိုက္မိသည္။ ကုတင္ေအာက္မ်ားက်ေနမလား၊ တစ္ျခားေနရာမ်ားေရာက္ေနမလားလို႔ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္၍ ႐ွာလိုက္သည္။ အခန္းထဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနရင္းမွ ေ႐ွ႕ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့

ေတြ႕ၿပီ။ သူ႕ပီကာက်ဴး နံရံေထာင့္မွာ

ဝမ္းသာအားရၿပံဳးလိုက္ၿပီး အ႐ုပ္ကိုသြားယူဖို႔ ကုတင္ေအာက္ဆင္းလိုက္ေတာ့

" ဘုတ္ ! "

" အင့္ "

ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ မတ္တပ္ရပ္လို႔မရေတာ့လဲ

နာသြားေသာတင္ပါးကို ပြတ္ကာစဥ္းစားလိုက္မိသည္။ မတ္တပ္ရပ္လို႔မရ ေလးဘက္ေထာက္သြားမွာေပါ့။ အ႐ုပ္ဆီေရာက္ေအာင္ ေလးဘက္ေထာက္လာလိုက္ၿပီး အ႐ုပ္နားေရာက္ေတာ့ အ႐ုပ္ကိုအားျပဳ၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဝမ္းသာအားရ အ႐ုပ္ကိုဖတ္လိုက္ကာ

" ေတြ႔ၿပီ "

အ႐ုပ္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုခပ္ဖြဖြေလး ပုတ္လိုက္ၿပီး

" ကိုကိုႀကီးကေတာ့ ႐ွာလိုက္ရတာ က်ဴးက်ဴးက ဒီေရာက္ေနတာကိုး။ ကိုကိုႀကီးက က်ဴးက်ဴးေပ်ာက္သြားၿပီထင္ေနတာ "

ထိုပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ေလးက သူ႐ွစ္တန္းႏွစ္က ေမေမဝယ္ေပးထားေသာအ႐ုပ္ပင္။ အ႐ုပ္ရဲ႕အျမင့္က ၃ေပေက်ာ္ေလာက္႐ွိသည္မို႔ သူအိပ္တိုင္း အၿမဲဖက္အိပ္ေနၾက။ အ႐ုပ္မ႐ွိတဲ႔ေန႔ေတြဆို မိမိမွာ တစ္ခုခုလိုေနသလိုပင္။ တစ္ျခားပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ေတြ႐ွိေပမယ့္လည္း ဒီအ႐ုပ္ေလးကို သူပိုသေဘာက်သည္။

တစ္ရံေရာအခါ.....Where stories live. Discover now