Hayat mi zor,zorlastiran bizler miyiz?

3.8K 38 18
                                    

   Onca zaman gecti hayatimda bir degisiklik olmadi. Gucume giden sey basima gelenler degil bir umudumun olmamasi. Herkesin bir derdi var evet benim de oyle peki bu dertlerle nasil basediliyor? Ben bunu neden basaramiyorum?

    Zaman akip giderken dogmaktan nefret ettigim hergune bir yenisi daha ekleniyordu. Bos anlamsiz gereksiz bir omrum bosa harcanan nefeslerim var bu dunyaya fazlaligim. Bunu ben anladim yaradanim anlamiyor.

    Artik kaldiramayacagimi dusundugum bir an da aklima kadim dostum jiletim geldi. Hemen karistirip esyalarimi jiletimi aradim ne yazik ki bulamadim. Evden cikamiyorum sigara alamiyorum jiletim yok tam boktan bir haldeydim. Plan yapip evden cikmaliydim. Hem jilet hem sigara almaliydim cokca sayi da. Kapusonlu bir ceket giydim saclarimi arkadan topladim  apartmandaki kameralara yakalanmamak icin gizlenmeliydim. Asansorle inmeyip merdivenleri kullandim basimi hic kaldirmadan ciktim. Kosarak gidip gelmem 5 dk falan surdu. Ama sonunda istedigimi almistim. Eve girince kosa kosa banyoya gidip soyundum. Genital bolgeme bacaklarima kac kesik attigimi bilmiyorum. Sanirim civi civiyi gercekten sokuyordu. Akan kanlar bir anda iyi gelmeye,kesik acilari keyif vermeye basladi. Banyode ne kadar kaldim bilmem ama ciktigimda epey kesilmis bir genital organim vardi. Ben istemezdim asla tatli canima bisey olsun. Hayat cok garipti parmagim bile kesilse aglayan ben simdi heryerimi kanatmak istiyordum ustelik bundan zevk alarak.

     O iyi halimle oturdum balkonda bir sigara yaktim derin derin cektim icime dumani sanki hersey duzeliyor gibiydi. Sanki ben baskasi gibiydim.Gozum dalmis bakarken oyle sigaramin bittigini farkettim aldim izmariti bacagima bastim. Sanirim finalin boyle olmasini bende beklemiyordum. Cok canim yaniyordu. Ama iyi ki yapmisim dedim kendime. Aynanin karsisina gecip vucudumda kestigim yerlere baktim. Artik rahatlamanin kesin cozumunu bulmustum.Ben artik iyilige guzellige gelecege inanmiyorum. Yasamaktan an be an daha fazla nefret ediyorum. Hicbir sey duzelmeyecek bir dostum bir ailem yok yanimda bu hayatta tek basinayim. Ya guclu duracagim cocuklarim icin ya da pes edecegim.Aklim fikrim basmiyor artik hic biseye. Isyan etmek istemiyorum Allahim sen bana yardim et lutfen.

Evli KadınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin