Min Yoongi przejmuje firmę po swoim ojcu. Młody prezes musi zadbać o dobre imię oraz wprowadzić nową kolekcję na rynek. Pewnego dnia postanawia zatrudnić kilku modelów do swojego projektu. Z jednym z nich zaczyna łączyć go coś więcej niż tylko praca...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Hoseok
Stałem na środku gabinetu, bo nie zdawałem sobie do końca sprawy z tego, czym tak naprawdę była ta choroba. Yoona zaczęła się śmiać, bo twierdziła, że doktor się pomylił.
— Panie doktorze, z całym szacunkiem, ale nasz syn ma dwadzieścia dziewięć lat a nie sześćdziesiąt. Nie może być chory na Alzheimera — odparła z ironią.
— Niestety... Wszystkie badania wykazały, że państwa syn cierpi na tę chorobę.
— Jakim cudem? To niemożliwe — dodał Hyesung.
Niestety osobiście nie kojarzyłem czym charakteryzowała się ta choroba. Alzheimer, tak samo jak rodzicom Yoongi'ego kojarzył mi się z osobami w podeszłym wieku. To oni byli narażeni na tę przypadłość, a nie mój narzeczony. Jednak skoro... My byliśmy innego zdania, to może doktor powinien nam to wyjaśnić. Usiadłem na krześle i spojrzałem na mężczyznę, który był około czterdziestki i postanowiłem spokojnie zapytać :
— Czym jest Alzheimer?
Doktor splótł swoje palce ze sobą i ułożył dłonie na blacie biurka. Każdy z nas patrzył na mężczyznę, który przyglądał się natomiast każdemu z nas. Zanim przejść jednak do wyjaśnień, zadał nam jedno podstawowe pytanie :
— Czy zwrócili państwo uwagę na to, że pan Min o czymś zapominał? Czy zdarzyło mu się kiedyś wejść do pokoju i nie wiedzieć po co przyszedł?
— Panie doktorze, przecież każdemu z nas się to zdarza — powiedział Hyesung, który zaczął tracić swoją cierpliwość żądając konkretów.
Miałem wiele takich sytuacji. Narzeczony często o czymś zapomniał, ale nie miałem zamiaru się do tego przyznawać.
— W każdym razie Alzheimer to choroba, w której osoba cierpiąca na tę przypadłość zapomina o wielu rzeczach. Dobrze się państwu kojarzy, że cierpią na nią osoby w wieku powyżej sześćdziesiątki, ale zdarza się też tak, że osoby dużo młodsze chorują. Najmłodsza osoba, u której odnotowano Alzheimera miała zaledwie siedemnaście lat — cała nasza trójka była w głębokim szoku. Nikt z nas nie sądził, że takie przypadki także się zdarzały. — To na początku nie jest nic poważnego, bo to zwykłe czynności, ale gdy stan się pogarsza może być niebezpiecznie. Myślę, że pan Min spowodował wypadek, ponieważ zapomniał, co oznaczają kolory na sygnalizacji świetlnej.
— O czym pan mówi? — wtrąciła się Yoona.
— O tym czego nie wiecie o Alzheimerze. Chory na tę chorobę nie będzie w pewnym czasie sam mógł funkcjonować.
— Nie rozumiem... — powiedziałem załamany i skory do płaczu. Byłem już na granicy...
— Wyjaśnię to nieco inaczej. Wyobraźcie sobie wszyscy zdjęcie pana Min podzielone na kilka części, a teraz każda z tych części kolejno zaczyna zanikać, tak jak informacje w jego głowie.
