Эмчийн өрөө лүү ойртох тусам зүрх минь хүчтэй цохилж,гар минь салганаж байсан юм.
Намайг түрэн явах Тэхён руу хараад:
-"Үүнээс цаашаа би..ганцаараа явж чаднаа.Чи гадаа хүлээж бай" гэж хэлчхээд нэг гүнзгий амьсгаа аван эмчийн өрөөний хаалгыг нэг тогшин өрөө лүү орлоо.
Харин эмч их л нухацтай гаран дах цаас руугаа харж байгаад над руу хөмсгөө зангидан харав.
-"Жисү бид бүх боломжит эмчилгээгээ хийсэн ч чиний бие улам дордож байна.Чамд ахиад хорт хавдар илэрсэн.Чи тэрийг мэдээж хэрэг анзаарсан байх тийм үү?
-"Надад...амьдрах хэр их хугацаа үлдсэн бэ эмчээ?"
-"1,2 сараас хэтрэхгүй байх гэж айж байна."
-"Ойлголоо.Мөн та надад нэг зүйл амлаж болох уу? "
-"Мэдээж хэрэг.Гэхдээ юу юм?гэж эмч гайхан асуухад би:
-"Та юу ч болсон Тэхёнд миний биеийн байдлын талаар хэлж болохгүй шүү.Энэ бол миний танаас хүсэх сүүлийн хүсэлт."
-"Ойлголоо би түүнд хэлэхгүй."
Сэтгэгдлээ заавал хуваалцаарай залуусаа😘❤️❤️
YOU ARE READING
(Дууссан)BORN TO DIE
Fanfiction-"Чи ийм зүйл хийнэ гэдэгтээ итгэлтэй байна уу? " -"Тиймээ...надад алдах зүйл байхгүй" -"Гэхдээ л...Хүнийг үзэн ядна гэдэг бол ганцхан хормын асуудал ч,Хайр гэх зүйлд заасан хугацаа гэж байдаггүй шүү дээ" -"Чи яг юу хэлэх гээд байгаа юм?" -"Ким Тэхё...
