Şarkı : Arash ve Helena - One Day
"Derin iyi misin?" Şimay'ın endişeli sesinden sonra gelen koşturmacasından sonra kalkıp bölmeden çıktım. Aynada yüzüme bakarken siyah maskara ip gibi yanaklarıma akmıştı.
"Kendimi iyi hissetmiyorum," dedim çatallaşmış sesimle. Başını sallayıp koluma girdiğinde lavaboya yürüyüp yüzümü iyice temizledim.
"Serhat abiye ben söylerim. Sen eve git de dinlen." Başımı sallayarak kolumu ondan kurtarırken acı beynime çöreklenmiş, ağrı hücrelerime saplanmıştı.
Baş ağrısı migrenimden dolayı nüksedip beni deli ederken gözlerimi kapatıp açtım. Her ağladığımda ortaya çıkan migrenim, sinirlerimi daha çok yorarken dudaklarımı ıslatıp tuvaletten çıktım.
Çantamı aldıktan sonra koluma takıp dışarıda soluğu alırken esen ani rüzgârla saçlarım yüzüme çarpıp beni şaşkın ördek yavrusu gibi darmadağın bıraktı.
Eve vardığımda sandaletleri bir kenara fırlatıp çantamı da attıktan sonra odama geçtim. Üzerimdeki bütün kıyafet parçalarını çıkardıktan sonra çamaşırlarımla banyoya geçip suyu açtım.
Suyu ılık hâle getirdikten sonra üzerimde kalan son parçaları da yere atıp altına girdiğim sıvının bedenimden süzülmesine izin verdim.
On dakikalık duşun ardından beş dakikada beyaz çamaşırlarımı giyip saçlarıma yine beyaz olan havluyu sarıp çıktım. Yerdeki kıyafetlerimi katlayıp dolaba yerleştirdikten sonra masama geçip sandalyemdeki yerimi aldım.
Sakarlık insanlık hâli.
Benimkisi dünya zanlısı.
Borçlu olduğum adamı görsem de,
Nasıl ödeyeceğim kimbilir?
Canım yanıyor, dertliyim.
Saçlarım ağarmasa da,
Günden güne ölüyorum.
Söylediğim her bir yalanın,
Bedelini hayatımla ödüyorum.
Kalemi bırakıp kalktığımda öğlendi. Derin düşünceler beynime paydos ederken yutkunup boğazıma oturan timsahla volta atmaya başladım. Biraz daha yakınsam beni boğuverecekti sanki.
Annemin beni sevmemesinin sebebini biliyor olmak, omuzlarımda koca bir yüktü. Duvardaki takvime durup baktığımda on dört haziran olduğunu görüp dudağımı ısırdım. Gözlerim dolarken migrenim beni köşeye sıkıştırıp bağırttı.
Bir sonraki gün haziranın on beşi olmakla beraber, benden nefret eden ancak dünyaya getirerek cezalandıran annemin ölüm yıldönümüydü.
Çığlık çığlığa bağırıp gözlerimi yumarken kirpiklerimi iyice sıktım. Yumruk yaptığım ellerim saçlarımdaki yerini alıp da tırnaklarını etime geçirirken daha çok feryat ettim.
"Katilsin. Benim katilim sensin," demişti. Daha üç yaşındaydım. Her gece yatağıma gelir, yanıma uzanarak kulağıma nefretle bu sözleri fısıldardı. Bendeki tüm o yaraları öyle büyüktü ki, ne kadar bağırıp çığlıklara kapılsam da, ne kadar feryatlarıma kulak tırmalasam da geçmiyordu.
Geçmeyecekti.
Yaşadığım müddetçe, aldığım her nefeste yüzüme bir katil olduğumu haykıracak, suratıma çarpmaya devam edecekti.
YOU ARE READING
Ruhu Yaralı Kız (Tamamlandı.)
Teen Fiction"Geçmişinle yüzleşemezsen geleceği harcarsın." Onun hikâyesi annesinin katili olarak suçlanmasıyla başladı. Gözlerini açar açmaz zanlı ilan edilen bu bebek, büyüdükçe ona uzatılan her ele içindeki kalbi kırık çocuğun karanlık yüzüyle karşılık verdi...
