My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18

°10°

Yoongi.
Sabah erkenden kalkarak yatağın yanında halıda oturmuş onu iziliyordum.

Herşey çok normalmiş gibi bir de bu olay olmuştu. Yani beni göre biliyordu...

Buna kendimi alıştırmam baya zor olsada kabullenmeliydim. Tam 5 aydır  tanıdığım kız tam aydır izlediğim Sarah son iki günde beni görmeye başlamıştı. Bu nasıl mümkün ola bilirdi ki? Daha da garip olanı onu sadece 2 gün önce tesadüfen fark ettiği sanmasıydı. Ama aslında o hastanede olma sebebim bile oydu...

Sadece şaşırdığım şey beni 5 aydır fark etmeyen ve görmeyen bakışların o gün gözlerimin içine derin derin bakması ve sonunda beni görebilmesiydi...

Ama ne yapmalıydım ona anlata bilirmiydim? Onu tam beş aydır tanıdığımı izlediğimi sadece onun beni sadece 2 gündür fark ettiğini söylemelimiydim?

Ne olacaktı? Bana neden diye sorarsa ne cevap verecektim? Ona söyleye bilecekmiydim?...

Garip şekilde sana çekildim ve her gün seni takip ederken buldum kendimi diye bilecekmiydim?...

Hiçbir anlamı yoktu. Söylememin hiç birşeyi değişeceği de yoktu. Onun için ben hep 2 gündür tanıdığı hayalet çocuk olacaktım. Belkide gitmeliydim.. belkide kendimi daha da zora sokuyordum..

Beni görmediği zamanlar onu rahatça izleye biliyordum. Derse giderken, hep sıraya kafasını gömüp uyuklarken,O 3 arkadaşıyla güzel şarkılar söylerken, o güzel kalbiyle herkese yardım ederken, şarkılarla evde deli gibi dans ederken, vee en masum haliyle uyurken...

Ama şimdi yapamayacaktım. Çünki burda ne kadar süre kala bilirdim ki? Benim burda kalmama ne kadar izin verirdi ki? Sonuçta onun için sadece bir yabancıydım.

Peki ne yapmalıydım. 5 ayda bana yalnızlığımı az da olsa unutduran beni anlamsızca hiçbirşey yapmadan kendine bağlayan birinden şimdi uzak durabilecek miydim?

Ona anlatırsam güzel şeyler olmayacaktı belkide o yüzden en iyisi biraz zamandı sadece bir süre. Belkide bu süre içinde ona anlata bilirdim...

Ama şimdi en iyisi gitmekti tıpkı iki ay önce aptalca çıkıp gittiğim gibi. Zaten herşey de bu yüzden olmadı mı o lanet Jungkiyle tanıştı ve ben onu uzak durması için uyaramadım. Onu koruyamadım.

O gün Namjoon'un yerine onu ben kurtaramadım. Çünki kendime bile anlatamadığım aptal hislere kapılıp çekip gitmiştim. Veee sanırım herşeyi berbat etmiştim.

Hayır bu sefer yapmayacağım. Bu sefer onu bırakmayacağım. Nedenini bilmesem bile. Neden onunla kalmak istediğimi bilmesem bile, neden hep kendimi onun yanında bulduğumu bilmesem bile. Gitmeyeceğim. Bu sorularıma mantıklı bir cevap bulana kadar hiçbir yere gitmeyeceğim.

Düşüncelerime dışarda aniden yağmaya başlayan yağmur da eşlik etmişti.

Sanırım yağmurun sesinden dolayı Sarah yavaş yavaş uyanıyırdu.

Çok güzeldi. En güzeliyse siyah uzun kiprikleriyle kaplı kahverengi gözleri ve onlarla uyumlu kahverengi uzun saçlarıydı. Benim kadar olmasada beyaz tenli biriydi.

Onu ilk farkettiğim zaman okulun bahçesindeydi. Öylece sesizce oturuyordu aynı o gün benim yaptığım gibi.

Gökyüzünü seyrediyordu. Kimseye yaptığı bir kötülük yoktu tek yaptığı sesizce oturmaktı. Taa ki dört kız yanına gelerek kulaklığını çekip yere fırlatana kadar.

Biranda sinirle ayağa kalkarak dört kıza karşı kafa tutmuştu duyacağı ağır sözleri kestiremeden..

Flashback
-demek Sarah sensin

"Ne istiyorsunuz benden?

-ne mi istiyoruz? duydunuz mu kızlar?

+bu okuldan defokup gitmeni istiyoruz

"Yeter artık rahat bırakın beni"

×burdan çekip gittiğin gün bırakacağız.

"Gerçekten derdiniz ne? Sorun ne ha sorun ne?"

-sorun şu ki nerden geldiysen oraya defol git. Senin annen yabancıydı değil mi?

+Aynen Heri. Bulmuş koreli bir koca kadın yapışmış işte. Baksana kızıda kendine benziyor.

×evet bizim okulda yabancılara yer yok. Şimdi ya sen çekip gidersin. Yada biz göndeririz.

"Biliyor musunuz ne var? Bu okuldan gitmek istesem sırf sizin gibi aptallarla aynı oksijeni solumamak için gitmek isterim"

-bir dakika sen bize aptal mı dedin

"Aynen bir avuç aptalsınız. Hemde ırkçılık yapan bir grup aptal. Bu okul sizin gibi öğrencilerinden utanıyordur"

_sen çok oldun artık. Kızlar ipi getirin.

"Hah hiçbirşey yapamazsınız. Birde ip getirin diyor"

+şimdi görürsün nasıl yapıyoruz.

Hey hey neler oluyor orda Sarah?

İvy koşarak hemen Sarahın yanına gelmişti.

İ-ne halt ediyordunuz siz dördünüz burda?

+Bence çekil seni de haşat etmeyelim

İ-Ah şakamıydı bu şimdi? Bok haşat edersiniz. Utanmıyor musunuz siz? Bizi ırkçıymış gibi göstermeyi bırakın artık. Sırf sizin yüzünüzden bazı kişiler beni, hepimizi sizin gibş ırkçı sanıyor. Onun yabancı olması bir şeyi değiştirmez.... ayrıca ben onun arkadaşıyım ve sizi bir daha yanında görürsem bizzat şikayet eder ve sizi süründürürüm.

-şimdi gidiyoruz ama sonra yine geleceğiz Sarah

"İstediğiniz zaman gelin. Çok güzel kek yaparım size de ikram ederim"
Alayla gülümseyerek el sallamıştı.
Flashback end

İşte ben o gün onu tanımıştım ve o günden sonra her gün kendimi o okulda buluyordum. Nedensizce hep onu izliyordum. Evet çok garip ola bilir ama ben bile neden olduğunu bilmiyordum.

Gerçi ilk gördüğüm zaman o okulda olmam da bir tesadüf değildi. Başkasını ararken onunla karşılaşmam belkide bu şekilde olduğumdan beri hayatımda yaşanan en güzel şeydi.

Darararart yeni bölüm.

Bilmiyorum biliyor musunuz ama bu aralar sınavlarım baya var. Yinede yb atmaya çalışıyorum. Hızlı yazdığım için yazım hatalarım muhakkak vardır ama umarım çok belli olmuyordur.