We all want to receive an anonymous letter that contains a warm message that could make us feel safe and loved. However, in Daisy's case, she doesn't like what she's receiving. She feels bothered and annoyed, but what if the letters that she once fo...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
priv_aschere as soon as she saw me she immediately hugged me. she was crying. nagtaka ako kung bakit siya umiiyak. i asked her kung bakit pero pinasalamatan niya lang ako.
paulit-ulit niya akong pinapasalamatan. yumakap siya sakin ng mahigpit. wala na akong pake kung nabasa na ang damit ko. hinayaan ko lang siyang umiyak at yakapin ako. ilang sandali lang ay tumahan na siya. bumitaw siya at pinunasan niya ang mukha niya.
"may nangyari ba?" tanong ko sakanya. umupo siya kaya umupo din ako.
"nag-usap na kami. pinag-usapan namin yung nangyari. they asked me kung ano talaga ang nangyari bago ang aksidente."
"i told them everything."
tahimik lang akong nakikinig sa kanya. her hands were shaking kaya hinawakan ko ito at pinisil.
"sinabi ko sa kanila na bago nangyari ang aksidente nag-away kami. doon ko din nalaman na hindi pinakilala ni kuya bilang girlfriend si zeira kila mama. pinakilala niya si Zeira sa kanila pero bilang kaibigan lang. they thought ako talaga ang may kasalanan. kasi iba ang sinabi ni zeira sa kanila noong tinawagan sila nito."
natahimik kami ng ilang sandali.
"asher----"
i hummed. "humingi-----"
"humingi sila ng tawad sakin. they asked for my forgiveness. they feel sorry to me kasi di ko daw deserved tratohin ng ganon. then---" her voice cracked and she sighed.
"my parents cried."
"did you forgive them?" tanong ko.
"kahit na hindi sila humingi ng tawad sakin. i would still forgive them. I'm the kind of person na hindi nagtatanim ng galit sa iba."
"sobrang saya nila kanina noong marinig nila ang naging sagot ko. they were very happy. yinakap ako ni mama. sa pagyakap niya parang naging malaya ako sa lahat. ramdam ko ang init ng pagtanggap niya sakin." she wiped her tears and looked at the sky.
"i feel safe and loved."
"masaya ako na nagkaayos na kayo and---"
"I'm proud of you."
she looked at me then she smiled brightly. sa pag ngiti niya ay tila nagliparan ang mga paru-paru sa aking tiyan na siyang dahilan ng nagkakarerang pusong di na matigil sa pagtibok.
mas lalo akong nahulog ng dahil lang sa mga ngiti niyang kay ganda at kay puro.
