Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)

Ένστικτο

Ξυπνάω καθώς νιώθω τα ζεστά του χείλη να με φιλάνε με τρυφερότητα στο μέτωπο... Χμμ τι ωραίος τρόπος να ξυπνάς... Κάποτε του είπα πως αυτό ήταν ένα κακό συνήθειο... Αλλά δεν το εννοούσα... Μου έλειψε
(ξέρεις... Όταν σε πρωτόγνωρησα... Σκεφτόμουν ότι εσύ σίγουρα θα μου κάνεις την ζωή πατίνι... Και τελικά δεν είχα άδικο)
Στην τελευταία πρόταση ή φωνή του χαμηλώνει και με ξανά φιλάει στο μέτωπο... Όπα έχουμε εξομολογήσης
(στην αρχή σε μισούσα τόσο πολύ... Όσο δεν φαντάζεσαι... Μετά όμως κατάλαβα... Άρχισα να σε ερωτεύομαι Bella και ας μην ήθελα να το παραδεχτώ... Όταν γυρίσαμε από την Ισπανία δεν ήθελα να είσαι κοντά μου... Επειδή φοβόμουν τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα από αυτό το ταξίδι)
Κάνει μια παύση και παίρνει μια βαθιά ανάσα για να συνεχίσει
(σου το είχα ξανά πει... Δεν είμαι ρομαντικός... Δεν ξέρω από τέτοια... Καρδιές... Λουλούδια και όλα αυτά που θέλεις εσύ)
Ναι αυτό το θυμάμαι... Όμως εγώ τον αμφισβήτησα τότε... Φφ μπερδεύομαι τώρα
(δεν μπορείς να καταλάβεις μωρό μου... Νιώθω ότι μου βγάζεις έναν άλλον εαυτό... Έναν εαυτό που δεν ήξερα πως υπάρχει μέσα μου)
Μουρμουρίζει ενώ περνάει συνεχώς τα δάχτυλα του ανάμεσα από τα μαλλιά μου γαληνεύοντας με
(η σχέση μου με την Melanie ήταν πάθος... Ταξίδια... Πολυτέλεια... Ενώ με εσένα)
Σταματάει ξανά και τον ακούω να ρουθουνίζει... Ενώ με εμένα;
(με εσένα όλα ήταν... Όμορφα... Διαφορετικά... Υπέροχα δεν... Δεν ξέρω πως να το περιγράψω... Δεν υπάρχουν λόγια για να το περιγράψω... Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε θέλω... Θέλω να είμαστε ξανά μαζί και καλύτερα από ότι πριν... Μόνο μία ευκαιρία μωρό μου... Μόνο αυτό σου ζητάω)
Στα τελευταία λόγια η φωνή του σβήνει... Ακούγεται σχεδόν απελπισμένος... Ω Stephen... Θέλω να τον αγκαλιάσω... Να τον σφίξω... Γαμώτο τον θέλω... Αλλά παραμένω μπερδεμένη... Φφ δεν ξέρω... Χρειάζομαι χρόνο... Το χέρι μου γλιστράει αργά προς τα κάτω στο δικό του που είναι ακουμπισμένο στο στομάχι του
(σ'αγαπάω)
Ψελλίζω και αμέσως το σώμα του τσιτώνεται από κάτω μου... Ελπίζω να μην με καταλάβει... Παραμένω ακίνητη με το στόμα μισάνοιχτο παριστάνοντας την κοιμισμένη... Ναι το εννοούσα... Δεν το είπα έτσι απλά... Αλλά καλύτερα να πιστεύει πως το είπα μέσα στον ύπνο μου... Παρά στην πραγματικότητα... Μπορεί να έγινε ότι έγινε αλλά... Είμαι ακόμα ερωτευμένη με αυτόν τον άνθρωπο... Με έκανε να νιώσω πολλά... Μετά από τον χωρισμό μου με τον Adam σταμάτησα να πιστεύω στην αγάπη και στον λευκό πρίγκιπα φυσικά... Όμως ο Stephen... Ο Stephen ήταν πάθος... Φλόγα... Έρωτας... Κάτι που μου έλειψε... Αλλά σιγά σιγά μου έδειξε και έναν άλλο του εαυτό... Ανοίγω αργά τα μάτια μου και ανασηκώνω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(καλημέρα)
Λέει ενώ μου χαμογελάει γλυκά και σκύβει για να με φιλήσει στο μέτωπο... Χμμ μου έλειψε
(καλημέρα)
(κοιμήθηκες καλά;)
Με ρωτάει και γνέφω καταφατικά ενώ του χαρίζω ένα στραβό χαμόγελο... Ύστερα τεντώνομαι και πολύ αργά ξεφεύγω από τα χέρια του ώστε να σηκωθώ... Αλλά φυσικά δεν με αφήνει και με τραβάει ξανά πάνω του
(για που το έβαλες;)
(πρέπει να ετοιμαστώ κύριε Anderson... Έχω και μια δουλειά ξέρετε)
Λέω ενώ τον κοιτάζω δήθεν υπεροπτικά κάνοντας τον να γελάσει
(γίνεται να μην πας σήμερα;)
Ρωτάει κάπως διστακτικά ενώ σπρώχνει τρυφερά μια τούφα που έχει πίσω από το αυτί μου... Τι σχεδιάζει άραγε;
(έχετε κάτι στο μυαλό σας κύριε Anderson;)
Ρωτάω πονηρά ενώ περνάω τον δείκτη μου από το στήθος του... Βλέπω πως τόσο καιρό... Κρατήθηκε σε καλή φόρμα
(μπορεί)
Απαντάει και ξαφνικά τα χείλη του βρίσκουν τα δικά μου σε ένα απαλό... Γλυκό φιλί... Γεμάτο τρυφερότητα... Ναι άλλα δεν θα μπορέσω για πολύ έτσι... Γλιστράω απαλά την γλώσσα μου στο στόμα του ενώ τα δάχτυλα μου δένουν στα μαλλιά του
(Bella)
Και πριν καν προλάβω να τραβηχτώ η πόρτα ανοίγει και η Alicia μπαίνει απροειδοποίητα μέσα στο δωμάτιο
(αμάν ρε Alicia... Χτύπα και καμιά πόρτα)
(ιιι γιατί δεν μου είπες ότι έχεις άντρα μέσα στο δωμάτιο)
Σχεδόν τσιρίζει και κλείνει δυνατά την πόρτα κάνοντας με να χαχανίσω
(τελείωνε έλα να φας... Βασικά ελάτε να φάτε)
Λέει και ακούω τα βήματα της καθώς απομακρύνεται... Ευτυχώς
(σε παρακαλώ... Πάρε τηλέφωνο τον Scott και πες του ότι δεν θα πας σήμερα)
Μουρμουρίζει παρακλητικά πάνω στα χείλη μου και πραγματικά δεν μπορώ να του αντισταθώ... Ειδικά όταν με κοιτάζει έτσι
(δεν καταλαβαίνω τι δύναμη έχεις επάνω μου και με επηρεάζεις τόσο πολύ)
Λέω και αμέσως σηκώνομαι από το κρεβάτι για να βρω το τηλέφωνο μου...