~I know your eyes in the morning sun
I feel you touch me in the pouring rain
And the moment that you wander far from me
I want to feel you in my arms again
And you come to me on a summer breeze
Keep me warm in your love, then you softly leave
And it's me you need to show~
Napadilat ako ng aking mata nang maramdaman kong may nakatitig sa 'kin.
I automatically smile when I saw her mesmerizing beautiful brown eyes, small pointed nose, pinkish kissable lips and jet black messy hair.
"Good morning," masayang bati niya sabay kintal ng halik sa 'king noo. At ewan ko ba kung bakit matamis na ngiti lang ang iginawad ko.
"Good morning, baby..." I said in a husky voice kung saan natampal niya ang braso kong naitawa ko na lamang.
Bumangon ako't pumunta sa banyo, sumunod naman ito sa 'kin.
Napatingin naman ako sa kaniya ng may pagtataka kung sa'n napatigil ito sa paglakad, isang alanganin na ngiti ang sinukli nito sa 'kin.
Napailing-iling na lamang ako sa akto ng babaeng 'to.
Tsk! Tsk! Tsk!
Humarap ako sa salamin at doon pinagmamasdan ko siyang yakapin ako mula sa likod.
Sumilay naman ang ngiti sa aking labi sabay hawak sa kamay niya para mahigpitan lalo ang pagyakap sa 'kin habang nakasandal naman ang kaniyang ulo sa malapad kong likod.
Nagpapalambing na naman.
Naghilamos at toothbrush na lamang ang nagawa ko sa sanang pagligo.
"Breakfast?" Agaran niyang tanong ng matapos ako. Tumango naman ako. "Magluluto ako ng paborito mo-"
"Nope!" agap ko. "Pa-deliver na lang tayo or kain na lang sa labas."
"E, maaga pa naman eh..."
"May lakad ako ngayon, Aes. Siguro nga din doon na 'ko makakaligo."
Dahan-dahan itong kumalas sa pagkakayakap sa 'kin at walang imik na umupo sa kama.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan nito bago nagsalita.
"Bakit ang cold mo?" nagbibihis na ako ng marinig ko ang tanong niyang iyon.
"Huh? Hindi naman ah." Nagbubutones na ako nang humarap dito.
Bumaba ang tingin nito sa mga kamay niyang 'di mapakali sa kakalikot ng kaniyang mga kuko.
"Pakiramdam ko kasi nagbago ka na."
"Nagiging paranoid ka na naman." balik tugon ko sa kaniya.
Naramdaman ko itong tumayo at 'di nga ako nagkamali ng nasa harap ko na ito.
"Ano ba, Jaim? Ba't ka ba nagkakaganiyan? 'Di ka naman ganiyan dati huh?!"
Isang mahabang katahimikan ang bumalot sa 'min bago na naman ito magsalita.
"Let's just end this n-nonsense relationship, i-it's making me s-sick." isang butil ng luha ang pumatak sa kaliwang mata nito pagkakurap. Ni 'di man lang ito natinag doon.
"This is nonsense, Aes... hindi kita niligawan para saktan. Hindi kita shinota para break'an, shinota kita para soon ay pakasalan so kumalma ka lang diyan. Sa 'yo ako at mahal kita." I caress her face ang wiped her tears. I hugged her. "Shh... someday I'll make you the happy lady in the whole world, just for now wait me here till I came back, huh?"
~How deep is your love, how deep is your love
How deep is your love?
I really mean to learn
'Cause we're living in a world of fools
Breaking us down when they all should let us be
We belong to you and me~
'Spare me a bit of your time please?'
After three months with no communication I received a message from her that she want my time already.
C'mon baby, I'm coming home now... just wait and we're coming back in our arms again.
Pagka-uwi ko'y nadatnan ko itong nagtutupi ng kaniyang mga damit. Napangiti ako at unti-unti lumapit sa kaniya to give her a back hug.
"I miss you," I said in a bed voice pero nakakapagtaka lang na 'di man lang ito nagulat at natinag sa kaniyang ginagawa.
