အပိုင္း(၄၁)

4.7K 444 41
                                    

(Zawgyi)

အဲယားကြန္းေလတိုးသံကုိ ထင္ထင္႐ွား႐ွားၾကားေနရသည္အထိ ပတ္ဝန္းက်င္က တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ အိပ္ယာထက္တြင္ ေခါင္းမခ်မီ နာရီၾကည့္ခဲ့စဥ္က ဆယ့္ႏွစ္နာရီတိတိျဖစ္သည္..။ မ်က္ခမ္းစပ္ႏွစ္ခုၾကားမွ တိုးဝင္လာေနေသာ အလင္းေရာင္ကို မေက်နပ္စြာ ဖြင့္ၾကည့္မိခ်ိန္၌ သက္ျပင္းအခ်ိဳ႕ပါ အျပင္ဘက္သို႔ ပြင့္ထြက္သြားခဲ့သည္။

ေနေဝေသာ္တစ္ေယာက္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္မွာ မီးအလင္းေရာင္ေၾကာင့္မဟုတ္သလို အဲယားကြန္းေလတိုးသံ ေၾကာင့္လည္းမဟုတ္ေပ...။အိပ္မေပ်ာ္ရျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းျပခ်က္မွာ နႏၵေသြးေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။

ေဘးဘက္သို႔ေခါင္းငဲ့ ၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ နႏၵေသြးကိုျမင္ရသည္။ လႈပ္႐ွားျခင္းမ႐ွိဘဲ ၿငိမ္သက္ျမဲျငိမ္သက္ေနသူကို ခဏတာေငးၾကည့္ေနၿပီးမွ အနားတိုးသြားကာ ေနာက္ေက်ာမွသိုင္းဖက္ရင္း ဆံပင္႐ွည္ေတြၾကားထဲသို႔ ေခါင္းတိုးေဝွ့လိုက္သည္။ 

နႏၵေသြးသည္ ေနေဝေသာ္၏လက္ကို ျပန္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ္လည္း ပံုမွန္အတိုင္း ေက်ာေပး၍သာေနျမဲပင္....။

"အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား...."

"ေအး..."

ေနေဝေသာ္ျပန္ေျဖပံုက တိုတိုတုတ္တုတ္ပင္ျဖစ္သည္။နႏၵေသြး၏ ပခံုးထက္သို႔ ႏွာေခါင္းနစ္ဝင္ေအာင္ နမ္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဒုတိယစကားတစ္ခြန္းကို ေနေဝေသာ္ ထပ္ၾကားလိုက္ရသည္။

"ငါ့ေၾကာင့္လား...."

"မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာရမလား..."

ေနေဝေသာ္သည္ နႏၵေသြးထံမွ မည္သည့္စကားသံမွ မၾကားရေတာ့သည့္အတြက္ ပခံုးစြန္းကို ခပ္ဖြဖြနမ္းေနျခင္းမွ ရပ္လိုက္ၿပီး သူ၏ရင္ခြင္ထဲတြင္ ေနရာလြတ္မက်န္ေတာ့သည္အထိ နႏၵေသြးကို တင္းတင္းျကပ္ျကပ္ ဖက္ထားလိုက္သည္။

"ပါးပါးတို႔နဲ႔လည္း အဆင္ေျပေနၿပီပဲ..ကူးေလးရယ္.
တျခားေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔ေလ....."

"မေတြးလို႔မွ မရတာ...."
ငါ့ေရာဂါအေၾကာင္းကို မင္းမိဘေတြသိသြားရင္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာဆက္ျဖစ္မွာလဲ..sun

အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္(အရုဏ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းအလင်းရောင်)(Z/U)Where stories live. Discover now