Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)

Είναι δική μου

Τον βλέπω να περπατάει μέσα στο δωμάτιο με την συνηθισμένη του άνεση... Το βλέμμα του ταξιδεύει τριγύρω στο δωμάτιο λες και το εξερευνά... Είναι τόσο όμορφος... Ντυμένος στα μαύρα και με την γραβάτα τυλιγμένη στο χέρι του... Περίεργο... Ξαφνικά γυρίζει και αμέσως το βλέμμα του συναντά το δικό μου
(έλα εδώ Bella)
Με παροτρύνει με την χαμηλή βραχνή του φωνή και χωρίς να το καταλάβω τα πόδια μου αρχίζουν να περπατούν πλησιάζοντας τον... Μόλις φτάνω μπροστά του αρπάζει τα χέρια μου και απλά τον παρακολουθώ να δένει την γραβάτα στους καρπούς μου
(τι κάνεις;)
(είσαι δεσμευμένη μαζί μου Bella... Είναι καιρός να το καταλάβεις)
Μουρμουρίζει με σιγουριά στον τόνο της φωνής του και ανοιγοκλείνω μερικές φορές τα μάτια για να καταλάβω... Δεσμευμένη μαζί του;... Πως γίνεται αυτό;
(μου ανήκεις)
Η φωνή του ένας ελκυστικός ψίθυρος που γαργαλάει τα αυτιά μου και τρελαίνει το μυαλό μου... Κλείνω για μερικά λεπτά τα μάτια και μόλις τα ανοίγω αντικρίζω τα λαμπερά δικά του... Αυτό το βλέμμα... Το πεθύμησα αυτό το βλέμμα... Όσο πιο πολύ τον κοιτάζω νιώθω ότι χάνομαι... Ξαφνικά σκύβει προς το μέρος μου με τα χείλη του μισάνοιχτα και τα χέρια του στην μέση μου... Θα με φιλήσει... Παίρνω μια βαθιά ανάσα ενώ κλείνω τα μάτια και περιμένω...

Αλλά ξαφνικά ακούγεται το ξυπνητήρι και τα μάτια μου ανοίγουν απότομα... Τι στο... Αμέσως ανακάθομαι και κοιτάζω το ρολόι στο κομοδίνο... Οκτώ και τέταρτο... Φφφ που να πάρει... Θα την κατσαδιάσω την Alicia που μου έβαλε το ξυπνητήρι τόσο νωρίς... Φφ έλεος με τις δουλειές... Σηκώνομαι με το ζόρι από το κρεβάτι και πηγαίνω στο μπάνιο για να ετοιμαστώ...

Αφού έχω τελειώσει πηγαίνω στην κουζίνα και βλέπω την Alicia με την Vanessa να ετοιμάζουν το πρωινό ενώ πειράζουν η μία την άλλη
(καλημέρα)
Λέω και αμέσως γυρίζουν τα κεφάλια τους για να με κοιτάξουν
(καλημέρα... Πως και τόσο νωρίς;)
Ρωτάει με σαρκαστικό τόνο η Alicia ενώ η μικρή τρέχει στην αγκαλιά μου
(είσαι πολύ τυχερή που είναι η μικρή μπροστά)
Μουρμουρίζω ενώ κάθομαι στον σκαμπό έχοντας την μικρή στην αγκαλιά μου
(τι ώρα πρέπει να πάμε στον Robert;)
(σε κανένα τέταρτο... Γιαυτό φάε γρήγορα το πρωινό σου για να φύγουμε)
Λέει με τόσο κεφάτο τόνο που πραγματικά με εκνευρίζει... Δυστυχώς σήμερα πρέπει να βοηθήσουμε τον Robert στην διακόσμηση του σπιτιού του... Κοίτα από την μία λέω που θα βρει καλύτερες από εμάς... Αλλά από την άλλη βαριέμαι τόσο πολύ... Είναι φίλος τι να κάνουμε...

Η ώρα είναι έξι το απόγευμα και επιτέλους έχουμε τελειώσει... Πέφτουμε στον καναπέ εντελώς εξαντλημένοι και αφήνουμε ταυτόχρονα από μια ανάσα
(επιτέλους τελείωσε)
Μουρμουρίζει η Alicia και στρέφω το κεφάλι για να την κοιτάξω
(αν δεν είχαμε την γκρίνια σου... Θα τελείωνε πιο γρήγορα)
Λέω και με σκουντάει στον ώμο
(μήπως θέλετε να βγούμε το βράδυ;)
Προτείνει ο Robert και γυρίζουμε ταυτόχρονα τα κεφάλια για να τον κοιτάξουμε
(είσαι τρελός;... Εδώ έχουμε πεθάνει... Μια ημέρα είχα ρεπό από το εστιατόριο και την έφαγα πάλι σε δουλειά)
(εγώ είμαι μέσα)
Πετάει ενθουσιασμένη η Alicia και εκείνος χαμογελάει θριαμβευτικά... Οι άντρες είναι γουρούνια... Τέλος
(έλα ρε Bella... Θα είναι ωραία)
Προσθέτει ενώ με κοιτάζει με κουταβίσιο βλέμμα... Ξέρει πως να με ρίχνει... Έλεος
(καλά καλά... Σταμάτα να με κοιτάζεις έτσι... Αλλά με την μικρή τι θα κάνουμε;)
(θα πω την κυρία Caroline να την κρατήσει μέχρι το βράδυ... Αντε πάμε τώρα)
Λέει ενώ πετάγεται πάνω σαν ελατήριο και με αρπάζει από το χέρι
(έλα πάμε να ετοιμαστούμε... Έλα γρήγορα)
(καλά βρε παιδί μου... Χαλάρωσε έρχομαι... Ωχου)
Λέω αγανακτησμένη και τελικά σηκώνομαι από τον καναπέ... Με έχουν κουράσει σήμερα... Κανονικά θα έπρεπε να με έχουν στα πούπουλα... Αλλά τέλος πάντων...