Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)

Το απαγορευμένο

Την επόμενη ημέρα περάσαμε ένα πραγματικά άβολο πρωινό στην κουζίνα με τους γονείς της Alicia's... Καταρχήν κάνανε συνέχεια ερωτήσεις για την "σχέση τους"... Που να ήξεραν ότι ο κύριος Anderson ανήκει αποκλειστικά και μόνο σε μένα... Ευτυχώς έφυγαν μετά από μισή ώρα και μας άφησαν λίγο μόνους.

Βρισκόμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μου με τα βλέμματα μας ενωμένα... Είμαι μπρούμυτα ξαπλωμένη και εκείνος στο πλευρό του... Δεν κουνιόμαστε ούτε μιλάμε... Απλώς κοιταζόμαστε μέσα στα μάτια απολαμβάνοντας ο ένας την θέα του άλλου... Είναι πραγματικά πανέμορφος... Τα σκούρα καφέ μάτια του λάμπουν ενώ είναι καρφωμένα στα δικά μου και μπορώ να διακρίνω όλα τα συναισθήματα που νιώθει αυτή την στιγμή... Αυτός ο άνθρωπος είναι σαν ανοιχτό βιβλίο για εμένα
(είσαι τόσο όμορφη... Που νομίζω ότι αν σε αγγίξω θα είναι σαν ιεροσυλία)
Μουρμουρίζει ενώ απλώνει το χέρι του και σπρώχνει μια τούφα που έχει ξεφύγει πίσω από το αυτί μου... Αμέσως το παίρνω και φιλάω την αναστροφή της παλάμης του
(το ξέρεις ότι τα μάτια σου λάμπουν;)
Μουρμουρίζω και χαμογελάει ενώ σκύβει και με φιλάει στο μέτωπο
(είμαι ευτυχισμένος)
Ψελλίζει ενώ παίρνει το χέρι μου και το τοποθετεί πάνω στην καρδιά του που χτυπάει σαν τρελή... Γλυκούλη μου Stephen
(κι εγώ)
Αποκρίνομαι και τραβάω το χέρι του για να το φέρω στην δική μου καρδιά που χτυπάει στον ίδιο ρυθμό με την δική του... Τα μάτια του λάμπουν ακόμη περισσότερο και τα χείλη του μισανοίγουν καθώς παίρνει μια βαθιά ανάσα... Αχ είναι πραγματικά αξιολάτρευτος... Είμαι τόσο ερωτευμένη... Ξαφνικά μετακινείται και ακουμπάει το κεφάλι του στο στήθος μου ενώ τυλίγει το χέρι του γύρω από την μέση μου κρατώντας με σφιχτά... Χμμ ο γλυκός μου Stephen... Μακάρι να είχα την δύναμη να παγώσω τον χρόνο εδώ και τώρα... Δεν θέλω να σηκωθώ ποτέ από αυτό το κρεβάτι... Θέλω να μείνω εδώ μαζί του για μια ζωή χωρίς να μας διακόψει τίποτα και κανείς... Τα δάχτυλα μου χαϊδεύουν απαλά τα μεταξένια μαλλιά του και τον ακούω να παίρνει μια απότομη εισπνοή
(η καρδιά σου χτυπάει πολύ δυνατά)
Λέει σιγανά ενώ τα χέρια του με σφίγγουν ακόμη περισσότερο... Χριστέ μου νομίζω ότι θα με λιώσει
(δεν θέλω να έρθουν οι άλλοι... Θέλω να μείνουμε εδώ για μια ζωή)
Ψελλίζω και με φιλάει στον λαιμό
(αλήθεια Bella... Δεν μου είπες ποτέ... Ποια είναι η μεγαλύτερη σου φαντασίωση;)
Ρωτάει ξαφνικά με σιγανό τόνο ενώ κατεβαίνει πιο χαμηλά στο σώμα μου και με φιλάει στην κοιλιά... Ωχ πιάσαμε ένα πολύ λεπτό ζήτημα
(δε δεν ξέρω... Έχω πολλές... Και σίγουρα είναι όλες μαζί σου)
Μουρμουρίζω και νιώθω το χαμόγελο του στο δέρμα μου
(κι εγώ έχω πολλές μωρό... Και τις θέλω όλες μαζί σου)
