အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္(အရုဏ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းအလင်းရောင်)(Z/U)

အပိုင္း(၂၁)

အိမ္ေ႐ွ႕တြင္ရပ္ထားသည့္ Honda Fitအနက္ေရာင္ေလးကို ေျမးအဘြားႏွစ္ေယာက္ ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္မိၾကသည္။

ကားပိုင္႐ွင္ကို ခန္႔မွန္းစရာမလိုေအာင္ သိေနသည့္အတြက္ ျခံဝင္းထဲသို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ေျခလွမ္းဝင္ခိုက္...

"အဲ့ေကာင္က HIVေရာဂါသည္ေလ
ေမြးကတည္းက မသန္႔တဲ့ေသြးေတြ ပါလာတာ...ထြီ...."

တားျမစ္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘဲ ထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံကိုၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ နႏၵေသြး၏ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုး ေတာင့္တင္းသြားပါသည္။ ႏႈတ္မွထြက္အံ့ဆဲဆဲ အမည္နာမတစ္ခုဟာလည္း လည္ေခ်ာင္းဝတြင္ တစ္ဆို႔၍....။

ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ထိတ္လန္႔သြားခဲ့သည္မွာ... လူသိမခံခ်င္ေသာ အမွန္တရားတစ္ခုဆိုတာထက္ ပိုေနမလား....။

ကြၽန္ေတာ့ကို ဦးတည္လာတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုမွာ အံ့ျသျခင္းေတြအျပည့္နဲ႔....။ ဒီမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုလိုက္ရတဲ့ တစ္ခဏ ကြၽန္ေတာ့ ဘယ္ဘက္ရင္အံုရပ္ဝန္းထဲတြင္ မုန္တိုင္းငယ္တစ္ခု ျဖတ္တိုက္သြားပါသည္။

တစ္ခဏသာဆံုလိုက္ရေသာ မ်က္ဝန္းက်ဥ္းေတြထဲက အရိပ္အေငြ႔ကို မဖတ္တတ္ဘူးဆိုတာထက္ မဖတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးလို္႔ ေျပာရင္ ပိုမွန္မည္ထင္သည္။

တျခားသူေတြျဖစ္သြားသလိုပဲ..သူလည္းကြၽန္ေတာ့ကို. ရြံမုန္းသြားေလမလားဆိုတဲ့ စိတၱဇႀကီးတစ္ခု ကြၽန္ေတာ့ဦးေႏွာက္ထဲ ႀကီးစိုးလို႔လာပါသည္။

ေနေဝေသာ္သည္ သူ႔ေ႐ွ႕တည့္တည့္တြင္ ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္မ်က္ႏွာႏွင့္ ပိတ္ရပ္ေနခဲ့ေသာ နႏၵေသြးကို မတြန္းဖယ္ဘဲ ေဘးဘက္သာယို႔ၿပီး ထြက္သြားရန္ ဟန္ျပင္သည္။

ဘြားညြန္႔ဆီမွ "ေနေလး......"ဆိုသည့္ ေခၚသံကိုပင္ မၾကားဟန္ျပဳ၍ ေ႐ွ႕ဆက္ ေလ်ွာက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း နႏၵေသြးထံမွ ေလတိုးသံသာသာ မပီမသအမည္နာမတစ္ခုကို ၾကားရခ်ိန္မွာေတာ့ ေနေဝေသာ္၏ေျခလွမ္းေတြ မသိမသာရပ္တန္႔ခဲ့ပါသည္။

ေနေဝေသာ့္ေက်ာျပင္ကို ေငးေမာေနေသာ နႏၵေသြးထံ၌ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ေငြ႔ေငြ႔ေလးသာ မထင္မ႐ွား ႐ွိေနသည္။