(Zawgyi)
"ကူးေလး...ဘြားဘြားနဲ႔ေနခဲ့ဦးေနာ္....
ငါဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ စကားသြားေျပာလိုက္ဦးမယ္...."
ေနေဝေသာ္တစ္ေယာက္ ဒီစကားတစ္ခြန္းေျပာၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ျပန္ေပၚမလာေတာ့ နႏၵေသြးသည္ ဘြားၫြန္႔ႏွင့္ စကားေျပာေနရင္းမွ ေခါင္းတေမ်ွာ္ေမ်ွာ္....။
ဘြားၫြန္႔အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္ေရာက္မွ ေနေဝေသာ္ကို႐ွာရန္ အခန္းျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။ အျပင္ဘက္က ခံုတန္းေပၚတြင္ ေနေဝေသာ္တစ္ေယာက္ ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ သူ႔အနားအေျပးသြားလိုက္သည္။ နႏၵေသြးျမင္ေနရေသာ ေနေဝေသာ္၏ပံုစံသည္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးက ပ်င္းတိပ်င္းရြဲ႔အေနအထားႏွင့္ ခံုေပၚေက်ာမွီထိုင္ေနသည္။
နႏၵေသြးတစ္ေယာက္ ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေသာအခါက်မွ အရင္လိုတက္တက္ႂကြႂကြပံုစံ ျပန္ျမင္ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း နႏၵေသြးသည္ ေနေဝေသာ္၏ဟန္ပန္ကို ဟန္ေဆာင္ေန သလိုသာ ထင္ေနခဲ့သည္။ နႏၵေသြး၏ မ်က္ႏွာအရိပ္အကဲကို ေနေဝေသာ္က အကဲခတ္တတ္သလို နႏၵေသြးသည္လည္း ထိုနည္းတူစြာပင္ ေနေဝေသာ္၏မ်က္ႏွာအမူအရာကို နားလည္ေနၿပီျဖစ္သည္။
"မင္းဘာလို႔အထဲမဝင္လာဘဲ ဒီမွာထိုင္ေနတာလဲ...."
သိလိုစိတ္ျဖင့္ေမးၾကည့္ေသာအခါ ခပ္ဖြဖြျပံဳးျပလာသည္။
"မင္းတို႔ေျမးအဘြားေတြ စကားေအးေဆးေျပာလို႔ရေအာင္ပါ...ငါ႐ွိေနေတာ့ မလြတ္လပ္ဘူးေလ...."
အခုမွအပိုေတြ.....အရင္ကဆို သြားပါေတာ့ ႏွင္ထုတ္တာေတာင္ တြယ္ကပ္ေနၿပီးေတာ့....။
နႏၵေသြးသည္ စိတ္ထဲမွသာ ေရရြတ္မိၿပီး ေနေဝေသာ္ကို တျခားအေၾကာင္းအရာတစ္ခု ထပ္ေမးလိုက္သည္။
"ဆရာဝန္ကဘာေျပာလဲ....ဘြားဘြားေဆးရံုမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာတဲ့လဲ...ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖကေရာ သိရၿပီလား...တျခားဘာေရာဂါႀကီးႀကီးမားမားမွ မ႐ွိဘူးမလား...."
"တစ္ခုခ်င္းေမးပါကြာ...ငါဘယ္ကစေျဖရမွန္းေတာင္ မသိဘူး....."
ေနေဝေသာ္၏စကားထဲတြင္ ရယ္သံပါေရာယွက္ေနေသာ္လည္း နႏၵေသြးကေတာ့ ထိုရယ္သံကို အသက္မပါဟု ယူဆမိသည္။ တကယ္လည္း ေနေဝေသာ္သည္ နႏၵေသြး၏မ်က္ႏွာကို ၾကာၾကာမၾကည့္ဘဲ တျခားေနရာသို႔လႊဲလႊဲသြားပံုမွာ တစ္ခုခုကိုဟန္ေဆာင္ရန္ အရွိန္ယူေနရသလို....။
YOU ARE READING
အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္(အရုဏ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းအလင်းရောင်)(Z/U)
Romance(Zawgyi) အေမွာင္ဖံုးေနၿပီလို႔ ထင္ခဲ့တဲ့..... ကြၽန္ေတာ့ဘဝေနရာလြတ္ေလးထဲ အလင္းေရာင္ေလးတစ္ပ် တျဖည္းျဖည္း ဝင္ေရာက္လာေသာအခါ.... (Unicode) အမှောင်ဖုံးနေပြီလို့ ထင်ခဲ့တဲ့..... ကျွန်တော့ဘဝနေရာလွတ်လေးထဲ အလင်းရောင်လေးတစ်ပျ တဖြည်းဖြည်း ဝင်ရောက်လာသောအခါ.... Own...