Λέει ενώ πλησιάζει το πρόσωπο μου και με φιλάει απαλά στα χείλη... Χμμ τον θέλω τόσο πολύ... Αμέσως τυλίγω τα πόδια μου στην μέση του ενώ τα νύχια μου ταξιδεύουν στην πλάτη του αφήνοντας μικρές κόκκινες γρατζουνιές στο υπέροχο δέρμα του... Τα χείλη του κινούνται αργά ενώ το χέρι κρατάει σταθερά το πηγούνι μου
(πες μου... Τι θα ήθελες να μου κάνεις;)
Ψιθυρίζει αισθησιακά πάνω στα χείλη μου και το ελεύθερο του χέρι κατεβαίνει χαμηλά... Στην κορυφή των μηρών μου... Ω Stephen... Νομίζω ότι τώρα εδώ... Θα αφήσω την τελευταία μου πνοή... Θέλεις να ακούσεις αγοράκι μου... Ωραία... Τοποθετώ το χέρι μου στο σβέρκο του ενώ εκείνος με φιλάει στον λαιμό και ψιθυρίζω στο αυτί του
(πρώτα... Θα ήθελα να σου δέσω τα μάτια)
Αμέσως ανασηκώνει το σώμα του και το βλέμμα του καρφώνεται στο δικό μου
(να μου δέσεις τα μάτια;)
Ρωτάει κάπως έκπληκτος και σκύβω για να τον φιλήσω στην γωνία του στόματος του
(μωρό μου... Αυτό είναι πολύ κίνκι)
Μουρμουρίζει ενώ τρίβει την μύτη του στην δική μου και χαμογελάω πονηρά
(πρόκειται για εκπαιδευτικούς λόγους κύριε Anderson... Θυμάστε την πρώτη μας φορά;... Όταν ήμασταν στην κουζίνα;)
Ρωτάω με παιχνιδιάρικο τόνο και τον παρατηρώ να χαμογελάει στραβά ενώ τα μάτια του είναι μισόκλειστα... Είναι τόσο γοητευτικός... Τόσο σαγηνευτικός
(δεν ήξερα ότι είχες τέτοιου είδους απωθημένα)
Λέει σιγανά και αμέσως ενώνω τα χείλη μου με τα δικά του... Χμμ αυτή βέβαια δεν είναι η μοναδική μου φαντασίωση αλλά τέσπα... Ξαφνικά σταματάει και ακουμπάει ξανά το κεφάλι του στο στήθος μου
(νόμιζα ότι ήθελες να προχωρήσουμε)
(φυσικά μωρό μου... Αλλά προς το παρόν θέλω να απολαύσω αυτή την στιγμή ηρεμίας μαζί σου)
Μουρμουρίζει γλυκά και σφίγγω τα χέρια μου γύρω από το κεφάλι του... Χμμ ο γλυκούλης μου... Τον φιλάω στα μαλλιά ενώ με το άλλο χέρι χαϊδεύω την πλάτη του
(σ'αγαπάω πολύ Stephen)
Μουρμουρίζω παθιασμένα ενώ τον κρατάω σφιχτά... Λες και δεν μου φτάνει αυτή η λέξη... Λες και δεν είναι αρκετή για να του περιγράψω όσα νιώθω μέσα μoυ
(κι εγώ μωρό μου... Παρά πολύ)
Ψελλίζει και με σφίγγει... Χμμ δεν θέλω να τελειώσει ποτέ αυτό... Δεν θέλω να φύγει από κοντά μου... Θα είναι σαν να χάνω ένα κομμάτι μου... Τον λικνίζω μαλακά στην αγκαλιά μου όπως ένα μικρό παιδί
(το ξέρεις ότι είσαι ότι πολυτιμότερο έχω;)
Ρωτάει σιγανά ενώ σηκώνει ελαφρά το κεφάλι για να με φιλήσει στο στέρνο
(όχι)
Απαντάω με σαρκαστικό τόνο και αμέσως το βλέμμα του υψώνεται στο δικό μου
(όχι;)
Επαναλαμβάνει μπερδεμένος και γνέφω αργά καταφατικά με το κεφάλι... Τον παρακολουθώ να κατσουφιάζει ενώ κοιτάζει σκεπτικός τα σεντόνια του κρεβατιού... Χμμ μου αρέσει όταν παίζω μαζί του... Μου αρέσει να τον πειράζω... Ξαφνικά με αρπάζει από τους ώμους και με τραβάει κοντά του
(σ'αγαπάω Izabella Dillon... Είσαι ότι πολυτιμότερο έχω και δεν θα το αντέξω να σε χάσω)
Μουρμουρίζει απόλυτα σοβαρός ενώ εγώ χαμογελάω και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από την μέση του τραβώντας τον ακόμα περισσότερο πάνω μου
