အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္(အရုဏ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းအလင်းရောင်)(Z/U)

အပိုင္း(၂၉)

(Zawgyi)

ႏူးညံ့႐ွည္သြယ္ေသာ ျဖဴလြလြလက္ႏွစ္ဖက္၏ အေႏြးဓာတ္သည္ ကြၽန္ေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးသို႔ လႊမ္းျခံဳလာသည္။ လက္႐ွိျဖစ္ေပၚေနေသာ ခံစားခ်က္က ဘယ္လိုဘယ္ပံုဆိုသည္ကို ေျပာရန္ပင္႐ႈပ္ေထြးေနေသာ စိတ္အေျခအေနႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္သည္ sunကိုသာ အားတံု႔အားနာျပံဳး၍ ေငးၾကည့္ေနရသည္။

ကြၽန္ေတာ့ဘဝမွာ ဘြားဘြားဆီက ၅၂၈ေမတၱာကိုသာ ရ႐ွိနိုင္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆခဲ့ေသာ္လည္း sunကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကို ၁၅၀၀ေမတၱာကိုပါ ခံစားရ႐ွိေစခဲ့ရံုအျပင္ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္မွန္သမ်ွကို ျဖည့္ဆည္းေပးသူလည္း ျဖစ္ေနျပန္သည္။

ကြၽန္ေတာ္ကေရာ....သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ခ်ဴစားေနတဲ့ပံုစံ ျဖစ္ေနလား....။

ဒီလိုအေတြးမ်ိဳး ဝင္လာေသာအခါ လူကအလိုလိုမြန္းၾကပ္ရသည္။ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ အဝတ္အစား၊ ဖုန္းကအစ... အိမ္စရိတ္အဆံုး အကုန္လံုးသည္ sunဆီကရေသာ ပစၥည္းေတြျဖစ္ေနသည္။ အခုလည္း ဘြားဘြားကိုပါ ေဆးရံုတင္ေပးဦးမတဲ့လား....။

ကြၽန္ေတာ္ျငင္းပယ္ခ်င္ေပမယ့္ ဘြားဘြားက်န္းမာေရး အေျခအေနေၾကာင့္ ျငင္းရန္ပင္မစြမ္းသာဘဲ လက္ခံလိုက္ရသည့္ အေျခအေန....။ မ်ားေနၿပီ....။
ကြၽန္ေတာ္အတြက္ဆိုၿပီး သူလုပ္ေပးေနတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ....။

"ကူးေလး.....ဘာေတြဒီေလာက္ စဥ္းစားေနတာလဲ....
ငါေျပာတာေရာၾကားရဲ႕လား...."

ေနေဝေသာ္တစ္ေယာက္ ပခံုးကိုလႈပ္ခါေမးလိုက္ေသာ အခါက်မွ နႏၵေသြး၏အေတြးစတို႔ ရပ္တန္႔ရသည္။ ေနေဝေသာ္သည္ နႏၵေသြး၏ေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနဆဲ အေနအထားႏွင့္ နႏၵေသြး၏ မ်က္ႏွာအမူအရာအေသးစိတ္ကို မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မလႊဲဘဲ အကဲခတ္ေနသည္။

နႏၵေသြးသည္ ေနေဝေသာ္၏ပံုစံကို ေသခ်ာသတိျပဳမိလာေသာအခ်ိန္တြင္ ေနေဝေသာ္အား ခ်က္ခ်င္းပင္ ဆြဲထူၿပီး ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ေစၿပီးမွ ေနေဝေသာ္၏ေမးခြန္းကို အေမးႏွင့္ျပန္တံု႔ျပန္လိုက္သည္။

"ဘာေျပာလိုက္တာလဲ.....ငါမၾကားလိုက္လို႔...."

ေနေဝေသာ္သည္ နႏၵေသြးႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ထိုင္ေနၿပီး ေဘးတေစာင္းျမင္ေနရေသာ မ်က္ႏွာကို ေမးေစ့မွကိုင္၍ သူ႔ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္သည္။