>deel 36<

1.1K 102 29
                                    

"MIJN BLOED EIGEN VADER HEEFT MIJ LATEN VERKRACHTEN EN BIJNA VERMOORD" Huilde ik weer. Huilend val ik weer in slaap met mijn hoofd op Samir zijn borstkast..
_______________________________________

Perspectief Safia: 6:30: Met een bokende hoofd loop ik van mijn bed af. Samir is ondertussen al in zijn eigen kamer aan het slapen ik loop de badkamer in en kijk naar de spiegel , Rode ogen , dikke wallen en ga zo maar door ik zuchten en waste mijn gezicht ik deed nog de woedoe en verrichte mijn gebeden ik deed nog wat smeekgebeden bij allah swt en wat duas dat allah swt mij zal bijstaan. Ik kan dit niet meer aan ik ga leterlijk kapot zowel van binnen en van buiten het is maar dat ik mijn prinsje Safouane heb anders zal ik het nooit overleven! Dan had ik het helaas al opgegeven....

Ik ruimde mijn gebeds kleedje op en hangde mijn Gebededskleding weer in de kast. Ik liep naar Safouane toe die ondertussen al wakker is en gaf hem 100de kusjes mijn prinsje is al bijna 1jaar😍. Vandaag gaan ze mijn "Vader" en moeder uit Frankrijk halen  Zyad heeft eindelijk opgegeven en liet mij mijn moeder zien eindelijk....

"SAMIR PLEAS LAAT ME MEE GAAN" Schreeude ik "Safia nee het is niet goed voor jou wacht gewoon hier" "PFF WAT IS HET VERSCHIL NOU" Schreeuwde ik weer "SAFIA NEE IS NEE IK WIL NIET DAT JE WEER IN COMA LIGT NA EEN HARTAANVAL OFS" Schreeuwde hij terug ik zuchten en plofte op de enorm grootte bank. Ik wil zo graag mee mijn "Ouders" mee ophalen maar Samir, Amir en Youness denken dat ik het niet aan kan en dat ik een of ander hartaanval zal krijgen pff alsof het een verschil is ik zal ze toch hoe dan ook  na al die jaren weer zien. "Habiba we willen alleen het beste voor jou hier geld voor als je met de meiden wilt shoppen" Zij Amir terwijl die me zijn pinpas gaf "Ik weet het en nee shoukran ik heb zelf geld" "Jawel hier" Zij hij na en lange discussie heb ik toch geewonnen en deed hij zijn pinpas weer in zijn zak "Wat ben jij koppig zeg" zuchte hij ik lachte en hij gaf me een kus op me voorhoofd "Yallah" zij mijn broer.

Ondertussen zijn de jongens al 10 A 15 minuten weg. "Zullen we naar stad gaan en wat eten" stelde ik voor an Lamya en Ikrame ze stemde allebei toe en liepen allemaal naar onze kamers om ons om te kleden.

Oké dit deeltje is zo kort en saai maar niemand gaat begrijpen hoe moe ik ben mijn ogen prikken gwn! En ze zijn zo rood. Mhm ik ga denk ik slapen GoodNight lieverds mogen allah swt en zijn engelen over jullie en jullie dierbaren waken In Sha Allah❤❤

Oh My Allah... (VOLTOOID)Where stories live. Discover now