(σ'αγαπάω Stephen Anderson... Και το ξέρω ότι με αγαπάς και εσύ... Σε θέλω)
Αποκρίνομαι χαμηλόφωνα και αυτόματα τα χείλη μας ενώνονται σε ένα αργό... Παθιασμένο φιλί... Χμμ αυτή η γεύση του... Τα δάχτυλα μου μπλέκονται στα μαλλιά του και πιέζω το στόμα του στο δικό μου... Θεέ μου τον θέλω συνέχεια
(Stephen;... Stephen αγόρι μου που είσαι;)
Τι στο... Η μάνα της Alicia's... Πότε γύρισαν;... Αφού μου είπε ότι θα αργήσουν
(σκατά σήκω)
Λέω πανικόβλητη ενώ πετάγομαι από το κρεβάτι και αρχίζω να ντύνομαι με ότι βρω μπροστά μου
(γρήγορα γρήγορα Stephen)
(δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παίζουμε όλο αυτό το θέατρο... Αφού εγώ εσένα θέλω)
Μουρμουρίζει και κουνάω το κεφάλι
(το κάνουμε για την Alicia... Μην το ξεχνάς)
Λέω ενώ του δίνω ένα σύντομο φιλί στα χείλη και αφού φορέσω μια φόρμα βγαίνω πρώτη από το δωμάτιο... Περπατάω προς το σαλόνι και βλέπω τους γονείς της να κάθονται στην κουζίνα και να συζητάνε
(εμ γειά σας)
Λέω ενώ τους χαρίζω ένα γλυκό χαμόγελο και αμέσως γυρίζουν τα κεφάλια τους για να με κοιτάξουν... Φυσικά η κυρία Parker χαμογελάει εγκάρδια όπως πάντα... Ενώ ο άλλος... Μαύρη Κυριακή
(γειά σου αγάπη μου... Έλα κάθισε μαζί μας... Θέλεις καφέ;)
(όχι κυρία Parker σας ευχαριστώ)
Αποκρίνομαι ενώ πηγαίνω και κάθομαι μαζί τους στον πάγκο της κουζίνας
(Izabella θα ήθελα να συζητήσουμε κάτι εμείς οι τρεις)
Λέει ξαφνικά ο κύριος Parker και κατζουφιάζω... Εμείς οι τρεις;
(εμ ναι... Φυσικά πείτε μου)
(κοίτα Izabella... Πραγματικά είμαι ευγνώμων που βοήθησες την κόρη μου και δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να σου το ξεπληρώσω αυτό)
Κάνει μια παύση για να πάρει μια βαθιά ανάσα και συνεχίζει
(αλλά... Θέλω να σου ζητήσω... Να φύγεις από αυτό το σπίτι)
(ορίστε;)
Πετάω αμέσως ενώ νιώθω θυμό να με κυριεύει... Σορρυ με διώχνει από το ίδιο μου το σπίτι;
(μην το παίρνεις στραβά κοριτσάκι μου... Απλά... Σκεφτήκαμε ότι εδώ μέσα ζει ένα αντρόγυνο... Και εσύ... Δεν)
(δεν είναι σωστό να βρίσκεσαι ανάμεσα στο ζευγάρι Izabella)
Συμπληρώνει ο κύριος Parker και πραγματικά με το ζόρι κρατιέμαι για να μην αρχίσω τα βρισίδια
(συγγνώμη αλλά... Αυτό εδώ είναι το σπίτι μου... Εδώ και τέσσερα χρόνια μένουμε μαζί με την Alicia)
(ναι αλλά δεν είναι σωστό... Ο κόσμος θα σας σχολιάζει... Ειδικά εσένα που είσαι και ένα δημόσιο πρόσωπο)
(εγώ καλύτερα να φύγω γιατί αν μείνω... Σίγουρα δεν θα μας βγει σε καλό... Γειά σας)
Λέω όσο πιο ήρεμα μπορώ και φεύγω από εκεί πέρα... Τα νεύρα μου τα νεύρα μου τα νεύρα μου... Γαμώτο θέλουν να με τρελάνουν ομαδικός... Δεν εξηγείται αλλιώς... Μόλις μπαίνω στο δωμάτιο μου... Τον βλέπω να κάθεται στο κρεβάτι μόνο με την φόρμα του και με σκυμμένο το κεφάλι... Σίγουρα άκουσε
(φαντάζομαι δεν χρειάζεται να σου πω τι μου ζήτησαν)
