Би хүслээ дарж ядан түүнийг шунаглан үнсээд дараа нь гараас нь хѳтлѳн эргийн боомт дахь хуучирч будаг нь халцарсан сандлаас татан босгов. Тэгээд би түүнийг дагуулан гүйж эхлэхэд эхэндээ тэр гайхсан ч сүүлдээ намайг чирэн гүйж эхлэв. Яг л ертѳнцийн тѳгсгѳл байсан ч хамаагүй явцгаая гэж байгаа мэт.
🌊
Хѳлийг минь урт хүчирхэг гараараа чангаас чанга ороож нүүрээ хэвлийд минь наахад би түүний зѳѳлхѳн үсээр гараа гүйлгэнэ. Жаахан л хѳдѳлчихвѳл нурчих хѳзрѳн байшин мэт санагдаад бид энэ нандин мѳчийг хамгаалахыг хүссэндээ огтхон ч хѳдѳлсѳнгүй.
Зүгээр л энэ байгаа нь биднийг аз жаргалтай, элэг бүтэн, халуун дулаан болгож байв. Бид бие сэтгэлээрээ нэг хүн мэт болсон нь гэр бүл гэсэн үг үү?
Надад Тэхён, Тэхёнд би л байгаа.
Ѳѳр хэн ч, юу ч байхгүй.
Зѳвхѳн бид л бий.
🌊
Түүний бэлхүүсээр гараа ороон тэвэрч нүүрээ хэвлийд нь наахад үргэлж л хүсдэг тэр үнэр, тэр бие...
Яг л би ингэж бүтэн болж байгаа мэт.
Үзэсгэлэнтэй
Юугаар ч үнэлшгүй миний хадагтай.
Миний бяцхан Лулу.
