Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)

Εύρηκα

Την επόμενη ημέρα πηγαίνω νωρίς νωρίς σε μια καφετέρια... Κάθομαι σε ένα γωνιακό τραπεζάκι και την περιμένω να έρθει... Ίσως μου δώσει μερικές απαντήσεις... Φυσικά στον Stephen δεν είπα τίποτα... Γιατί ποιός ξέρει πως θα είχε αντιδράσει... Κοιτάζω νευρικά το ρολόι μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(καλημέρα)
Επιτέλους
(συγγνώμη που άργησα)
Λέει ενώ κάθεται απέναντι μου και την κοιτάζω έντονα μέσα στα μάτια περιμένοντας την να μιλήσει
(λοιπόν... Σκέφτηκες όσα σου είπα εχθές;)
(βασικά εχθές... Μου άφησες πολλά ερωτηματικά Melanie)
Λέω ενώ συνεχίζω να την κοιτάζω μέσα στα μάτια και εκείνη ανασηκώνει με άνεση τους ώμους της
(σε ακούω)
(θέλω να μου εξηγήσεις τι εννοούσες για τον Stephen;... Τι έχει κάνει δηλαδή που δεν ξέρω εγώ;)
Ρωτάω ευθέως και ένα ειρωνικό χαμόγελο στραβώνει τα χείλη της
(πίστεψε με Bella... Δεν έχεις ιδέα ποιός είναι πραγματικά ο Stephen)
(και ξέρεις εσύ;)
Ρωτάω ειρωνικά αλλά δυστυχώς μας διακόπτει η σερβιτόρα... Αφού παραγγέλνει έναν καφέ φεύγει και το βλέμμα της Melanie συναντά ξανά το δικό μου
(γλυκιά μου... Ξέρω σχεδόν τα πάντα για τον Stephen... Οπότε μην με αμφισβητείς)
Λέει και στριφογυρίζω τα μάτια μου... Αυτό θα το δούμε
(πες μου)
(δεν είναι δουλειά μου να σου πω... Ο Stephen είναι αυτός που πρέπει να σου εξηγήσει)
Λέει και τότε καταλαβαίνω
(πόσα;)
Την ρωτάω και αμέσως το βλέμμα της συναντά το δικό μου
(ορίστε;)
(πόσα θέλεις για να εξαφανιστείς από την ζωή μας;)
Λέω ενώ σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου και εκείνη γελάει ειρωνικά
(νομίζεις ότι χρειάζομαι χρήματα;)
(δέκα χιλιάδες είναι καλά;)
Ρωτάω και τα φρύδια της ανασηκώνονται από την έκπληξη... Ξέρω τι θέλει και σίγουρα αυτό είναι χρήματα... Η ίσως κάποια χάρη
(ένα εκατομμύριο)
Τι;... Αυτό είναι εξωφρενικό ποσό
(αποκλείεται)
(ωραία... Τότε ετοιμάσου για τις συνέπειες)
Λέει ενώ κάνει να σηκωθεί και αμέσως απλώνω το χέρι και την σταματάω
(περίμενε)
Μουρμουρίζω και κλείνω σφιχτά τα βλέφαρά... Ας τελειώνουμε και με αυτό
(εντάξει... Θα τα έχεις... Σε μια εβδομάδα το πολύ)
Λέω και ένα σατανικό χαμόγελο απλώνεται στα χείλη της... Γαμώτο αν είχα την ευκαιρία τώρα... Φφ πρέπει να ξεμπερδέψουμε... Προς το παρόν αυτή έφυγε... Τώρα έμεινε εκείνος... Πρέπει να πάω από το εστιατόριο... Ίσως τον βρω εκεί...

Μόλις παρκάρω το αυτοκίνητο βλέπω τον φύλακα να με πλησιάζει
(δεσποινίς Dillon)
(καλησπέρα κύριε Gohen)
(τι κάνετε σήμερα εδώ;)
(εμ ήρθα να δω τον κύριο Scott... Γιατί δεν είναι εδώ;)
(όχι... Σήμερα είναι κλειστό το εστιατόριο... Δεν το ξέρατε;)
Εφόσον δεν δουλεύω πλέον εδώ... Όχι
(όχι εγώ δεν)
Ξαφνικά το βλέμμα μου πιάνει μια κάμερα που βρίσκεται ψηλά σε μια κολώνα... Και τότε μου έρχεται η ιδέα... Οι κάμερες... Αυτές θα κατέγραψαν την στιγμή που ο Peter μου επιτέθηκε... Επίσης οι κάμερες είναι νόμιμες... Ναι
(τι συμβαίνει δεσποινίς Dillon;)
(Gohen χρειάζομαι οπωσδήποτε την βοήθεια σου)
(βεβαίως... Αν μπορώ)
Ω μα και βέβαια μπορείς... Δεν το πιστεύω... Αυτό σίγουρα θα αθωώσει τον Stephen...