Μουρμουρίζω και τον παρακολουθώ να γνέφει αργά καταφατικά με το κεφάλι... Γαμώτο τι θα κάνουμε με αυτούς εδώ;... Κάθομαι δίπλα του στο κρεβάτι και τα γρανάζια του μυαλού μου αρχίζουν να δουλεύουν με μεγάλη ταχύτητα
(ας τους πούμε την αλήθεια)
Λέει με χαμηλή... Σίγουρη φωνή και αμέσως σηκώνω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(δεν γίνεται αυτό)
(και τι προτείνεις;... Να σε διώξουν από το σπίτι σου επειδή νομίζουν ότι είμαστε ζευγάρι με την Alicia;)
(όχι... Όχι φυσικά και δεν το προτιμώ... Αλλά δεν θέλω να εκθέσω και την Alicia... Είναι φίλη μου... Πρέπει να την βοηθήσω)
(έστω και αν πρέπει μα θυσιάσεις τον εαυτό σου;)
Ρωτάει απότομα ενώ το σκοτεινό του βλέμμα κολλάει στο δικό μου και αφήνω μια μεγάλη ανάσα
(ναι... Έστω και αυτό)
Μουρμουρίζω και κουνάει το κεφάλι ενώ ρουθουνίζει ειρωνικά
(εγώ όμως δεν θέλω να θυσιάσω ούτε εσένα αλλά ούτε και την σχέση μας... Σ'αγαπάω με όλη την δύναμη της καρδιάς μου Bella)
Λέει χαμηλόφωνα ενώ τα μάτια του λάμπουν από ελπίδα και τρυφερότητα... Αχ γλυκέ μου Stephen
(έλα μαζί μου)
Προσθέτει και κουνάω μπερδεμένη το κεφάλι
(που;)
(στην Αμερική... Έλα να γυρίσουμε Bella... Να συνεχίσουμε την ζωή μας εκεί... Να είμαστε ξανά όλοι μαζί)
Γαμώτο νόμιζα ότι το είχε ξεχάσει αυτό... Η έστω ότι άλλαξε γνώμη... Όμως αυτός φαίνεται πιο αποφασισμένος από ποτέ
(Stephen ας μην ξανά κάνουμε την ίδια συζήτηση)
Λέω σιγανά και τον παρατηρώ να κατζουφιάζει ενώ τα σκούρα μάτια του χάνουν την λάμψη τους
(Bella και να μην το θέλω... Πρέπει να φύγω)
Ψελλίζει ενώ συνεχίζει να με κοιτάζει μέσα στα μάτια... Γαμώτο Stephen
(και τι μπορώ να κάνω εγώ για να σε σταματήσω)
(έλα μαζί μου... Ας γυρίσουμε εκεί που ήμασταν... Εκεί που ανήκουμε... Θα ανοίξουμε ένα δικό μας εστιατόριο η αν θέλεις μπορούμε να δουλεύουμε μαζί την σχολή... Θα κάνω τα πάντα αρκεί να έρθεις μαζί μου)
Ω Stephen... Νομίζω ότι θα κλάψω... Θα κάνω τα πάντα... Θεέ μου τι μπορώ να του πω;... Δεν ξέρω τι θέλω αυτή την στιγμή... Απο την μια θέλω να γυρίσω αλλά από την άλλη φοβάμαι... Νομίζω ότι άφησα πολλά άσχημα πράγματα πίσω στην Αμερική... Και τώρα δεν έχω την δύναμη να τα αντιμετωπίσω
(δως μου λίγο χρόνο να το σκεφτώ... Σε παρακαλώ)
Μουρμουρίζω ενώ σκύβω και ακουμπάω το μέτωπο μου στο δικό του σφαλίζοντας σφιχτά τα βλέφαρά μου... Δεν ξέρω τι πρέπει να πω... Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον μας και ίσως αυτό είναι που με φοβίζει πιο πολύ... Η αποτυχία
(θέλω να σου δώσω το περιθώριο Bella... Αλλά δεν μπορώ... Δεν μπορώ γαμώτο)
Λέει με σιγανή φωνή και ξαφνικά σηκώνεται και φεύγει από το δωμάτιο... Έτσι ξαφνικά... Τι έγινε τώρα;... Μένω σαν τον χάνο να κοιτάζω την κλειστή πλέον πόρτα και σκέφτομαι... Τι τον πείραξε τόσο πολύ... Καλά είμασταν πριν... Και του το πα... Ήταν ανάγκη να το συζητήσουμε τώρα αυτό;... Γιατί δεν με ακούει ποτέ;... Γαμώτο είμαι τόσο μπερδεμένη.