The Miracle's Faith (COMPLETED)

16. Yearning For Us

MIRACLE'S POV

Hindi naman ako nahirapan mag-manage ng oras sa pagiging isang president ng STEM Department. Actually, na-eenjoy ko talaga siya imbes na ma-stress hahaha.

Buti nalang, cooperative ang mga kasama ko sa student council kasi naayos na nila 'yong about sa raffle. Sila na nga din daw ang bahala na mag-announce sa mga students ng mga list of winners and siyempre, pati na din 'yong concert na magaganap.

May sapat na din kaming funds for the event. Bale ang po-problemahin nalang, 'yong magiging guests sa concert kasi hindi pa namin nane-negotiate ang bandang Giga Bytes.

I searched informations na din pala about sa kanila. Isa pala silang indie band na sumisikat ngayon dahil sa mga "brokenhearted songs" na kinakanta nila, which is sobrang patok talaga sa mga kabataan ngayon.

They have five members- Patricia, Dion, Glazer, Xenon and Stan. Nabalitaan ko nga rin na shini-ship ng mga fans nila si Patricia and Dion e kasi mayroon daw chemistry sa kanila. Well, isa na din yata ako sa fan ng Giga Bytes kasi sobra talagang tagos sa puso 'yong mga songs nila.

Anyways, kanina pa ako naghihintay sa waiting shed para sa bus na sasakyan namin ni Jeremiah. Siya kasi 'yong kasama ko na kakausapin 'yong Giga Bytes kung payag ba sila sa pa-concert ng PCU.

"Tara na?"

Napalingon ako sa nagsalita sa likod ko. Nagulat ako ng sobra kasi bakit siya nandito? "Lev?! Anong ginagawa mo dito? Nasa'n si Jeremiah?"

"Nagchat siya sa'kin na hindi siya makakarating e. Ako nalang daw ang sasama sa'yo."

Napakamot nalang ako ng ulo. Kinakabahan akong ewan. Grabe kaya! Ilang buwan kaming walang pansinan tapos biglang ganito? Hindi ko tuloy alam kung pa'no ako kikilos sa harapan niya.

"Okay." Tipid nalang na sagot ko. Ilang inch lang ang layo niya sa'kin, pero hindi ko mapigilan na kabahan. Ngayon lang ulit kasi kami nagkalapit ng ganito simula no'ng nagka-girlfriend siya.

"Buti pinayagan ka ni Blaire na sumama sa'kin?" tanong ko. Aba, mahirap na baka biglang sumugod ang babaeng 'yon!

"Ah, oo n-nga e."

Wews? Bakit naman siya nauutal? And ang weird ha, bakit parang hindi yata siya nagsusungit ngayon?

Dumating na 'yong bus na sasakyan namin. Maraming nag-uunahan na mga tao kaya hindi tuloy ako makasingit. Samantalang si Lev naman, nakaakyat na sa loob ng bus.

Fak, mukhang iiwan pa ako ng lalaking 'to!

Sobrang ipit na ako gawa ng ang liit ko tapos hindi pa ako makasingit. Nagulat naman ako nang biglang hilahin ni Lev ang kamay ko ng mahigpit, dahilan para makapasok ako sa loob ng bus.

Ang lapit ko masyado sa kanya. Hanggang dibdib niya nga lang ako. Nakatayo kami sa loob ng bus at sobrang siksikan. Hindi ko alam pero parang nahirapan akong huminga. Bukod pa do'n, ramdam ko din ang pamumula ng mukha ko.

E kasi naman, hawak pa din ni Lev ng mahigpit 'yong kamay ko!

"Lev, okay na. 'Yong kamay mo," nahihiya kong puna sa kanya. Pero imbes na tanggalin niya 'yon, mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko at mas lalo akong nilapit sa kanya.