Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)

Χτύπημα

Οι επόμενες ημέρες περνούν χαλαρά αλλά με μεγάλες αλλαγές... Πλέον δεν κρυβόμαστε... Εφόσον το ξέρουν οι δικοί μας και είναι σύμφωνοι με αυτό δεν έχω κάτι να ανησυχώ... Τα περιοδικά φυσικά έχουν πάρει φωτιά και δεν υπάρχει ημέρα που να μην προστάρουν και από μια φωτογραφία μας... Είμαστε το πρώτο θέμα για αυτήν την χρονιά... Στο σπίτι όλα είναι μια χαρά... Η Alicia συνεχίζει να βγαίνει με τον Robert... Περνάνε πολύ χρόνο μαζί αλλά φυσικά χωρίς να παραμελεί την μικρή... Γιατί αν το έκανε αυτό θα της έσπαγα τα πόδια... Η μικρή είναι πάνω από όλα...

Σήμερα στην δουλειά όλα είναι κυλούν ησυχία... Έχω επιτηρώ τους άλλους... Δοκιμάζω... Κριτικάρω καμιά φορά... Αν χρειαστεί φυσικά... Και παρακολουθώ τους πάντες και τα πάντα
(γρήγορα γρήγορα... Εχοτκρ πολύ κόσμο να ταΐσουμε απόψε... Πάρτε τα πόδια σας)
(εντάξει σε ακούσαμε... Δεν χρειάζεται να μας παίρνεις τα αυτιά)
Η εκνευριστικά ειρωνική φωνή του Peter με κάνει να γυρίσω προς τους πάγκους και να τον κοιτάξω κατάματα
(ας ξεκαθαρίσουμε κάτι... Εδώ μέσα κάνω κουμάντο εγώ... Και εφόσον κάνω κουμάντο εγώ θέλω όλα να γίνονται στην εντέλεια... Κατανοητό;)
Πετάω φανερά εκνευρισμένη και τον παρατηρώ να σφίγγει το σαγόνι του από θυμό... Δεν με νοιάζει αν νευρίασε... Εκείνος επέλεξε να με δοκιμάσει και τώρα δέχεται τις συνεπείς των πράξεων του... Μπορώ να γίνω και χειρότερη... Αλλά δεν πρόκειται να ασχοληθώ παραπάνω μαζί του...

Κατά της δώδεκα τα μεσάνυχτα έχουμε τελειώσει... Οπότε μαζεύω τα πράγματα μου και πηγαίνω στο υπόγειο γκαράζ του εστιατορίου... Αρκετά για απόψε
(Bella περίμενε)
Όχι πάλι αυτός γαμώτο μου
(τι θέλεις Peter;)
Ρωτάω φανερά εκνευρισμένη ενώ στρέφω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(τι τρέχει;... Έχεις κάποιο πρόβλημα μαζί μου;)
(εγώ όχι.. Αλλά μάλλον έχεις εσύ)
Αποκρίνομαι ενώ σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου και τον παρατηρώ να περνάει νευρικά το χέρι από τα μαλλιά του
(είναι αλήθεια;)
Ρωτάει και κατζουφιάζω
(ποιο να είναι αλήθεια;)
(η σχέση σου με τον Anderson είναι αλήθεια;)
Ορίστε;... Με πιο δικαίωμα με ρωτάει;
(αυτό δεν νομίζω να σε αφορά)
(όχι... Δεν με αφορά... Αλλά σταμάτα να το παίζεις κάποια εντάξει... Γιατί δεν είσαι κοριτσάκι)
Έλα μου;... Τι λέει ρε ο γελοίος... Σε ποια νομίζει ότι μιλάει;
(δεν σου έχω δώσει το δικαίωμα να μου μιλάς έτσι)
(όπως γουστάρω θα σου μιλάω... Καλύτερα να κατέβεις από το καλάμι σου... Γιατί μπορεί κάποιος άλλος να πάρει την θέση σου... Πάντως μπράβο σου... Ήσουν πολύ έξυπνη... Βρέθηκε ένας τύπος και εσύ τον εκμεταλλεύτηκες όπως ήθελες για να φτάσεις εδώ που είσαι)
Αμέσως σηκώνω το χέρι και του ρίχνω ένα δυνατό χαστούκι στο πρόσωπο... Εκείνος πιάνει το κοκκινισμένο πλέον μάγουλο του και με κοιτάζει γεμάτος οργή... Αυτό δεν είναι καλό
(αυτό για να μάθεις να μιλάς)
(παλιό... Γαμώτο σου)
Αμέσως σηκώνεται και με αρπάζει από τον λαιμό... Με σπρώχνει πάνω σε μια από τις πέτρινες κολώνες και ξαφνικά με το ελεύθερο του χέρι αρχίζει να μου τραβάει τα ρούχα για να μου τα βγάλει... Τι στο διάολο
(τι κάνεις;... Σταμάτα)
(ω Bella... Θα σου δώσω ένα μάθημα που θα το θυμάσαι για πάντα)
Μουγκρίζει ενώ συνεχίζει να προσπαθεί όμως εγώ τον απωθώ... Όσο μπορώ δηλαδή... Γαμώτο γιατί να είναι πιο δυνατός από εμένα;... Ξαφνικά ένα γνωστό αντρικό σώμα τον αρπάζει από τους ώμους και τον πετάει μακριά μου... Ύστερα αρχίζει να τον χτυπάει με δύναμη στην κοιλιά και ύστερα στο πρόσωπο κάνοντας τον να πέσει κάτω
(αν τολμήσεις να την αγγίξεις ξανά η έστω να την πλησιάσεις... Πραγματικά βρες τρύπα να κρυφτείς... Γιατί την επόμενη φορά δεν θα σε λυπηθώ κωλόπαιδο)
Λέει με παγερά απειλητικό τόνο και ύστερα ισιώνει το σώμα του και με κοιτάζει... Ω Stephen... Αμέσως έρχεται προς το μέρος μου και πιάνει το πρόσωπο μου κοιτάζοντας εξεταστικά
(πάμε)
Λέει και ουσιαστικά με τραβάει μαζί του... Είναι έξαλλος... Το καταλαβαίνω... Το σώμα του.. Οι κινήσεις του... Και πως να μην είναι δηλαδή... Άκουσε εκεί τον παλιοξεφτίλα... Αλλά κάτσε... Θα εξηγηθούμε καλά αύριο...