Chapter 6

1.3K 27 0
                                    

Chapter 6

Halos gumanda ang pakiramdam ko nang natapos ang huling klase namin sa hapon, nag-inat ako ng bahagya at agad bumaling kay Claire at Shaney, magkatabi pa rin sila ngayon at wala silang ginawa kung hindi magdaldalan habang nagklaklase kanina.

Pakiramdam ko nga, kilala na agad nila ang isa’t-isa.

Sinimulan ko nang iligpit ang isang notebook at isang gel pen na ginamit ko upang makapaglecture kanina.

“I’m pretty hungry, let’s eat?” Anyaya ni Shaney at tumayo na.

Although she doesn’t sound inviting at all, mukhang ganoon na talaga siya magsalita.

“Nice idea! I’d like pizza, though. Mas nakakarefresh iyon, and some soda!” Claire exclaimed excitedly.

She’s not really eating proper dinner, she would skip meals but she won’t skip snacks like this. And later on, she just always end up trying to break a sweat inside the gym kasi napagtanto niyang nadagdagan ng isang kilo ang kanyang bigat.

“Are you kidding me? I’m on a diet, I need something healthy. Like salad at the nearest Spanish resto will do.” Angal naman ni Shaney, sounding very plain.

“Then let’s do the gym later.” Dagdag naman ni Claire, hindi tinitigilan ang pangungulit kay Shaney.

“I have no time, I have multiple photo shoots later, even my schedule of studying college is killing me.” Paliwanag ni Shaney at bahagyang napairap at nagbuntong hininga.

Her voice isn’t loud, hindi gaya ng kay Claire. I smiled while watching them, it must be very exciting to meet a new friend, though. Lalo na kung kagaya pa ni Shaney na ang kagaya lang ni Claire ang nakakatiis, kung ako siguro ang nasa katayuan ni Claire ngayon ay magiging awkward ang labas naming dalawa.

“Why? Are you broke so you have to attend all of those?” Nakangusong tanong pa ni Claire.

“I’m not, it’s my work.” Paliwanag naman ni Shaney.

“Why do you have to work though, college ka pa lang naman, you should at least enjoy your college life first.” Claire murmured again.

Parang kanina lang ang topic ay kung saan kakain, ngayon, nasa ibang lupalop na naman sila, napakalayo na nila sa pinag-uusapan.

“Let’s just go, please? I also want to eat.” I interrupted them two nang natapos na ako sa pag-aayos ng gamit.

Napatigil naman silang dalawa at sabay napatingin sa akin, ngumuso naman si Claire, “let’s have pizza.”

Nagsalubong naman ang kilay ni Shaney sa kanya, “fine, but I won’t eat anything.” Pagmamatigas niya pa.

Napailing na lamang ako at inunahan na agad ang paglalakad palabas ng classroom, leaving them following me, hindi pa rin natatapos ang pagtatalo.

Should they really have to go on a diet? If in case I see Shaney gain weight, likewise to Claire, they’re still pretty for me. In fact lahat naman, it’s all about how you carry your appearance, ikaw ang magsisilbing batayan, ikaw mismo. Hindi iyang pigura mo, hindi iyang anyo mo.

Nauuna akong maglakad sa kanilang dalawa, napakatagal matapos ng klase. Napagtanto ko ring hindi ko kaklase si Bradley sa ilang mga subjects, and even Reeze, and I’m lucky hindi ko kaklase si Ellie sa kahit na anong subject. Well, except sa pinakaunang subject ko tuwing umaaga, she and her friend, though.

In fact, I don’t feel zestful around her.

Now, I finally believe the thought that the first meeting is not all about introducing and getting introduced, knowing their names, age and their hobbies. But to know the people you’re dealing with.

Not A Fairytale✔Where stories live. Discover now