"You do? Nasa point na ako ng buhay ko na I'm better off alone... lahat kayo nang-iiwan. But nonetheless I miss you too..." mas lumawak ang ngiti sa aking labi sa kaniyang tugon. May tunog galit man pero alam mo pa ding na andoon ang kaniyang pagmamahal.
Pero ang ngiting nakasilay sa aking labi'y unti-unting nalusaw ng hinugot niya ang maleta sa ilalim ng kama at ipaglalagay ang mga tinupi niyang damit.
"B-Baby, s-saan ka pupunta?" ewan ko ba pero bakit bigla akong binundol ng kaba?
"Ano bang gusto mo? Sabihin mo sa 'kin, may dahilan pa ba ako para hindi umalis?" ang kaninang alam kong panlalambing na galit lang niya kanina ay ramdam ko ng totoo iyon.
"W-What do you mean?" naguguluhang tanong ko.
"What I mean is let's break up, Jaim. I'm tired. I don't know if you'll still love me or what. I'm sick in this relationship of yours. Yes, I love you, but I'm done fighting your attention." sabay tago ng kaniyang mukha sa kaniyang mga palad at doon ito humagulhol.
Lumuhod ako sa kaniyang harap at tanggal ng kaniyang kamay. Isang nasasaktan at mapagpihating mata ang bumungad sa akin.
"Baby, dapat intindihin mo 'ko. May meeting akong pinun-"
"Bakit? Dahil ako ang unang nagloko? Hindi ko pa ba napapagbayaran 'yon? Kulang na lang gumapang ako paluhod para patawarin mo 'ko! Jaim, nasasaktan din ako. Yes, I'm not faithful at first of our relationship pero pinagsisihan ko na iyon kasi nga mahal kita. Mahal kita--" she almost breakdown. At hindi ako makapagsalita dahil alam ko naman sa sarili kong napatawad ko na siya.
"Ayoko na, Jaim. Ayoko na! Hindi mo pwedeng gamitin ang isang pagkakamali ko, para paulit-ulit mo 'kong saktan-"
"No, baby, I-I love you. I don't want to loose you again. Not this time. Napatawad na kita matagal na kasi nga mahal din kita." we're crying our heart this time. Heart to heart talk.
"You call it love and I call it pain..."
Ang sakit lang isipin na mukhang ako pa 'yong lumabas na may sama. Parehas lang kaming nasasaktan pero bakit 'di niya maramdaman ang lahat ng efforts at paghihirap ko para sa 'ming dalawa? Gano'n na ba ako ka-busy sa lahat na kahit sa kaniya ay 'di ko na magawang mapagbigyan ang gusto niya?
"Sabihin mo na kung ayaw mo na o kung sawa ka na para alam ko kung liligawan ulit kita." hindi ko alam pero feeling ko iyon na lang ang huli kong alas sa lahat. Na kahit wala pa sa panahon ay magagawa kong walang prepirasyon.
"B-Be the r-reason why I c-choose to s-stay then..." she wiped her tears after saying it.
Kaya para 'di siya mawala sa 'kin magpapaka-martyr uli ako. On bended knee I took out the red box kung saan pinag-ipunan ko sa loob ng tatlong buwan. Box pa lang ang nakikita niya pero ang mukha niya ay 'di na mapagsidlan ng gulat.
Pinahid ko muna ang luha ko at buong puso kong binuksan ang kahon kung saan wala ng patid ang kaniyang luha sa pagtulo.
"Masyado mo ng alam na mahal kita kailangan na kitang asawahin."
Walang tanong sagot, sinuot ko na agad ang singsing sa kaniyang palasingsingan. After I slid the ring on her finger ring I cupped her face and seal it with a kiss.
~I believe in you
You know the door to my very soul
You're the light in my deepest, darkest hour
You're my savior when I fall
And you may not think I care for you
When you know down inside that I really do
And it's me you need to show~
-fin-
