Chapter ~ 43

16.4K 1.5K 40
                                    

[Zawgyi]

" ဆိုေတာ့...သူကအခု မင္းကိုလိုက္ေနတာေပါ့..."

သူ႔ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ရွိန္းဆက္ပိုင္ မ်က္ႏွာကိုရႈံ႕မဲ့လိုက္တယ္...။

" အင္း...အဲ့လိုပဲဆိုပါေတာ့..."

" ဘာလို႔လဲ...မင္းကသူ႔ကိုသေဘာမက်ဘူးလား...သူ႔ပုံစံကမဆိုးဘူးလားလို႔..."

" လူပုံစံပဲမဆိုးတာပါကြာ...တန္းမတူဘူး..."

" ဘာတန္းလဲ..."

" ဉာဏ္ရည္ Level ခ်င္းမတူဘူးလို႔ေျပာတာ...အဆင္မေျပဘူး..."

" ေၾသာ္...အဲ့ေလာက္ေတာင္လား..."

" အင္းဆို...ေျပာတဲ့စကားေတြကလဲ တစ္ရာဖိုးသုံးပုဒ္အေပါစားအခ်စ္ဝတၳဳထဲက စကားလုံးေတြ..."

" ဂီးးး!...အဲ့တာေတာ့ဆိုးသြားၿပီ..."

" တကယ္ဆိုးတာ...လူတစ္ေယာက္ကိုေႂကြက်လာေအာင္ အဲ့လိုပုံစံနဲ႔လိုက္လို႔ရတယ္လို႔ သူ႔ကိုဘယ္မေအေဘးကမ်ား နည္းေပးလမ္းျပလုပ္ထားလဲမသိဘူး...အခုဆိုလိုင္းေပၚတက္ဖို႔ေတာင္ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားေနရတယ္...ေက်ာင္းမွာဆိုလဲ အတင္းလိုက္ကပ္ေနတာ..."

" အဲ့ဒီ့ အေပါစားဝတၳဳေတြပဲေနမွာေပါ့...ဒါမွမဟုတ္လဲ...သူလိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြက သူ႔ရဲ႕အဲ့လိုစကားေတြမွာပဲေႂကြခဲ့ၾကလို႔ေနမွာေပါ့..."

" အဲ့ကေလးနဲ႔ေတာ့တကယ္မလြယ္ပါဘူး..."

" အံမယ္...သူကမင္းထက္တစ္ႏွစ္တည္းငယ္တာမဟုတ္လား..."

" တစ္ႏွစ္ျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္ျဖစ္ျဖစ္...ေက်ာင္းမွာငါက သူ႔ထက္ႀကီးတဲ့စီနီယာပဲ...အဲ့ေတာ့ကေလးပဲ..."

" ....."

" ဒါနဲ႔ မေနႏိုင္လို႔ေမးစမ္းပါရေစအုံး...ငါမင္းကိုလိုက္တုန္းကေရာ...မင္းအဲ့လိုပဲ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရတာပဲလား..."

ထိုေမးခြန္းေၾကာင့္ ခြန္းစစ္မင္း ရွိန္းဆက္ပိုင္ကို ေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္နဲ႔စဥ္းစားသလိုလုပ္ကာၾကည့္လိုက္မိတယ္...။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ 'ေမးတတ္တယ္ေနာ္...အဆေပါင္းမ်ားစြာပိုဆိုးတာေပါ့...' ဆိုတဲ့အၾကည့္ေၾကာင့္...ရွိန္းဆက္ပိုင္ခမ်ာ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ရင္း ရယ္က်ဲက်ဲျဖစ္သြားရတယ္...။

ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD Where stories live. Discover now