Oh My Allah... (VOLTOOID)

>deel 43<

Dus ik moet ook nog een bruilfot plannen oh my allah.....
_______________________________________

Perspectief Safia:  Pff ik word gek door al deze stress man pff al deze zaken en dat bruilfot gedoe en mijn ouders gedoe Oefff.

19:00 : ondertussen ben ik al klaar met werk en rijd ik nog langs de Macdonalds aangezien ik zin heb in een Macflury😍. Bij de Mac aangekomen bestel ik er een en wacht ik op bestelling nummer 19 "Nummer 19" hoor ik na een minuut of 8. Ik nam mijn bestelling en bedankte hem ik liep naar mijn auto en kwam Amir tegen "Habibi wat doe jij hier" vroeg hij "Ik kwam net van werk en had zin in Macflury en jij" "Me vrienden thuis hadden honger show ja" ik lachte en praatte nog wat met hem ik nam afscheid en wou instappen maar Amir hield me tegen "Wellou kusje" vroeg hij blozend keek ik hem aan "uhm" stotterde ik. Ik gaf hem een kus op zn wang en stapte zo snel mogelijk me auto in "HEKS" roepte hij nog ik lachte en reed naar huis.

Thuis aangekomen doe ik me jas en schoenen uit en loop de woonkamer in algauw zie ik mij prinsje wat rond kruipen "Habibi inooo" riep ik terwijl ik hem knuffelde "M-Mamaa" zij hij tranen die over mijn wang rolde van geluk "J-je zij mama" "OMG JE ZIJ MAMA HABIBI INOOO" Schreeuwde ik door het hele huis al gauw hoorde ik Lamya en Ikrame lachen ik gaf Safouane nog wat kusjes op zijn kaak en liet hem spelen mijn prinsje is bijna 1jaar oud wat gaat de tijd toch snel.

"ETEN" Schreeuwde de bediende. Ik liep de woonkamer in en nam plaats aan de eettafel "Hiwa zusje al een datum voor de wedding" zij Samir ik bloosde door het gedachten dat ik zou gaan trouwen met Amir....

"Uhm nog niet nee" zij ik hij knikte en we genoten van onze Lompia's.

Na het eten ruim ik nog wat borden op en ga dan de woonkamer in ik speel nog wat met Safouane en praat dan nog met Ikrame en Lamya "Hoe gaat het met Souhail" vroeg ik aan Lamya "Goed hmdl" ik knikte "En jij Ikrame heb je al een datum voor je bruilfot" "nee nog niet schat" ik knikte "Ey hoe leuk zal het zijn als we de verjaardag van Safouane zullen vieren gwn in een zaaltje met vrienden en familie" zij Lamya opeens "JAA" schreeuwde Ikrame blij "Hmm kan , kan"

Ik wou net opstaan om naar mijn kamer te gaan maar ik werd tegen gehouden door mij moeder

"benthi zit ik wil met jou praten het spijt ons"

"Het spijt jullie , het spijt jullie toch oké bravo wat nu , nu voel ik me weer happy toch , als die tijd dacht ik dat jullie dood waren , al die tijd heb ik pijn geleden , ik had niemand alleen Samir , younes Ikrame Amir en Lamya geen liefde van me ouders nee niks weet je hoeveel wij hebben geleden hé maar weet je wat wie ben ik om het jou niet te vergeven ik bedoel allah swt vergeeft iedereen toch dus ik zal jou ook moeten vergeven maar dat ik het jou heb vergeven betekend niet dat ik alles ben vergeten en dat betekend al helemaal niet dat we net als vroeger weer gelukkig konden zijn en excuseer mij aub" sisde ik met tranen in mijn ogen "saffi Safia je hebt genoeg gehuild om hun klaar" fluisterde ik in mezelf. Ik pakte Safouane en liep naar mijn kamer ik deed mijn kamer deur opslot en legde Safouane in mijn bedje. Door al deze gedoe ben ik helemaal vergeten om een kamertje te maken voor Safouane pff ik liet Safouane slapen en liep mijn kamer uit ik liep naar beneden en zag daar een kickboks ruimte precies wat ik nodig heb.

Ik pakte de kickboks handschoenenen en begon te slaan en te schoppen tegen de boksbal al mijn flashbacks kreeg ik terug ik begon te zweten en begon veel harder en harder te slaan en te schoppen na en minuut of 20 te zitten slaan en schoppen tegen de boksbal zit ik uitgeput tegen een muurtje aan die zich in deze kamer bevind ik sluit voor even mijn ogen en open ze dan weer ik sta dan weer op en sla en schop weer verder totdat ik niet meer kan.

Saaie deeltje i know maar ja🙃