Κεφάλαιο 10: Γιορτή του καρναβαλιού.

383 45 74
                                    

Θεέ μου... τι έκανα! Δεν το πιστεύω.

Όλη την ημέρα και την επόμενη σκεφτόταν το περιστατικό με τον Johnny. Ήταν ακόμα σοκαρισμένη! Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτό το αγόρι ήταν γιος της Catherine Taylor. Είχε δει αρκετές φορές στην τηλεόραση ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε, και την θεωρούσε ταλέντο στην τέχνη της. Όχι μόνο η ίδια, αλλά και ολόκληρη η Καλιφόρνια στην οποία ζούσε.

Έψαξε στο διαδίκτυο πληροφορίες σχετικά με την ηθοποιό. Διάβασε προσεκτικά όλες τις ιστοσελίδες και διαπίστωσε ότι αυτή η γυναίκα δεν είχε παντρευτεί ποτέ της. Είχε κάνει πολλές σχέσεις στο παρελθόν, αλλά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο δεν ήταν με κανέναν.

Δηλαδή... η μαμά του δεν είναι η σύζυγος του μπαμπά του, αλλά η κυρία Walker. Άρα... αυτοί οι δύο ήταν μαζί κάποτε... Εκτός αν έχουν κρυφή σχέση. Τελικά όμως, ένα χρόνο ακόμα δεν έχω μάθει... ποιος είναι αυτός ο πλούσιος πατέρας του για τον οποίο μιλάνε όλοι συνέχεια;

***

Γιατί το κράτησα; Γιατί; Αφού το ήξερα από την αρχή που το έλαβα ότι ήταν από αυτή! Έπρεπε να το πετάξω κατευθείαν στα σκουπίδια! Ακόμα δεν έχω δει τι περιέχει μέσα το κουτί και ούτε πρόκειται!

Εκείνη τη στιγμή, ο Johnny ήταν κλεισμένος στο δωμάτιό του. Δίπλα του βρισκόταν το δώρο της μητέρας του και οργισμένος όπως ήταν το κλότσησε με δύναμη. Βαριανάσαινε γρήγορα. Χρειαζόταν αέρα. Άνοιξε τις τεράστιες, βαριές μπαλκονόπορτες και βγήκε έξω στο μπαλκόνι. Στερέωσε τους αγκώνες των χεριών του στα κάγκελα και...

-''Γαμώτο...'' σιγομουρμούρισε.

Ο πατέρας μου φταίει για όλα. Όταν ήμουν μικρός την έδιωξε. Θυμάμαι ακριβώς τα λόγια που της είπε, ότι αυτός είναι ένας ευγενής, ένας εκατομμυριούχος και δεν θέλει να μπλέξει περισσότερο με μια ανερχόμενη ηθοποιό. Ο ηλίθιος... ποτέ δεν την αγάπησε. Αλλά κι αυτή... Πριν τρία χρόνια, όταν είχε έρθει στο Λονδίνο για τα εγκαίνια ενός νοσοκομείου, είχα πάει να την δω. Πίστευα ότι θα με καταλάβαινε, όμως... αντί να με κλείσει στην αγκαλιά της... μου έδωσε ένα χρηματικό ποσό για να εξαφανιστώ... Της το πέταξα στα μούτρα και έφυγα τρέχοντας. Όσοι περίμεναν έξω από το δωμάτιό της στο ξενοδοχείο, πίστευαν ότι κι εγώ ήμουν ένας από τους θαυμαστές της. Οι μόνοι όμως που ξέρουμε την αλήθεια είμαστε εμείς οι τρεις και η γυναίκα του πατέρα μου. Αλλά εγώ είμαι μόνος μου... Δεν έχω μητέρα, πατέρα. Δεν έχω οικογένεια.

Marina |Book 2|Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon