SKRIVENA UNIVERSITY BOOK 1 (Complete)

S.U. 2 Finalizing Everything

         

CHAPTER 2

THIRD PERSON'S POV

"Already done?" tanong ni Mrs. Heidy Sandberg sa kanyang kinuhang imbestigador.

"Yes, Ma'am. All files are ready for your checking."

Dumapo ang kanyang tingin sa hawak nitong mga papeles. Dalawang taon na ang nakalipas, subalit hanggang ngayon ay hindi pa rin tapos ang kanyang pagkakalap ng mga impormasyon para matukoy ang salarin sa pagkamatay ng kanyang asawa. Walang kasing ingat ang kalabang hinahanap niya. Ang taong hindi niya mapapatawad kailanman. Sisiguraduhin niyang mabubulok sa kulungan ang taong iyon sa oras na malaman niya kung sino ito.

"Good, I'll check it after my daughter's birthday celebration. Strangers are strictly not allowed on her big day. Kindly advice Mr. Ocampo to check the profile of each visitor and please take note that only one media station is allowed to cover my sweetie's debut party. It should be a very trusted media. Someone we know."

Tumango ang imbestigador at iniwan nito ang mga papeles sa lamesa ni Mrs. Heidy. Hailey's safety is the imperative mission of the team. No more what ifs, no more but's... on the day of her birthday, securities should be on their strict vigilance.

"You may go thanks!"

Nang lumabas ng silid ang imbestigador, napako ang kanyang tingin sa malaking picture frame na nakasabit sa dingding. Kitang-kita ang matatamis na ngiti sa isa't isa ng mga nasa larawang iyon, isang magandang alaala ng kanilang kasal ni Mr. Westley.

Biglang may sumagi sa kanyang isipan, isang mapait na nakaraan.

"Heidy honey, please take good care of yourself and Hailey no matter what happens. Before I die, please secure the safety of our family and our companies, para sa inyo ito. Wala akong ibang inisip kundi ang kapakanan ninyo. I'm so sorry honey for giving you so much pain, I hope you do understand. Maiiwan ko sa iyo ang lahat, I love you very much."

Puno ng dugo ang katawan ni Mr. Westly. Nakabulagta ito sa sahig habang hawak-hawak ni Mrs. Heidy ang mga kamay nito. Nanginginig, puno ng takot at pangamba, hirap na hirap ang kalooban ni Mrs. Heidy habang pigil hininga siyang nag-iisip ng dapat gawin.

"Westly hon, don't do this. Ano bang sinasabi mo? Hindi ka pa mawawala! Huwag mo kaming iwan ng ganito, please I'm begging you. We need you in our life. Especially now with a bunch of traitors surrounding us, we need you more, we need your guidance. Please don't! Please hon, kayanin mo, kumapit ka lang. Tatawag ako ng ambulansya. Always bear in your mind that we love you so much and we can't live without you! So please, please... plea—se... hold on for our family!"

Hindi mapakali si Mrs. Heidy habang tinitipa niya ang emergency number sa kanyang telepono. Ilang beses siyang tumatawag para kontakin pati ang ospital at maging ang kapamilya nila subalit dahil liblib ang lugar ay naging mahirap ang paghanap ng signal.

Ilang beses kumawala ang kanyang mga luha. Hindi na rin niya malaman ang gagawin dahil kitang-kita ng kanyang dalawang mata ang unti-unting panghihina ng kanyang asawa. Bumulwak ito ng maraming dugo at ang mga mata nitong kanina ay nakakayanan pang dumilat, ngayon ay nawawalan na ng lakas.

"Help us! Help us, please! Tulungan ninyo kami!" paulit-ulit na sigaw ni Mrs. Heidy. "Shit!" Naitapon niya ang kanyang telepono nang mawalan ito ng baterya. Muli niyang tinignan ang asawa. Pinilit niyang buhatin ito para maisakay sa kanilang sasakyan, subalit ang katawan nito ay lalong bumibigat.

"Ho—n, lagi mong tatandaan na kahit wala na ako sa tabi ninyo, gaga—bayan ko pa rin kayo. Just pray and trust God, I'm giving you this, a key. Makaka—tulo—ng 'yan sa inyo. I don't even know who the traitor was, but in a right time, I'm sure that his or their identity will be exposed. Ho—ney, ho—n... hindi ko naaa kaaayaa—," pautal-utal na sabi ni Mr. Westley.