My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18

°9°

"Uyumak için bir yer arıyorum ve nasıl olurda yatak odanda kanepe yada ne bileyim tekli koltuk falan olmaz. Fazladan yastık bile yok"

"Evet yok. Zeki olmayınca böyle oluyor iste en iyisi git küvette uyu"

"Hah bak bu güzel fikir. Ola bilir aferin küçük kız"

"Bana küçük demeyi bırak artık"

"Aramızda yedi yada sekiz yaş farkı var ve ben rahatlıkla böyle seslene bilirim. Liseli küçük kız"

Son kelimelerinin üzerine bastırarak söylemişti hepsini. Vee ayruca gerçekten o kadar çok fark varmıydı? Ama göstermiyordu. Daha çok minik bebek gibi duruyordu.

"Aishhh delireceğim"

Tam üzerine yürüyecekken annem kapıyı açarak içeri geçmişti.
"Kızım Jungki giderken çok garip gözüküyordu. Bembeyaz olmuştu"

Yoongi o sırada sinsi bakışalr attığında düşündüm acaba yine ne planlıyordu?

Bir iki adım yaklaşarak kolunu boynuma atmıştı.

"Evet bayan bir hayalet ve kızınız tarafından altına edene kadar korkutularak hazır kıvama getirildi. Artık rahatça eve kadar koşa bilirdi"

Söylediği şeyle Biranda güldüğüm de annem şaşkınca yüzüme bakıyordu.
"Sarah neden gülüyorsun? Bak gerçekten doktoruna haber vereyim mi?"

"Anne ben hasta değilim. Öylesine aklıma birşey geldi ve güldüm.

"Tamam öyle olsun. Ben uyuyacağım sende geç yat. Haa o serserilerle bir yerlere kaçmayı da düşünme tamam mı?"

"Tamam anne~"

Ahh derin bir nefes alıp kendimi gelişi-güzel yatağa fırlattım

"Şu arkadaşlarınla ne yaptıysanız artık serseri damgası yemişsiniz"

Gözlerimi devirerek battaniyemin altına girmiştim.

"Hiçbirşey yapmadık. Ara sıra beni dışarı çıkmak için balkomdan kaçırmış ola bilirler. Haa birde okulda zorbalık yapan bir çocuğu birlikte benzetmiş ola biliriz. Haa sonra da tam bir hafta ceza almış ola biliriz.

Namjoonla birlikte çocukların hazırladığı kopyaları yaktığımız için birlikte bir güzel dövülmüşlüğümüz vardı onu da unutamam. Haaa okulda az kalsın yangın çıkaracaktık hatta herkes yangın tatbikatı sanmıştı ahh o gün çok komikti"

Gülerek anlattığımı fark ettiğimde durmuştum. Yani neden herşeyi anlatıyordum ki?

"Devam etsene. Birileriyle konuşmayalı uzun zaman oldu"

Sırf söylediği son cümle için devam edecektim. Yoksa ona anlatmak gibi bir niyetim yoktu. Asla .. kesinlikle yani.
İç ses bile inanmadı.

"Peki devam edeyim~

Bir keresinde okul zilini değiştirerek şöyle baya güzel bir şarkı yapmıştık. Yaa o zaman tam bir gün ayakta okulun koridorunda dikilmiştik ceza olarak.

Onun dışında dördümüz şarkı beste yapıp bazen birlikte sahne alıyoruz. Genelde seoul da caddelerde de çalarız. Yani birazcık ünlüyüz. Bir grup gibiyiz işte"

"İsminiz var mı peki?"

"Hıhı var. Crazy "

"Gerçekten bu mu isminiz?"

"Evet öyle"

"Boşuna serseri demiyor işte annen"

"Neyse boşver sen anlatsana biraz. Kimsin? gerçekten çok merak ediyorum"