Jeongguk jest jedyny w swoim rodzaju. Jest najlepszy, jest wyjątkowy, jest przystojny, a w hokeju nie ma sobie równych. Przynajmniej tak mu się wydaje.
Jimin natomiast uważa go za zwykłego dupka. Jedyne co ich łączy to lodowisko, na którym jede...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jimin
Jeon załatwił mi miejsce w autokarze na ich mecz w Portland. Trochę się obawiałem, że cheerleaderki znów będą niezadowolone, albo może nawet zaczną planować jakieś szybkie morderstwo na mojej osobie za karę, że zająłem miejsce jednej z ich koleżanek, ale nawet jeśli coś na mnie marudziły to nie dotarło to do moich uszu.
Na szkolny parking poszedłem razem z Jeonggukiem, który już po drodze wspominał coś o kolejnej imprezie. Nie chciało mi się nawet liczyć ile ich w ostatnim czasie było, ale najwyraźniej drużyna naprawdę nic innego nie robiła poza trenowaniem, meczami i imprezowaniem. Jeszcze nie słyszałem od chłopaka, że musi się na coś pouczyć, czy pomóc w domu.
