[Zawgyi]
ခတ္ႏြယ္က ခြန္းစစ္မင္းနဲ႔အတူ စာအုပ္သြားထုတ္ႏွင့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း message ပို႔ထားတာေၾကာင့္...ခန္႔သူရိန္သစ္ ေက်ာင္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ကားကို႒ာနေတြဘက္ေမာင္းလာလိုက္တယ္...။ သင့္ရာေနရာတစ္ခုမွာ ကားကိုရပ္ထားျပီးတဲ့ေနာက္ ေက်ာင္းေဆာင္ထဲကိုဝင္လာလိုက္တယ္...။ အဲ့ေနာက္ ေလွကားေပၚတက္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာပဲ...ခပ္သုတ္သုတ္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ဆင္းလာတဲ့ ဆူးပြင့္လႊာကို တည့္တည့္တိုးမိေတာ့တယ္...။ ဒါေပမဲ့ ဆူးပြင့္လႊာက သူ႔ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္မဆိုင္ပဲ ေဘးကေနျဖတ္သြားတယ္...။
" ဆူး..."
တုန္႔ခနဲရပ္သြားတာနဲ႔အတူ ခန္႔သူရိန္သစ္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတယ္...။
" စာအုပ္လာထုတ္တာမဟုတ္လား...ဘာလို႔ ဘာမွမပါပဲျပန္ဆင္းလာတာလဲ..."
" နင္လဲစာအုပ္လာထုတ္တာမဟုတ္လား...အေပၚမွာ နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ႐ွိတယ္..."
" ဪ...ဟုတ္တယ္...သူတို႔..."
အေျဖစကားေတာင္ဆံုးေအာင္မေစာင့္ပဲ ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္တဲ့ဆူးပြင့္လႊာကို...ခန္႔သူရိန္သစ္ လက္ေမာင္းကေနလွမ္းဆြဲလိုက္မိတယ္...။ ၿပီးမွ အားနာနာနဲ႔ လက္ကိုအျမန္ျပန္ျဖဳတ္လိုက္ရင္း...။
" ေဆာရီး...ဟို...နင္ အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား...မေတြ႔တာေတာင္ၾကာၿပီေနာ္...အဟင္း..."
" ငါတို႔ တစ္ခန္းတည္းအတူထိုင္တာေလ..."
" အာ...ဟုတ္သားပဲ..."
" ခန္႔သူ...နင္ငါ့ကိုဘာေျပာခ်င္ေနတာလဲ...နင့္စိတ္ထဲကမပါပဲ ငါ့ကိုသနားလို႔လာပတ္သတ္ေနတာဆိုရင္ေတာ့ မလိုဘူးေနာ္..."
" အဲ့...အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး..."
ဆူးပြင့္လႊာ ခန္႔သူရိန္သစ္ကိုၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္...။
" နင့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကဘာလဲသိလား..."
" ....."
" အားနာတတ္တာပဲ...အဲ့လိုမ်ိဳး နင့္ငါ့ကိုပဲၾကည့္ေနရင္...အမနဲ႔ဘယ္ေတာ့မွနီးစပ္မွာမဟုတ္ဘူး..."
" မဟုတ္တာ...အဲ့တာကနင္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူး...အမနဲ႔ငါအခုထိအဆင္မေျပေသးတာက...ငါ့ညံ့လို႔ပါ...ငါသတၱိမ႐ွိလို႔..."
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
