DESTİNA (-18)

34. BÖLÜM ~GERÇEK DOST~

Selamun Aleyküm canlarım benim. Eminim aramızdan ayrılan çok canım olmuştur. Ama kimseye de kırılmam haklıdırlar. Çok beklettim çünkü. En son size önemli duyurusu ile gelmiştim aylar öncesinde. Babamın ameliyatı ile ilgiliydi. Atlatacaz demiştik ama olmadı. Atlatamadık. Rabbim bizden daha çok seviyormuş yanına ki erken aldı yanına. Çok erken. 😔😔😔 Çok zor süreçti benim için. Çok çok zor. Anlatılamayacak kadar zor... Yaşayan bilir diyebilirim. Rabbim kimseye yaşatmasın böyle bir acıyı. Ama Takdir-i İlahi. Hak'tan gelene boynumuz kıldan ince. Her şeyin en hayırlısını O bilir. Yazamadım size. Güzel haberlerle gelecektim öyle demiştim. Gelemedim. Bu haberi vermeye de ne dilim ne de elim varmadı. İnsanın eli varmıyor böyle bir haberi vermeye😔. Allah razı olsun hepinizden, gerek yorumlarla gerek özelden çok soran oldu. Çok güzel dostluklar edindim burda bunu anladım. Cansınız hepiniz. Onca zaman geçmesine rağmen hala unutulmamış olmak çok güzel bir duygu. Artık elime almam diyordum. Elimi eteğimi çektim herşeyden çünkü. İteleyen kendine gelmelisin artık. Yaz sana da iyi gelecek diyen canlarımı da asla es geçemem. Desteklerini hiç bir  zaman esirgemediler. Zor zamanlarımda hep yanımda oldular. Gerçek dostluk da bu değil mi zaten. Canım Ayşem bak gelip seni iyice bir dövüp kendine getiresim var diyordun. Aslında yazmayı hiç düşünmüyordum. Nasıl oldu ben de anlamadım. Bir anda yazma isteği geldi. Ama iyi ki de geldi. İyi hissettirdi bana. Paslanmış olabilirim ama ona göre 😊. Hepiniz seviliyorsunuz. Cansınız....

Keyifli okumalar...

Sevdanın en tatlı hali olsa gerekti şu an Pamir'in hissettikleri. Aklından o gece Ceyda ile konuştuğunu zanneden İpek'in yaptığı itiraf hiç çıkmıyordu. Küçük meleği, küçük köstebeği onu ne kadar çok sevdiğini itiraf etmişti. Bunu duymak o kadar güzel, tarifi anlatılmaz bir duyguydu ki... Pamir'in bütün sıkıntıları, bütün gerginliği saman alevi gibi sönüvermişti hemen. Ah bi de bilse Ceyda'ya yaptığı itirafı kendisinin de duyduğunu... Kim bilir nasıl da deliye dönerdi küçük cadı. Ama o günlere çok az kalmıştı. Gözlerinin içine bakarak ona sevdiğini de söyleyecekti doyasıya... Sevildiğini de duyacaktı. Güzel günler çok yakındı herkes için. Gerçeklerin ortaya çıkmasının ardından yaşanacak felakete engel olamazdı hiç kimse ama o kıyamet kopmadığı sürece gerçek mutluluğa erişemeyeceklerdi. Çok zor bir süreçten geçeceklerdi biliyordu Pamir ama el ele verip tüm zorlukların üstesinden geleceklerdi. Yeter ki sevdiği kadın, köstebeği yanında olsun. Her zorluk bir binek olurdu onun için. Her şeye göğüs germeye hazırdı. Çok seviyordu köstebeğini hem de çok...

   Çok zor bir gece geçiren Pamir, sevdiği kadının sesiyle kendine gelmişti. İlacıydı köstebeği onun. Hatta İpek'in sesiyle abisinin kendine geldiğini görünce ona takılmadan edememişti Ceyda. "Bilsem İpek'e herşeyi anlatırdım. İpek gelip senin pansumanını yapardı abicim. Hatta onu görünce pansumana bile gerek kalmazdı." diyerek abisini de mutlu görmenin sevinciyle takılmayı ihmal etmemişti.
"Bak sen küçük cadıya. Kıskandı galiba birileri ha. Gel bakayım sen benim yamacıma." diyerek kollarını açıp ona sarılan kardeşine sarıldı kocaman. "Sen benim meleğimsin tatlı cadım. İkinizin yeri de apayrı. Birinizi diğerinizden ayırabilir miyim canımsın sen benim. İyi ki varsın tatlı cadım." Ceyda duygulanmıştı ama belli etmemek adına gülümseyerek "tabii ki biliyorum yakışıklım. Benim yerimi kimse alamaz." dedi ve devam etti. "Sen benim en değerlimsin, yakışıklı prensim benim. Senin mutluluğun orda. İpek'te... Senin mutluluğun benim mutluluğum... Ben artık seni bu geceki gibi görmek istemiyorum. Sakın bir daha bunu bana da kendine de İpek'e de yapma. Bilse kahrolurdu kız. Baksana nasıl telaşlıydı, nasıl korkmuştu. Siz birbirinizin yaralarına merhem olacaksınız abi. Senin merhemin onda. Onun merhemi sende. Siz iyi olun, artık beraber olun... Ben başka hiç bir şey istemiyorum. Artık sizi mutlu görmek istiyorum. İkinizi de çok seviyorum ve mutlu olmayı en çok siz hakkediyorsunuz hem de fazlasıyla. Çok acılar çektiniz ikiniz de ayrı ayrı. Kendi dünyanızda birbirinizden habersiz. Ama artık demir almak zamanı geldi. Artık mutluluk zamanı geldi. Hep mutlu olun olur mu yakışıklım? Bu hepimize yeter. " İmrenilesi bir kardeşlikti onlarınki. Kocaman sarıldılar birbirlerine.