Marina |Book 2|

Κεφάλαιο 20: Halloween.

Ο Οκτώβρης είχε μπει για τα καλά. Οι δυνατές βροχές και η αύξηση τις υγρασίας έκαναν την εμφάνισή τους καθημερινά από την αρχή του φθινοπώρου. Παρ'όλο που εκείνο το βράδυ ήταν αρκετά τσουχτερό σε σχέση με τα προηγούμενα, οι τρεις φίλες είχαν πολύ όρεξη. Είχαν όρεξη να μείνουν ξάγρυπνες ως τα ξημερώματα.

-''...και καθώς της έπινε το αίμα...''.

-''Σταμάτα Marina! Είναι πολύ τρομακτικό''! πετάχτηκε η Emily.

-''Μα γι'αυτό δεν κάνουμε αυτό το πιτζάμα πάρτι; Δεν συμφωνήσαμε ότι θα πούμε τρομακτικές ιστορίες''; έκανε η ξανθομαλλούσα, δήθεν, αγνοώντας τις φοβίες της φίλης της.

-''Καταρχάς'' ξεκίνησε η Emily, παραμερώντας την κουβέρτα που είχαν βάλει πάνω από τα κεφάλια τους, όπου έμοιαζε σαν να βρίσκονται κάτω από μια τεράστια σκηνή, και παίρνοντας τον αναμμένο φακό από τα χέρια της Marina, ''αυτό δεν είναι πιτζάμα πάρτι. Ούτε πολλά άτομα είμαστε, ούτε μουσική έχουμε, ούτε χορεύουμε, ούτε τρώμε...''.

-''Πώς να τα κάνουμε όλα αυτά στις 2:00 τα ξημερώματα στο δωμάτιό σου'';

-''Και αυτό που κάνουμε είναι αντίθετο ως προς τους κανονισμούς του σχολείου'' επισήμανε η Courteney, παρακολουθώντας προηγουμένως ήσυχη τα δύο κορίτσια.

-''Καλά... εγώ πιστεύω ότι οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωρίζουν ότι σχεδόν όλα τα παιδιά το κάνουν αυτό, ειδικά το βράδυ, απλά δεν λένε τίποτα... αλλά να μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας''! και οι δύο φίλες της γέλασαν.

Ευαίσθητη όπως ήταν, έκλεισε με εκνευρισμό τον φακό που κρατούσε στα χέρια της, τον πέταξε με δύναμη στο πάτωμα και ξάπλωσε ανάσκελα με τα χέρια σταυρωμένα στο κρεβάτι της. Η Courteney ξαφνιάστηκε με αυτή την αντίδραση της. Είχε μάθει εδώ και δύο χρόνια τον χαρακτήρα της Emily, όμως από τα τέλη της περσυνής χρονιάς, η ευαισθησία της είχε φτάσει σε υπερβολικό βαθμό. Μπορούσε να πειραχτεί με το παραμικρό.

-''Emily... γιατί κάνεις έτσι'';

-''Γιατί ενώ η Marina γνωρίζει ότι με τρομάζουν τα θρίλερ, συνέχισε την αφήγηση! Την δεύτερη φορά που φώναξα σταμάτησε'' απάντησε, κοιτώντας θυμωμένη το ταβάνι.

-''Αλήθεια μας λες; Σε πείραξε τόσο πολύ; Εγώ μια πλάκα ήθελα να κάνω'' απολογήθηκε η Marina, ανεβαίνοντας πάνω στο στρώμα της φίλης της. ''Σου ζητώ συγνώμη Emily. Δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω''.

-''Εντάξει, αλλά αυτό που με νευρίασε περισσότερο είναι που συνέχισες να μας λες αυτή την τρομακτική ιστορία, ενώ ήξερες ότι δεν θα μου αρέσει''.