#Yetişkiniçerikli kısımlar vardır. Yaşı küçük olanlar lütfen okumasın.
18.11.2018 Tamamlandı✅
19.03.2019
Kimsenin göremediği birini görür ve zamanla bu görünmezin herşeyin olduğunu anlarsan....
İşte bizim hikayemiz böyleydi o herkes için görünmez b...
Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapatarak üzerime sinmiş kokusuyla kendimi uykuya teslim ettim.
~
Gözlerimi yavaşça araladığımda kolumu yanımdaki boşluğa uzattım. Bir kaç kez patpatlayarak orada oluşundan emin olmaya çalıştım ama yoktu. Hey dün olanlar rüya olmuş olamazdı değil mi?
Düşünür gibi yaparak kollarımdan tutarak kendine çekti" Yok öyle birşey hadi kalk sende banyo yap"
"Peki" Başımı sallayarak yatak örtüsüyle beraber banyoya gittim. Hmm acaba sabah birşey mi oldu? Garip bir şekilde soğuk gibiydi.
Üzerimi giyinip onu bekliyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Banyodan çıktığımda odada yoktu. Kesin birşeyler vardı ve benden saklıyordu. Gerçi nasıl bu halde olduğunu bile araştırmamıştım. Belki de suç bendeydi.
Kolyeme uzunca baktım. Ona güveniyordum bana olan sevgisine, herşeyine ama bir sorun daha vardı. Benden sakladığu birçok şey varmış gibi hissediyordum hep. Bu sorunları biliyordum ama onu sevmekten vazgeçememiştim işte. Annemle konuşmak istiyordum. Ama ona bile anlatamıyordum. Kimseye anlatamıyordumki...
Telefonuma mesaj geldiğinde istrmesemde bakmak zorundaydım.
İvy Sarah nerdesin?okula gelmeyecek misin?
Sarah Hayır. Muhtemelen yarın geleceğim. Siz nasılsınız? Namjoon döndü mü?
Evet döndü de... seni sorup durdu. Aslında dün gelmek istiyordu ama ben senin yalnız kalman gerekebileceğini düşündüm.
Teşekkür ederim iyi yapmışsın. Ben kendim konuşurum. Yarın kesin geleceğim.
Tamam o zaman kendine iyi bak.
Sende İvy. görüşürüz.
Yazar. Bir kaç saat sonra Yoongi geri dönmüştü ve ikiside sessizce oturuyordu. İkisi de tam olarak konuya nerden başlayacaklarını düşünüyorlardı.
Ortamdaki huzursuzluk Sarahdan çok Yoongide farkediliyordu. Bu yüzden ilk konuşan o oldu.
"Pişman mısın?"
Sarah sessizliği ilk onun bozmasına şaşırsada kendini topladı.
"Ne için? Yani ne için pişman mıyım?"
Yoongi ellerini pantalonunun ceplerine koyarak ayağa kalkıp pencereye yaslandı. Yine çoğu zaman olduğu gibi birşeyler düşüncesini kurcalıyordu.
"Dün benimle olduğun için"
Sarah gülümseyerek aynı Yoongi gibi ayağa kalkarak önünde dikildi.
"Sen pişman mısın?"
Tek kaşını kaldırarak sorduğu soruyla Yoongi kaşlarını çattı. Bazen gerçekten yaşından büyük davranıyordu ama Yoongi bu tavırlarını kesinlikle seviyordu.
"Önce ben sordum küçük kız"
"Ahh peki. Zaten cevaptan kaçmayacaktım. Pişman falan değilim. Ayrıca neden pişman olayım ki? Aslında daha çok dün mutluydum"
Yoongi duyduğu cevaptan çok memnundu. Bu yüzden sadece başıyla onayladı.
"Eee sen cevaplamayacak mısın Min Yoongi"
Şakayla karışık ciddi konuşması Yoonginin hoşuna gitmişti. Aklını kurcalayan tüm düşünceleri yok ediyordu sevdiği kadın.
"Bu hayatta pişman olmadığım ve olmayacağım tek şey sensin Sarah"
Sarah gülümseyerek kollarını sevdiği adama sardı.
"Peki o zaman sorun ne? Neden böyle durgunsun?"
Sarah bakışlarını sevdiğinin gözlerine dikerek bir cevap bekledi.
"Hiç bir sorun yok. Sadece seni çok sevdiğimi bil tamam mı? Hiçbir zaman sevgime şüphe etme. Seni hep sevdiğimi ve seveceğimi unutma"
"Hey hey biliyorum. Bu da ne şimdi böyle? Beni korkutuyorsun. Sanki gidecekmişsin gibi konuşma"
Yoongi bakışlarını kaçırdı. Belkide olurdu ve gitmek zorunda kalırdı hemde sonsuza kadar. Bunu düşünmek bile onu mahvediyordu.
Yoongi bir cevap vermemişti. Sadece o da sıkıca sarıldı sevdiği kadının vücuduna. Doya doya kokusunu içine çekti. Ona ne kadar bağlandığını düşündü. Onun için çılgınca birşeydi. İlk defa birine bu denli bağlanmıştı.
Sarah içindeki gerginlik ve korkuyla susdu sadece düşündüğü şeyin olmamasını diledi içinden.
1 hafta sonra
Tam bir haftadır ikisi arasında garip bir huzursuzluk vardı. Normalde Yoongi her gün Sarahla okula gider nerdeyse her zaman yanında olurdu. Ama son bir haftadır sadece uyurken geliyordu.
Gerçi onun da farklı sebepleri vardı Sarah bilmesede her gece onu uyurken sabaha kadar izliyordu. Her gün belkide bu son günümdür, belkide son kez ona bakıyorum diye dişünerek onu izliyordu.
Daha fazla yakın olmak istemiyordu. Onun kendine daha da bağlanmasını istemiyordu. Ve işte bu gün karar vermişti artık gitmeliydi. Ona olan son sözlerini bir mektuba yazdı. Ağlayarak...
Annesinden sonra başka bir kadın için ilk defa ağlıyordu. Sevdiğine baktı uzunca ve içinden geçenlerin hepsini önündeki kağıda yazdı. Yavaşça katladı içine tüm duygularını bıraktığı kağıdı. Üzerine de 'Benim küçük kızıma' diye not bıraktı.
Merhaba tatlışlar
Öncelikle hepinizin yeni yılı kutlu olsunnn....
İnşallah yeni yıl kendisiyle birlikte hepimize güzel şeyler getirir
Şimdi gelelim hikayemize... biraz geç oldu ama gerçekten yazmak için vaktim yoktu.
