(Zawgyi)
မနက္စာဝိုင္းတြင္ ခါတိုင္းထက္ပိုၿပီး ျငိမ္သက္ေနေသာ ကူးေလးကို ေမေမေရာ...ပါးပါးပါ... ဝိုင္းအကဲခတ္ေနၾကသည္။
ပါးပါးက ဖာသိဖာသာေနေနေသာ္လည္း ေမေမကေတာ့ အရာမယြင္းေသးတဲ့ ႏို႔ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနပံုရသည္....။
"သိပ္လည္းမစားပါလား...
အန္တီ့လက္ရာကို ခံတြင္းမေတြ႔ဘူးလား....နႏၵေလး...."
ခံတြင္းမေတြ႔တာထက္ စိတ္ကျဖစ္ေနတာ ေမေမရလို႔ အသံတိတ္ေျပာမိသည့္တစ္ခဏ၌ ကူးေလးကေတာ့ ေမေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ျပန္ေျဖၿပီး စားမဝင္တာႀကီးကို ဟန္ေဆာင္စားျပေနသည္...။
ဓားထိထားေသာလက္ကို စားပြဲခံုေအာက္တြင္ ဖြက္ထားျမဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပါးပါးနဲ႔ေမေမအလစ္၌ မသိမသာခ်ဥ္းကပ္၍ ဆုပ္ကိုင္ေသာ္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ႐ုန္းထြက္သြားသည္။
ကူးေလးရာ ဒီေလာက္ျဖစ္ေနစရာလည္း မလိုပါဘူး.....။
ဒီစကားကို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္၊ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ ေျပာခဲ့မိမွန္း ကြၽန္ေတာ္မသိေတာ့ဘူး....။ၾကာေတာ့ ခပ္ခြာခြာေနေစခ်င္ေနတဲ့ သူ႔ဆႏၵအတိုင္းသာ လိုက္လုပ္ေပးခ်င္မိတယ္...။
အဲ့လိုေနေပးရင္ တကယ္စိတ္ခ်မ္းသာမွာလား...၊ဘယ္အခ်ိန္ထိ မတို႔မထိဘဲ ထိုင္ၾကည့္ေနရမလဲလို႔ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ေမးျပန္ရင္လည္း ငါ့ေရာဂါေပ်ာက္တဲ့ထိလို႔ ျပန္ေျဖခ်င္ေျဖေနဦးမွာ.....။
"ဟင္းရည္ထပ္ထည့္ဦးမလား...
.အန္တီထည့္ေပးမယ္ေလ..."
ေစတနာအျပည့္နဲ႔ေဒၚနုေဝက နႏၵေသြးျပန္အေျဖေတာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ဟင္းရည္ထည့္ေပးရန္ လက္လွမ္းျပန္သည္။
"မထည့္ေပးနဲ႔ေမေမ....သူ႔ပန္းကန္ထဲကဟာေတာင္ မနည္းကုန္ေအာင္ စားေနရတာ...."
"ဟုတ္လို႔လား..စားႏိုင္တာကို..
အားနာေနတယ္ထင္လို႔ ေမေမက...."
"အားနာစရာမွမဟုတ္တာ ႏုေလးရာ... သူ႔ဘာသာထည့္စားပါေစေပါ့...မင္းလုပ္တာနဲ႔ မကုန္တာကို အားနာပါးနာ စားေနရဦးမယ္....."
"ဟုတ္ပါတယ္...အန္တီရ...ကြၽန္ေတာ့ဘာသာလည္း ထည့္စားလို႔ရပါတယ္..အခုက.တကယ္ဗိုက္ျပည့္သြားလို႔ ထပ္မယူေတာ့တာပါ..."
आप पढ़ रहे हैं
အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္(အရုဏ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းအလင်းရောင်)(Z/U)
रोमांस(Zawgyi) အေမွာင္ဖံုးေနၿပီလို႔ ထင္ခဲ့တဲ့..... ကြၽန္ေတာ့ဘဝေနရာလြတ္ေလးထဲ အလင္းေရာင္ေလးတစ္ပ် တျဖည္းျဖည္း ဝင္ေရာက္လာေသာအခါ.... (Unicode) အမှောင်ဖုံးနေပြီလို့ ထင်ခဲ့တဲ့..... ကျွန်တော့ဘဝနေရာလွတ်လေးထဲ အလင်းရောင်လေးတစ်ပျ တဖြည်းဖြည်း ဝင်ရောက်လာသောအခါ.... Own...
