[Zawgyi]
ခြန္းစစ္မင္း ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ေလ်ွာက္လာၿပီး ႐ွိန္းဆက္ပိုင္နားဝင္ထိုင္လိုက္တယ္...။ အဲ့ေနာက္ ဖုန္းနဲ႔ ကားေသာ့ကိုေကာက္ကိုင္ေနတဲ့ ႐ွိန္းဆက္ပိုင္ကိုျမင္သြားၿပီး...။
" ျပန္ေတာ့မလို႔လား..."
" Ommm..."
" အိုေက...သဘက္ခါမွေတြ႔တာေပါ့..."
" အင္း..."
ပံုမွန္ထက္ တိုးလ်ေနတဲ့ေလသံေၾကာင့္ ခြန္းစစ္မင္းထူးဆန္းသြားရတယ္...။ သူက ႐ွိန္းဆက္ပိုင္ကို လက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္ၿပီး ေပၚေတာေတာအူေၾကာင္ေၾကာင္ငနဲလို႔ပဲ သိထားတာေလ...။ ဒီလိုမ်ိဳး စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးလဲ ႐ွိေသးတာပဲလို႔ သူအံ့ဩသြားရတယ္...။
" အဲ့တာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."
" အင္?...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...ငါသြားေတာ့မယ္ေနာ္..."
" အပိုေတြလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔...ငါ့ကိုတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနရင္ေျပာလို႔ရတယ္..."
ရွိန္းဆက္ပိုင္မ်က္ႏွာက ႐ႈပ္ေထြးေနပံုေပၚတာေၾကာင့္ ထပ္ေမးလိုက္မိတယ္...။
" ကိုလင္းေခတ္ဦးေၾကာင့္လား..."
" အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး...သူနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး..."
" အဲ့တာဆိုဘာလဲ..."
႐ွိန္းဆက္ပိုင္က အေျဖ႐ွာခ်င္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည့္လာတယ္...။
" မင္း...ခုနက အိမ္မက္ေတြဘာေတြ မက္ေသးလား..."
ၾကားလိုက္ရတဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးေတာင့္သြားရတယ္...။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
ခြန္းစစ္မင္းဆီက အၾကည့္ေတြကိုခြာလိုက္ၿပီး... ႐ွိန္းဆက္ပိုင္ သက္ျပင္းတိုးတိုးခ်လိုက္တယ္...။
" မင္းေယာင္တယ္ေလ..."
" ဟင္!..."
သူတံေတြးတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိုက္မိတယ္...။
" ငါ...ဘာေတြေယာင္လိုက္လို႔လဲ..."
" 'ခင္မ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုလိမ္တယ္' တဲ့..."
( Fuck!!!...)
ခြန္းစစ္မင္းရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးက အျဖဴေရာင္ဘက္ကိုသန္းလာရတယ္ ...။
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
