Evli Kadın

Bir insan ne kadar ileri gidebilir?

          Benden nefret etmenizi gerektirecek çok şey yaptım aynı zamanda acımanızı sağlayacak çok şey de yaşadım. Bir filmde duymuştum; insan hayal kurarken hayat gülermiş...
Korkarım o gülünç durumlara bende çok sefer düştüm düşmeyede devam ederim mutlaka. Bir insan düşünün;içine düştüğü çukurdan kurtulma hayaliyle tüm gücüyle çabalıyor,her şeyi deniyor, yeni çareler üretiyor,sanki biri elini uzatıp onu o çukurdan çekip çıkaracakmış gibi her gün umut dolu uyanıyor ama ne yazık ki öyle olmuyor çırpındıkça daha çok batıyor. Sonuçsuz bocalama işte. Her sabahıma söverek uyandığım bilmem kaçıncı günüm kaçıncı ayım kaçıncı yılım?
         Yeter dememeyi öğrendim mesela. "Yeter artık" dediğim her an yaşadıklarıma şükrettirecek daha vahim şeyler başıma gelince anlıyorum ki şükredeceksin bu kara delikte. Şükredeceksin ki daha kötüsünden sakınacak seni yaratan. Olmak istemediğim bir yerde, olmak istemediğim bir zamandayım sanki. Bu hayat benim değilmiş gibi uzaktan bakıyorum olanlara. O kadar umursamazım ki ölene üzülemiyorum artık.
        Ne oldu bana böyle desem komik olacağım biliyorum.Susuyorum izliyorum düşünüyorum nereye kadar orası karanlık. Hissediyorum çoğu zaman,belki diyorum belki de sona yaklaşmışımdır. Ben istedim ki dönüp baktığımda geçmişim yüzümü gülümsetsin pişman olacağım bir şey yapmamış varsayabileyim o kadar mutlu olsun ki içim güzel anılar dışında her şeyi silsin. Mesela bir psikolog ya da psikiyatr olsaydı beni dinleyen bu kadar yalnız hisseder miydim? Ne kötü bu kadar cevapsız soruyla kalmak. Geçmişe dönelim şimdi gelecekten bana fayda yok çünkü.

                Çok hırpalandığım insan yerine konmadığım günlerde başladım chate. Chat diyip geçmemeli büyük bağımlılık yapıyor. Çocukları ihmal edecek kadar zaman istiyor senden. Amaç ne peki? Hiç...
        Kafama aldığım darbelerden mi yoksa sahiden aptal oluşumdan mı bilmiyorum hiçbir şeyi sağlıklı şekilde etraflıca düşünmüyorum.Neden sürekli hata yapıyordum bilmiyorum. Zaten takipteyim zaten ne yapsam sorun haline geliyor neden bile bile sürükleniyorum. Chatte zaman geçirmek çok hoşuma gidiyordu. Bıraksalar gece gündüz orada durur insanlarla sohbet ederdim. Bir gün bir şeyler kurcalarken tanıştım bu alemle. Gerçeklikten çok uzak bu dünya bir süre mutlu olmamı sağlamış olsa da genele baktığımda bana zarardan başka bir şey getirmedi. Yeni insanlar tanımak üstelik bunu bilgilerini paylaşmadan kim olduğunu söylemeden yapmak çok heyecanlıydı. Orada geçirdiğim süre boyunca tanıdığım insanlarla hep gerçek dost oldum.  Yalnız birisi vardı ki o dosttan ziyade herşeyimdi. Ona çok güvendim beni sevdiğini biliyordum o yüzden hiçbir şeyimi saklamadım. Hoş başta saklamaya çalışsamda geceleri chatte olamamam telefon numaramı verememem evli olduğumu bal gibi ortaya koyuyordu. Her şeyi paylaştık sıkıntıları mutlulukları ayıpları günahları. Benim için dünya O olmuştu. İkimizinde ortak özelliğiydi kocamdan nefret etmek. Bazen aylar olurdu ki giremezdim siteye benden kesinlikle iyi kötü haber alamazdı. Ama girdiğimde sanki hiç kopmamış gibi karşılardı beni. Sonunda Telefon numaramı da verdim. Yazışmaya mesajlaşmaya başladık. Bedenim için bir kez olsun talepte bulunmamış ben ima edince bana çok kızmıştı. Bu kadar iyi birinin olabileceğine inanamıyordum. Şimdi bile gidip bulsam onu hala o eski günlerdeki gibi samimi sıcak yardımsever olacağından hiç şüphem yok. Bana hiç yalan vaadlerde bulunmadı, bana hiç  seni kurtarabilirim demedi. Ama yaşadıklarım içinde bana kendimi sevmeyi öğretti. Zaman geçti yine kopmak zorunda kaldık ben yine yakalandım telefonum elimden alındı o benden ben ondan 1 yıl boyunca haber alamadık. Telefonuma kavuşunca ilk işim siteye girip onu sormak oldu ama keşke hiç girip görmeseydim. Başka birini bulmuş beni unutmuştu. Yine bir yıkım yine bir hayalkırıklığı. Her şeye rağmen konuştum. Yalan söylemedi; hayatında biri olduğunu onu çok sevdiğini gerçekte görüştüklerini ilişkilerinin ciddiyetinden bahsetti.
        "Sen benim değerlimsin kopmayalım seni çok özledim ayrıca çok seviyorum"demesi benim içimi soğutmadı. Çok üzülsem de mutluluklar diledim. Çünkü sevenler böyle yapar. Arkadaş kaldık. Bir süre sonra beraber olduğu kadınında evli olduğu ortaya çıktı. Neyse ki ben yalancı değildim. Bana dönmek istedi ancak o iş bitmişti artık. Sadece birbirinden vazgeçemeyen iki arkadaş olarak kaldık. Nedendir bilemiyorum, eskiden onla evli olmak için her şeyimi verirdim. Onunla birlikte olduğum zaman içinde 3 kez yakalanıp şiddet gördüm,vazgeçtim mi hayır. Chat hayatım bununla sınırlı değil tabii ki. Başka bölümde yine bir aldatış bir yakalanış öyküsü yazacağım.
           BENİM BOŞANMAM LAZIM AMA NASIL YAPACAĞIM BİLMİYORUM. Bitti.