❝ Harry Potter, Hogwarts'da dördüncü yılında bir şeyleri değiştirmek için her şeyi yapardı. Ve buna Draco Malfoy ile konuşmak bile dahildi. ❞
➥ WATTYS 2021 YARI FİNALİSTİ!¡
➥ #1 in romine
➥ #1 in drarry
➥ cast'e 'tom'dan devam', 'tom daha iyi', 'to...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"I'm just a sucker For a cold-hearted lover You make me suffer Don't keep me waiting"
▾
'Pişmanlık bir nesne olsaydı' diye düşündü Harry. 'Pişmanlık somut olsaydı büyük ihtimalle ben olurdum.'
Pişman olma sebebi Snape'in ona ne bok yediğiyle alakalı bağırması değildi, Sirius ve Lucius'un yaptığından haberdar olması da değildi. Bunlar küçük şeylerdi öyle değil mi? Babam duyana kadar bekle tehdidi beşinci sınıftan beri Harry'de işe yaramıyordu.
Draco'ya yaptığı şeye pişman olma sebebi yine Draco'nun yaptığı şeylerdi.
Yani evet, uzun süredir birbirlerinden nefret ediyorlardı ama Draco'nun hiç böylesine canını yaktığını hatırlamıyordu Harry. Bir keresinde gözlüğünü kırmıştı, birçok kez okulda rezil olmasını sağlamıştı ve kalbini kıracak şeyler söylemeyi her zaman başarıyordu ama aynısını Harry de ona yapmıyor muydu zaten? Bu sefer yaptığı ise bambaşkaydı.
Üstelik birlikte ödev yaptıkları kütüphane gecelerini, ona Draco diye seslenmeye başladığı günü ve bu sabahı aklından çıkaramıyordu.
Draco'nun Harry getirdiği sandviçi beğendiğinde yüzünde oluşan gülümsemeyi, kendisini düşünmüş olması, Harry sıradaki metini yazıya geçirirken elinin yorulduğunu fark ettiğinde kalemi elinden alıp kendi yazması... Sanırım göt gibi davranma rollerini değişmişlerdi.
"Sonunda buldum seni!" diye bağırarak odaya daldı Ron. Bu gürültülü ve ani girişi Harry'nin düşüncelerinden sıyrılırken dengesini kaybetmesine ve tünediği pencere kenarından biraz kaymasına sebep olmuştu. Neyse ki cam kapalıydı, gün içerisinde hiç kimse ikinci bir yaralanma istemiyordu.
"Beni odamdan başka nerede aramış olabilirsin ki?" Harry göz devirdi. Arkadaşının göz önünde olanı en son deneme huyundan nefret ediyordu.
Ron omuz silkti. "Birinci sınıfta Draco'nun kafana elma attığı ağaçtan. Sonuçta anısı var, anlatsın ya?" bunu derken o günü hatırlamış gibi bir gülümseme sunmuş, ardından az önce geldiği koridora doğru eğilip bağırmıştı. "Mione! Gel, buldum onu."
Ve birkaç saniye içinde Hermione de yanlarındaydı. Ekip tamamlanmıştı.
Genç kız odaya daldıktan sonra hızla Harry'ye doğru koşmuş ve ona sıkıca sarılmıştı. "Snape seni azarladıktan sonra seni bulamadığımda ne kadar korktuğumu hayal edebiliyor musun aptal?" diye azarladı.
"Özür dilerim, ben sadece biraz düşünmek istemiştim. Yaptıklarım hakkında." Harry kızın sarılışına karşılık vermişti. Hermione her zaman kahve ve kitap gibi kokardı ve bu yüzden Harry aslında ona sarılmayı fazlasıyla severdi.
