Chapter 24

803 15 0
                                    

Chapter 24

I know Bradley is the only one who knows where I am staying, and I still cannot share that to Leona. It is too intimate, and kahit alam ko namang mabait siya at mature ay mas pinili ko na lang si Bradley upang ihatid ako sa building nila Mommy.

Tahimik lang kaming dalawa habang nasa loonb ng sasakyan, ni walang nagtangkang magsalita. I don't want to talk too though, gusto ko na lang na ganito kami hanggang sa makarating sa building nila Mommy upang maiwasan ang kahit na anong pwedeng maging sanhi ng pagtatalo. I know my temper isn't well. Plus my shirt is wet, added up.

Tumingin ako sa aking cellphone na hawak ko nang nakita kong umilaw iyon.

Leona: Are you home? I'm sorry kanina.

I knew he would say sorry, thinking about how soft and thoughtful he is, this kind of thing is a part of him.

Mabilis akong nagtipa ng reply para sa kanya.

Ako: It's my fault, I'm sorry too for causing you trouble.

I immediately sent it to him, I saw Bradley glanced at me for a second at 'saka ibinalik ang tingin sa kalsada.

My phone vibrated again, at sabay kaming napatingin ni Bradley doon, nalukot ang noo niya.

Mabilis kong binuksan iyon at agad na bumungad ang reply ni Leona sa akin.

Leona: Are you okay, though?

Nagtipa agad ako ng isasagot.

Ako: Of course, thank you.

I sent it immediately. Napatingin ako kay Bradley nang napansing nakatitig din siya sa akin, sabay kaming nag-iwas ng tingin. Umayos ako ng upo at ibinaling ang ulo sa labas.

"Why were you with that senior?" He asked after a long stretch of silence.

Nagulat man sa biglaan niyang pagsasalita, nanatili ang tingin ko sa labas ng sasakyan upang hindi magpahalata.

"We're eating lunch too." I answered—regreting the last word.

"What's with him touching you?" I can sense him raising an eyebrow. "I thought you hate that?"

"Inalalayan niya lang ako."

"Is he your babysitter?" He fired at me, "He acts as if he is babysitting a little girl."

"Because he cares." Mabilis kong isinagot, hindi na maitago ang iritasyon.

"He cares, huh? Or he is just taking advantage?" Napatingin ako sa kanya at seryoso pa rin itong nagmamaneho.

His lips—pressed together, dahilan upang umigting na naman ang kanyang panga.

Bakit? Siya pa ang may ganang magalit? Hindi ba dapat, ako? Dahil nauna naman siyang gumawa ng pagkakamali? Oh! I should take that back, because wala naman akong ginawang mali.

"Someone broke a glass in front of me, and you still accuse him of taking advantage?" I tried to sound nice.

"Why? Are you that pathetic or dumb enough to actually think that you can't walk past that shit without getting hurt?" He asked mockingly. "You could just walk side by side."

"I am not as brave as you." Mabilis kong depensa, akala niya ba hindi ako nagulat sa nangyari? Para kalmadong iwasan na lamang iyong mga bubog sa harap ko?

"It is not about bravery, Neterini. You just can't let anyone touch you like that." He reminded.

Napigtas na ang pasensya ko a, masyado na siyang maraming sinasabi! Ano bang ginawa ni Leona? Hinawakan ako sa likod? Iyon lang naman, a? Ginawa niya iyon para alalayan ako.

Not A Fairytale✔Where stories live. Discover now