[Zawgyi]
" ဘာကိစၥ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာတုန္း..."
လင္းေခတ္ဦးက ဘာတစ္ခြန္းမွျပန္မေျဖပဲ...မ်က္ႏွာကသာ ျပံဳးေယာင္သမ္းလို႔ေနတယ္...။
" ခင္မ်ား...မဟုတ္တာေတြေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔လို႔ ေျပာထားတယ္ေနာ္..."
" အေပါ့သြားခ်င္တာေလာက္ကို ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေအာင့္အီးေနရတာတုန္းလို႔...မင္းသြားခ်င္ရင္ ခုံေပၚတက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုသြားလိုက္လို႔ရတာပဲ... "
" ကြၽန္ေတာ္သိတယ္..."
" ခြန္း..."
ခြန္းစစ္မင္း မ်က္ႏွာအစား မ်က္စိကိုသာကစားလိုက္ၿပီး... လင္းေခတ္ဦးကိုၾကည့္လိုက္တယ္...။
" ဒီအတိုင္းပဲေနေတာ့မွာလား..."
" ဒီအတိုင္းမေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကဘာလုပ္ရမွာလဲ..."
" ေယာက်္ားေလးသဘာဝ အခ်ိန္အခါမေရြး ထျဖစ္တတ္တာ မထူးဆန္းပါဘူး...ငါ့ကို႐ွက္မေနပါနဲ႔..."
" ခင္မ်ားေတာ္ေတာ့ေနာ္... အေပါ့သြားခ်င္ေနလို႔ပါဆိုေန...ယံုတာမယံုတာ ခင္မ်ားအပိုင္းပဲ..."
" ခြီးးး!...ခြန္းရယ္...ငါလဲေယာက်္ားေလးပါ...အေပါ့သြားခ်င္ေနတာလား...ဘာေၾကာင့္မာတာလဲေတာ့ သိပါေသးတယ္...မင္း ေျဖေလ်ာ့ခ်င္ရင္ ငါ့ကို ဘာမွအားနာေနစရာမလိုဘူး...လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္လို႔ရတယ္..."
" ခင္မ်ား ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."
" ငါကမင္းကို ကူညီေနတာေလ...နည္းလမ္းေပးေနတာ..."
" အဲ့နည္းလမ္းက ခင္မ်ားေ႐ွ႕မွာ အ႐ွက္မ႐ွိထိုင္လုပ္ရမယ္ေပါ့..."
" မလုပ္ခ်င္ဘူးလား..."
" ဘာကိစၥ လုပ္ခ်င္ရမွာလဲ..."
" ဒါဆို...ျဖစ္ေနတာေတာ့ ဝန္ခံတယ္ေပါ့..."
" ခင္မ်ား..."
လင္းေခတ္ဦးကို မ်က္ေစာင္းခ်က္မ်ားစြာပစ္သြန္းလိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုျပန္လွည့္လိုက္တယ္...။
" အဲ့လိုမလုပ္ခ်င္ရင္ ငါမင္းမျမင္ရတဲ့ေနရာမွာသြားေနေပးလို႔ရတယ္...အဲ့လိုဆိုရင္ေရာ မင္းက ဒီအေမွာင္ထဲ တစ္ေယာက္တည္းေနရဲမွာလား..."
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
