°3°

12K 789 599
                                    

Duvara yaslanarak güç almaya çalışıyordum ama olmuyordu. Elimi hızla atan kalbime götürdüm ve tam o sırada odamın kapısı açılmıştı.

"Kızım?"

Şuan karşımda annemi gördüğüm için o kadar mutluydum kii..

Annem ters giden birşeyler olduğunu anlamış gelip sıkıca sarılmıştı.

"Kızım ne oldu bembeyaz olmuşsun"

"Bişey yok anne iyiyim"

"Kızım biliyorsun sana kızmalıyım ama yapmıyor çünki senin için endişeleniyorum. Senden beklemediğim birşeyi yaptın ve ben şuan ya yine yapmaya çalışırsa diye her an birşeyler düşünmeye çalışıyorum"

"Anne yok öyle..Vee bir kez daha asla olmayacak. Asla söz veriyorum"

"Tama kızım şimdi dinlen"
Saçlarıma öpücük kondurarak. Odadan çıkmıştı ama ben hala aynı yerde bekliyordum.

Offff herşey bu kadar kötü olmak zorundamıydı...

Artık tüm düşüncelerimi bir kenara bırakarak uyumaya karar verdim.

~

Ahhh bu işıkta ne böyle? Ben daha uyumak istiyorum.
"Kızım uyan artık"
Annemin perdeleri açmasıyla tüm güneş yüzüme vurmuştu.

"Hayırrrrrr......"
İsyan çığlıkları atarken battaniyemin üzerimden çekilip yeri boylaması bir olmuştu.

"Ama anneee"

"Hadi. Kalk git o üç serseriyle buluş. Seni merak etmişlerdir.

Kollarını önünde birleştirerek söylediği şeyin gerçekliğinden şüphe duyuyordum.

"Gerçekten mi?"

"Evet git işte. Zaten çok kızmışdım onlara. Seni affettiysem onları kesinlikle affetmeliyim"

"Yaaa anne" yatakta panda misali dönerek kalkıp anneme sarılmıştım.

"Hemen giyiniyorum"

"Al işte serselerini nasıl da özlemiş" annem biraz söylendikten sonra  odadan çıkmıştu. Zaten hemen Ivy arayarak hoparlöre almış ve giyinmeye başlamıştım.

-Alo Sarah
"Ivy buluşabilir miyiz?
-İkimiz mi?
"Hayır işte hepimiz dördümüz
-Peki ya annen. Sakın eveden kaçtım deme bana
"Hayır İvy sadece kendisi istedi. Seni affettiysem onları kesinlikle affetmeliyim dedi
-hmm ee bu çok güzel
"Evet diğerleride gelecek mi yanındalar mı?
-yanımdalar ve seni duyuyorlar
"Ee ne diyorlar
N-ben gelmiyorum

Namjoon'un olumsuz cevabı beni üzmüştü tabii ki. Onun bana sinirli olmasını kaldıramıyordum.

-Sen boş ver Sarah ben onu ikna edeceğim.
N-hiçbir yere gitmeyeceğim ve beni kimse de ikna edemeyecek.

Derin bir nefes alıp konuşmak istedim. Çünki hepsini özlemiştim.

"Namjoon seni özledim. Lütfen gelsen olmaz mı. Konuşalım herşeyi anlatacağım"

Bir süre sessizlik olmuştu...

"Tamam anladım üzgünüm. İvy o zaman seninle başka bir zaman görüşürüz. Rahatsız ettiğim için özür dile-"

N-yarım saat sonra her zaman gittiğimiz kafede ol. Bizde geleceğiz

"Teşekkür ederim. Size çok ihtiyacım var. Şey... sana ihtiyacım var.

Telefonu kapatarak hemen hızlı bir şekilde hazırlanmıştım.

Telefonu kapatarak hemen hızlı bir şekilde hazırlanmıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin