Zeke's Secret Obsession (GL) [Completed]

Chapter 16

Zeke's

Niyakap ko kaagad nang mahigpit si Kuya habang lumulundag-lundag pa. "Thank you, Kuya! Thank you, thank you, and thank you!"

"Okay na, sige. Yayakap pa, eh." Tinulak naman niya ako ng pabiro. "Basta siguraduhin ninyong kayo ang magkakatuluyan kung hindi, parehas ko kayong ibabaon sa lupa."

"Sigurado akong magkakatuluyan kami." Nginisihan ko si Kuya. "By hook or by crook."

Namula naman si Amber at pasimpleng ngumiti. Umiling siya ng ilang beses, nabigla yata sa sinabi ko. I winked at her. Totoo naman kasi.

"Ang scary, Zeke." sabi ni Kuya. Inirapan niya ako na ikinatawa ko. "Baka isipin ni Amber obsessed ka."

Hindi naman siguro. If it's obsession, will that still be love? But to be honest, I won't really mind if it's her. I can't help it. Ayokong nawawala si Amber sa paningin ko and I always wanted her to be this close to me. Kung pwede nga lang na lagi kaming magkasama pero hindi naman tamang ganoon. I wanted her to feel that she's still free. I don't think that's obsession.

"Nako, iwan mo na 'yan, Amber!" Kuya said, "Baka sa susunod itali ka na niyan!"

"Huwag mo ngang sulsulan!" Natatawang sagot ko. Nakakaasar itong kapatid ko, gusto pa yatang baguhin isip ni Amber. Nangingiti lang naman itong katabi ko. "Sige na, Kuya, may pupuntahan pa kami ni Amber, eh. Bye!"

"Ayoko pa magkapamangkin, ha!" Pahabol ng magaling kong kapatid. Napairap na lang ako. Loko talaga si Kuya, eh. Hinila ko si Amber paalis.

"Your brother is so kind." sabi ni Amber.

Ngumiti lang ako. Mabait naman talaga 'yon, loko lang talaga minsan pero madalas nagsusungit, dinaig pa may period. But when he's in mission mode, seryoso talaga siya. He was always that profession─well maliban na lang kapag involved ako.

Sumakay na kami sa elevator. Kami lang dalawa ang nandito ngayon. Tahimik pero komportable.

"Saan tayo pupunta?" tanong niya.

"Sa rooftop." sagot ko. I arched my eyebrow when she didn't react or anything. "Okay ka lang ba?" Medyo kanina pa kasi siya nakatingin sa'kin. Hindi siya sumagot. Nagtaka na ako. May nagawa ba akong mali? Inilapit ko ang mukha ko sa kanya at hinawakan siya sa balikat. "Amber—"

I was speechless when I felt her lips on mine. But, damn my heart was being loud! Amber kissed me! It lasted for a few seconds. It's a lingering peck but still, a kiss was a kiss. Nakatingin lang ako sa kanya. Hindi ko nga alam kung nakanganga ba ako or ano.

Nag-smile siya sa akin pero halatang nahihiya. Napangiti na lang din ako. First time ni Amber na siya ang nag-initiate ng kiss and I felt like I was floating. Feeling ko na-high ako. Sobrang innocent ng kiss niya—pero masarap pa rin.

Hinawakan ko ang kamay ni Amber at hinalikan siya sa noo. Eksaktong nagbukas naman ang elevator kaya lumabas na kami. We finally reached the roof deck. Ang adik ko pala sa ganito. I remembered bringing her as well sa roof deck ng school before. Inaya ko si Amber na umupo sa tabi ko. Kitang-kita rito ang ang view ng city.

Humarap ako sa kanya. "This place is my comfort zone. Dito ako nagpupunta kapag gusto ko ng alone time, mag-isip, mag-relax." I took a lungful of air. I was starting to get nervous. Calm down, heart. God, this was for real. This will happen. "At dito ko rin gustong aminin ang lahat ng tungkol sa'kin. I'm hoping na...after this, you're still willing to be with me."

"Do I need to be nervous?" tanong niya.

"No." I chuckled. I cleared my throat, heaving a deep breath. "I need you to accept me despite of what I will confess. Ready?" Tumango lang siya at binigyan ako ng assuring smile. That was more than enough para lumakas ang loob ko. "Okay. Please, don't say anything until I say so."