We all want to receive an anonymous letter that contains a warm message that could make us feel safe and loved. However, in Daisy's case, she doesn't like what she's receiving. She feels bothered and annoyed, but what if the letters that she once fo...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Byernes na at mag-isa akong naglalakad ngayon papuntang gymnasium. May program kasing gaganapin doon. Iwe-welcome kasi namin ang mga bisitang galing sa ibang school.
Pinaghandaan ito ng husto ng Aelin University. Kasi grabi ang naging preperasyon nila nitong mga nakalipas na araw. Tahimik lang akong naglalakad patungo doon. Wala na kasi akong kasabay na kaklase kasi noong nakarating na ako sa room namin wala ng tao doon. Kaya minabuti ko nalang magtungo sa gymnasium ng mag-isa.
Malapit na ako sa entrance ng gymnasium ng bigla nalang may umakbay sakin. Natigil ako sa paghakbang at tinignan ko ang umakbay sakin. Nanglaki ang mata ko nang makita ko kung gaano ka lapit ang mukha ni Asher sakin.
"Hi!" Malawak itong nakangiti sakin.
Napatitig ako sa kanya. Di nga kataka-taka kung bakit maraming nagkakagusto sa kanya. Ang pogi niya kasi at napaka ideal ng height niya. Kung baga full package na. Lito itong napatitig sakin.
"May dumi ba ako sa mukha?"
"H-hello. A-ano wala naman." Awkward akong napa-ubo at napaiwas ng tingin.
Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko sa nangyaring iyon. Narinig ko din siyang tumawa ng mahina. Kaya mas namula ako kasi nahiya ako sa pagkatulala ko sa mukha niya.
"Sabay na tayo." Pag-aya nito sakin. Tumango naman ako bilang sagot sa pag-aya niya.
Sinalubong agad kami ng ingay ng mga tao na nandoon sa gymnasium. Naka set na ang stage at ang hinihintay nalang ang bisita. Nagtungo kami sa pwesto kung nasaan ang mga kaklase ko. Pero habang papunta kami doon pinagtitinginan na kami ng mga nadadaanan namin. Nakakailang kasi parang binabantayan nila ang bawat galaw namin.
Kaya yumuko nalang ako habang naglalakad. Naramdaman kung may pumisil sa balikat ko. At doon ko lang napagtanto kung bakit pinagtitinginan kami ng mga tao kasi naka-akbay parin si Asher sakin. Dahan-dahan ko itong tinanggal sa balikat ko at ngitian ko siya ng alinlangan.
"Baka may gumawa na naman ng issue" Bulong ko sa kanya.
Pero sa halip na pakinggan ako. Inakbayan ako nito ulit at mas inilapit sa kanya. Nanglaki ang mata ko kaya naman tumawa naman ito sa naging reaksyon ko.
"I don't care." Natatawa nitong saad at pinatong niya din ang palad niya sa ulohan ko kaya nagmukha tuloy akong stand niya.
Napairap nalang ako sa ginawa niya. Pagkarating namin sa bleachers nakita ko na magkatabi lang pala ng assign seat ang section namin. Pinauna ako nitong umakyat sa taas. Ramdam ko din ang mga tingin na binibigay ng mga kaklase namin sa amin. Umupo agad ito sa tabi ko ng makaupo na ako.
"Gagers magkasabay sila dalawa." "Sana all inakbayan ni Asher."
Rinig kung bulong ng dalawa namin kaklaseng babae.
"Pst." Pagtawag pansin ni Asher sakin. Kaya nilingon ko ito.
"Ano?"
"May lakad ka after class?" Tanong nito sakin
"Wala. Bakit?" Sagot ko sa kanya.
"May pupuntahan sana tayo."
Pwede naman siguro akong sumama sa kanya mamaya. Wala din naman sila Mama sa bahay kasi pumunta sila sa bahay nila Lola. At sa linggo pa sila uuwi. Kaya sasama muna ako sa kanya para hindi ako mabagot sa bahay.
Simula kasi noong nasagot ko sila. Hindi na ako sumasabay sa kanila kumain. At kung nasa malapit sila lumalayo agad ako kasi ayaw ko ng gulo. Pansin ko din na nag-iba na ang pakikitungo nila sakin. Katulad nalang ni Mama.
Dati kasi kung tumingin siya sakin parang malaki ang galit niya sakin kasi nakakunot palagi ang noo. Pero ngayon kalmado na ito at naging maamo ang mukha. Pati narin si Papa, kasi kapag dadating ako galing sa school titignan agad ako nito. Tas alinlangan akong tatanongin kung kumain na ba ako. At bilang pag galang sasagutin ko naman ng maayos.
"Sige. Saan ba?" Nakangiti kung tugon.
Napangiti din siya sa naging sagot ko.
"Secret. Basta pupunta tayo sa lugar na masaya."
"Siguraduhin mo yan ha. Baka niloloko mo ako." Pagbabanta ko sa kanya.
"Haha. Mukha ba akong mangloloko."
"Di ka mukhang mangloloko. Ang surname mo lang tunog mangloloko." Bagot na sagot ko sa kanya.
"Grabi ka sakin ha." Umakto siyang nasaktan sa sinabi ko. Kaya naman napatawa ako ng mahina at tinoon na sa harapan ang pansin.
Ilang sandali lang ay nagsimula na ang program at natahimik na din ang mga studyante.
Sana mag enjoy ako mamaya sa lakad namin ni Asher.
