AFİTAP

21. BÖLÜM-HODRİ MEYDAN

Bölüm şarkısı;
Sam Smith - Too Good at Goodbyes

Rüya ellerini dizlerine koymuş, soluk soluğa Aslı'ya bakıyordu.

Aslı'ya döndüm ve "Ne?" dedim afallayarak.

"Ne biliyorsun?"

"Çok şey." dedi ellerini çekerken. O da tıpkı benim gibi duvara sırtını yaslayıp derin bir nefes aldı. Yan yana durduğumuz, aynı duvara sırtımızı yasladığımız bu kadın ne biliyor olabilirdi?

Rüya usul usul adımlarla yaklaştı ve diğer yanıma sırtını yasladı. Gözlerimi kapattım, bu kadın her şeyi biliyorsa ve polisse neden bizim yanımızda? Polis değilse, neden silahı var ve silahı olduğu halde korkusuzca polis çağırabiliyor? Yutkundum.

"Gitmeliyiz, birazdan polis kaynar burası."

"Bir şey olmaz." dedi Aslı. Göz devirdim.

"Görenler oldu parkta, kesin yakalanacağız." diye endişeleniyordu Rüya.

"Kimse bizi görmedi."

"Gözlerimle gördüm, en az iki kişi."

"Endişelenme." dedi ceketini düzeltirken.

"Gidelim." dedim sırtımı duvardan ayırırken. Rüya beni onaylayıp adımlarken Aslı'da aynı şekilde peşimizden adımlamaya başladığında sertçe durdum.

"Seninle bir yerde illaki karşılaşacağız. Şimdi gelmiyorsun."

"Anlamadım?" dedi tek kaşını kaldırıp alayla gülerken.

"Hakkınızda her şeyi biliyorum, beni kabul etmezseniz başınız büyük belaya girer."

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?" derken üstüne yürüdüm.

"Hey hey hey, sakin olun!"

Rüya kolumdan tutup, durdurdu. Aslı oldukça rahat tavrıyla ceketinin cebinden çıkardığı sakızı çiğnemeye başladı.

"Tehdit etmiyorum, olacakların bilgisini veriyorum."

"Senden hoşlanmadım."

Omuz silkti.

"Öyle bir gayem yoktu zaten."

Arkamı döndüm çatık kaşlarımla.

"Gidelim Rüya, gerçekten şununla uğraşamayacağım."

"Bekle." dedi.

Bıkkınca döndüm arkama. Cebinden çıkardığı müzik çalar ve kulaklığı uzattı.

"Bu ne?" dedim anlam veremeyerek.

"Dinleyin."

"Çok isterdim ama müzik dinleyecek vaktim yok." dedim geri uzatırken. Rüya elimi tuttu engellemek istercesine.

"Tamam dinleyeceğiz. Yeter ki git."

Aslı omuz silkti, hafif tebessüm etti ve arkasını dönüp uzaklaştı.