#Yetişkiniçerikli kısımlar vardır. Yaşı küçük olanlar lütfen okumasın.
18.11.2018 Tamamlandı✅
19.03.2019
Kimsenin göremediği birini görür ve zamanla bu görünmezin herşeyin olduğunu anlarsan....
İşte bizim hikayemiz böyleydi o herkes için görünmez b...
O günden tam tamına bir ay geçmişti. O aptal kız tutuklanmıştı ama bundan daha kötüsünü hakediyordu. O bizim bebeğimizi almıştı.
Benden sevdiğim kadının güzel gülümsemesini almıştı. Bir aydır herşeyden uzak olmak için Seoul'dan taşınmıştık. Onu herşeyden uzaklaştırmak için başka bir şehire yerleşmiştik. Her zaman iyi olduğunu söylüyordu. Her seferinde gülümsüyordu ama bu onun içten hayat dolu gülümsemesi değildi.
Çünki Sarah eskisi gibi değildi. Bana söylemiyordu ama kendini suçladığını biliyordum. Ben onu çok iyi tanıyordum. Üzüldüğünde, yorgun olduğunda, kızgon olduğunda belli etmese bile yüzünden anlıyordum.
Şimdiyse bir ayın sonrasında geri dönmek istediğini söylemişti. Vee istediğini yapacaktım.
Bizimkilere hiçbirşey anlatmamıştık sadece tatile çıkmak istediğimizi söylemiştik. Vee umarım onu üzecek birşeyler söylemezlerdi.
Yataktan yeni kalkmış sevgilime döndüm. Hergün olduğu gibi yine hızla kalkarak baş ucundaki sudan bir kaç yudum içerek yataktan ayrılmıştı.
"Uyandın mı sevgilim?"
Yanına giderek yanağına küçük bir öpücük bırakmıştım. Vee yine sahte bir şekilde gülümsemişti. Boynundan öpmek istediğimde başını çevirerek yavaşça uzaklaşmıştı.
"Hazırlanalım istersen. Uçağa gecikeceğiz"
Yine geçiştiriyordu. Son zamanlar hep yaptığı şeydi.
"Peki~"
Tam bir aydır aynısını yapıyordu. Onu öpmeme bile izin vermiyordu. Yaklaşmama izin vermiyordu. Her geçen gün ona olan özlemim daha da artsa da onu üzmemek için uzak duracaktım.
Tamamen iyi olmasını bekleyecektim. Beni sevdiğini, beni çok sevdiğini biliyordum o yüzden tekrar benim için eski Saraha dönmesini bekleyecektim. Bana tekrar gelmesini bekleyecektim.
Kıyafetlerini dolaptan alarak odanın bir köşesine gitmişti. Üzerindekileri nazikçe çıkararak aldığı kiyafetleri aceleyle giyinmişti. Ben sadece onu izliyordum... acaba benden hep kaçacak mıydı? Gerçekten eskisi gibi olmayacak mıydı? Ya herşeyi bitirmeyi isterse, ya gitmek isterse... o zaman ne yapardım?
~
Sonunda evimize geri dönebilmiştik. Herşey aynıydı ama sanki bizim için değildi. Birşeyler eksikti.
Babamla konuşmak için karşılıklı koltuklara oturduğumuzda babaannem de bizi yalnız bırakmamıştı.
-çocuklar tatiliniz nasıl geçti?
"Güzeldi babaanne"
Babamın ve babaannemin sorguları bitmeyecekti sanırım -Sarah kızım sen neden bu kadar solgun gözüküyorsun?
"Şeyy baba uçağı pek sevmiyor sanırım"
-oğlum bırak kız cevaplasın kendi. Sen neden atlıyorsun hemen.
"Özür dilerim baba"
-tamam tamam özür dileme. Oğlum artık evlenmeyi düşünmüyor musunuz?
Aslında şuan böyle konuşmaların hiç yeri değildi.
-ama biz yaşlı başlı insanlarız. Torun istiyoruz bizde değil mi? Gerçekten düşünmüyor musunuz?
Saraha döndüğümde kendini zor tutmuş gibi bir hâli vardı. Sanki burada ağlayacaktı.
"Baba bunları sonra konuşsak.
-konuşalımda oğlum. Bana biz biraz geç istiyoruz falan demeyin. Ben torun sevmek istiyorum.
"Ben odama gitmeliyim" Sarah bir anda ayağa kalkarak çantasını aldığı gibi hızla merdivenlere çıkmıştı. Bende arkasından giderek odasına girmiştim.
Bacaklarını kendine doğru çekerek yere oturmuş ağlıyordu.
"Sarah lütfen ağlama artık"
"Hepsi benim suçumdu" Yine aynı şeyleri sayıklayıp duruyordu. Yine aynısını yapıyordu.
"Söylesene senin mi suçundu? Doğru senin yüzünden ordaydım. Senin o aptal sana takık iş arkadaşın yüzünden oldu değil mi?"
Ağlayarak göğsüme vurarak ittirmeye devam ediyordu. Ona kızamıyordum bile. Sevdiğim kadını bu halde gördüğüm için kızamıyordum bile.
Kollarından tutarak özlediğim dudaklarından öpmek istediğimde sertçe ittirerek geri çekilmişti. "Dokunma bana Yoongi"
"Üzgünüm Sarah üzgünüm. Sadece seni öpmek istemiştim..özlemiştim.. üzgünüm.. o gün oraya gelmene sebep olduğum için. Tüm olanlara sebep olduğum için üzgünüm ve eğer burda olmak... eğer benimle olmak seni gerçekten üzüyorsa sana engel olmayacağım.
Sevdiğim kadının mutlu olmasını herşeyden çok isterim. Eğer burda olmak gerçekten seni üzüyorsa gitmene engel olmayacağım canım acısa bile... engel olmayacağım....
Seni seviyorum"
Sarah Tam kapıdan çıkacağı sırada duraksamıştı. Gözlerimin içine bakarak söylediği seni seviyorum kelimesi zihnimdeki herşeyi yok ediyordu zaten.
Kapıyı sesizce kapatarak gitmişti. Beğendin mi ? Beğendin mi Sarah? Seni en çok seven kişiyi de kaybettin.
Onu üzdün, onu kırdın beğendin mi yaptığını gerçekten. Herşey için onu suçladın hemde giç suçu yokken...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yoonmin mi? Sope mu? yoksa Jihope mu? diye düşünerek kafayı bir zamanlar yemişliğim var...
