My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18

°98°

Gözlerimi araladığımda tatlı bir şekilde uyuyan bir adet Yoongiyle karşılaşmıştım. Hmm sanırım uyandığında görülebilecek en güzel manzaralardan biriydi.

"Yoongi~~ kalk hadi"

Duymuyorduki. Nasıl uyuduysa artık...

"Sevgilim saat geç oldu. Babanlar bizim için endişelenmeden gidelim"

"Ihhmmm on dakika daha"

"Tamam uykucu"
Yanağına öpücük bırakarak yataktan kalktım. Çıplak olduğum için üşümüştüm o yüzden hızlı olmalıydım.

Çantamı odalarda aramaya başlamıştım bile. En son odanın bir köşesinde fırlatılmış bir şekilde bulduğumda hemen alarak telefon arayışına çıktım. Ahhh burdasın.

Telefonumu aldığımda Namjoondan bir sürü cevapsız arama ve mesaj vardı.

Hemen Namjoon'u aradım ama telefonu kapalıydı. Bu neydi şimdi?

Üşüdüğüm için hızlı adımlarla odaya daldığımda Yoongi yatakta değildi. Nerde bu çocuk.

Arkamdan belime dolanan kollarla biranda havalandığımda gülerek ellerinin üzerinden tutmuştum.

"Nereye gidiyoruz Yoongi?"

"Birlikte banyo yapmaya sevgilim"

"Tamam~"

~

Sonunda eve varabilmiştik. Bizi aramadıklarına göre şüphelenmemişlerdi. Ama garip bir sessizlik vardı. İkimizde birbirimize dönerek salona geçtiğimizde içeride polisler vardı. Tanrım neler oluyordu?

Yoongi elimden tutarak hemen salona doğru hızla ilerlemişti.

"Baba neler oluyor?"

"Geç oğlum şimdi anlatırız. Mingyu hadi çabuk gel"

Salona giren kişiyle gözlerimiz kocaman olmuştu.

"Mingyu sana ne oldu?"

Yoongi elimi bırakarak hemen yanına koşmuştu.
"Kim yaptı bunu sana"

Kaşı ve dudağı patlamıştı ve yüzünde morluklar vardı. Bu çocuktan kim ne istedi ki...?

"İyiyim hyung polislere şimdi anlatacağım umarım o serserileri biran önce bulurlar"

"Tamam~"

İkimizde Mingyu ile birlikte koltuklara geçtiğimizde anlatmaya başlamıştı. Durduk yere para için dört beş kişi aynı anda çocuğa saldırmış. Tabii biri bıçak çıkarınca kendini çok savunamamış ve bu hale gelmişti.

Bunu yapanların parmaklarını kırmak istiyordum. Beş kişi birden bir adama saldırmak mı olur?

"Evet işte böyle.. o kişi beni kurtarmasaydı şuan belkide yaşamıyordum"

Evet onu kurtaran birinden bahsetmişti. Gelip yardım ederek Mingyu'yu kurtarmış. Ahhh gerçekten çok iyi biri olmalı onca adama kafa tutarak Mingyu'yu kurtarmayı başarmış.

Telefonuma mesaj geldiğinde izin alarak salondan çıktım. Mesaj Namjoondandı.

Hemen arayarak teltelefonu kulağıma yaklaştırdım.

-Alo Namjoon
+Sarah nasılsın?
-İyiyim Namjoon. Asıl sen nasılsın? Kaç kez aramışsın
+İyiyim Sarah. Sadece gelemediğim için üzgündüm onu söylemek istemiştim.
-Ahh sorun değil Namjoon.
+Aslında gelmiştim fakat içeri giremeden tekrar geri döndüm
-Neden kötü birşey mi oldu?
+Öylede diyebiliriz
-Şunu baştan anlatsana.
+Sarah geldiğimde mekanın dışarısında garip sesler geliyordu bende o yöne ilerlediğimde beş altı kişi bir çocuğu yalnız görmüş bir köşede dövüyorlardı.